Zawady: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Linia 10: Linia 10:
 
  |opis zdjęcia          =       
 
  |opis zdjęcia          =       
 
  |rodzaj miejscowości  = wieś sołecka
 
  |rodzaj miejscowości  = wieś sołecka
  |województwo          = warmińsko - mazurskie  
+
  |województwo          = warmińsko-mazurskie  
 
  |powiat                = nidzicki
 
  |powiat                = nidzicki
 
  |gmina                = Janowo  
 
  |gmina                = Janowo  
Linia 31: Linia 31:
 
  |www                  =
 
  |www                  =
 
}}
 
}}
<big>'''Zawady'''</big> (niem. Sawalden , Sawaden, od 1938 r. Herzogsau) – wieś sołecka w Polsce w [[województwo warmińsko - mazurskie |województwie warmińsko-mazurskim]], w [[powiat nidzicki |powiecie nidzickim]], w [[gmina Janowo| gminie Janowo]]. W latach 1975-1998 miejscowość przynależała administracyjnie do [[województwo olsztyńskie |województwa olsztyńskiego]].
+
<big>'''Zawady'''</big> (niem. Sawalden, Sawaden, od 1938 r. Herzogsau) – [[wieś sołecka]] w Polsce w [[województwo warmińsko - mazurskie |województwie warmińsko-mazurskim]], w [[powiat nidzicki |powiecie nidzickim]], w [[gmina Janowo| gminie Janowo]]. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do [[województwo olsztyńskie |województwa olsztyńskiego]].
  
 
<br/>
 
<br/>
  
 
=== Charakterystyka fizjograficzna ===
 
=== Charakterystyka fizjograficzna ===
Miejscowość położona jest na terenie [[gmina Janowo |gminy Janowo]], która znajduje się w zasięgu trzech mezoregionów fizyczno - geograficznych: [[Równina Kurpiowska]],[[Równina Mazurska]], [[Wysoczyzna Ciechanowska]]. Rzeźba terenu Wysoczyzny jest falista, miejscami pagórkowata, z wysokościami rzędu 150-200 m npm. Część wschodnia natomiast równiną sandrową ([[Równina Kurpiowska]]) o rzędnych 140-150 m npm. Miejscami występują tutaj pagórki czołowomorenowe o wysokości względnej do 30 m. Na terenie gminy odnajdziemy osady polodowcowych piasków, żwirów oraz lokalnie glin zwałowych. Ponadto gdzieniegdzie znajdują się płytkie osady – torfy oraz mioceńskie piaski mułkowate. Znaczącą formą morfologiczną jest dolina [[rzeka Orzyc |rzeki Orzyc]], o szerokości przeważnie od 200 m do 700 m.
+
Miejscowość położona jest na terenie [[gmina Janowo |gminy Janowo]], która znajduje się w zasięgu trzech mezoregionów fizyczno-geograficznych: [[Równina Kurpiowska|Równiny Kurpiowskiej]],[[Równina Mazurska|Równiny Mazurskiej]], [[Wysoczyzna Ciechanowska|Wysoczyzny Ciechanowskiej]]. Rzeźba terenu Wysoczyzny jest falista, miejscami pagórkowata, z wysokościami rzędu 150-200 m n.p.m. Część wschodnia natomiast równiną sandrową ([[Równina Kurpiowska]]) o rzędnych 140-150 m n.p.m. Miejscami występują tutaj pagórki czołowomorenowe o wysokości względnej do 30 m. Na terenie gminy odnajdziemy osady polodowcowych piasków, żwirów oraz lokalnie glin zwałowych. Ponadto gdzieniegdzie znajdują się płytkie osady – torfy oraz mioceńskie piaski mułkowate. Znaczącą formą morfologiczną jest dolina rzeki [[Orzyc |Orzyc]], o szerokości przeważnie od 200 m do 700 m.
 
<br/>
 
<br/>
  
 
=== Dzieje miejscowości ===
 
=== Dzieje miejscowości ===
Wieś lokowano w 1571 r. Książę pruski Fryderyk Albrecht nadał dwa łany sołeckie Brosienowi i Szynowitzowi . Dla wsi wyznaczonych zostało 13 łanów i swobodny połów ryb w [[Jezioro Sine |Jeziorze Sine]]. Czynsz wynosił od łana jedną pruską grzywnę i dwie kury. W 1625 i 1661 r. we wsi było 6 wolnych chłopów. Wieś zniszczono w czasie [[potop szwedzki| potopu szwedzkiego]]. W 1680 r. była jeszcze nadal nie zamieszkana. W latach 1753 – 1783 r. zamieszkali we wsi nowi osadnicy: Michael Ananias, Michael Czarniatzky, George Burdenski, Johan Goetze, Christoph Lukrawka, Martin Kaufmann, Christoph Goetze, Christoph Panetzky, Jan Szepanek . W 1781 r. we wsi było 77 ewangelików, 2 katolików i 2 Żydów . W XIX w. wieś należała do [[powiat niborski |powiatu niborskiego]].  
+
Wieś lokowano w 1571 r. Książę pruski Fryderyk Albrecht nadał 2 [[łan |łany]] sołeckie Brosienowi i Szynowitzowi. Wieś osadzona została na 13 [[łany |łanach]]. Mieszkańcy wsi otrzymali przywilej swobodnego połowu ryb w [[Jezioro Sine |Jeziorze Sine]]. Osadnicy zobowiązani byli do płacenia czynszu w wysokości jednej [[pruska grzywna |pruskiej grzywny]] i dwóch kury]. W 1625 i 1661 r. we wsi było 6 wolnych chłopów.  
 +
 
 +
<br/>
 +
 
 +
W czasie [[potop szwedzki| potopu szwedzkiego]] wieś uległa zniszczeniu, co spowodowało jej wyludnienie. W latach 1753–1783 r. we wsi zamieszkali nowi osadnicy: Michael Ananias, Michael Czarniatzky, George Burdenski, Johan Goetze, Christoph Lukrawka, Martin Kaufmann, Christoph Goetze, Christoph Panetzky, Jan Szepanek. W 1781 r. we wsi było 77 ewangelików, 2 katolików i 2 Żydów. W XIX w. wieś należała do [[powiat niborski |powiatu niborskiego]].  
 +
 
 
<br/>
 
<br/>
  
===Ludzie związani z miejscowością:===
+
===Ludzie związani z miejscowością===
  
W kadencji 2011 - 2015 sołtysem wsi jest [[Iwona Sarnowska]].
+
W kadencji 2011-2015 sołtysem wsi jest [[Iwona Sarnowska]].
  
 
<br/>
 
<br/>
  
=== Bibliografia: ===
+
=== Bibliografia===
  
 
''Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich'', pod red. Bronisława Chlebowskiego, Filipa Sulimierskiego, Władysława Walewskiego, t. XIV, Warszawa 1893, 960 ss.  
 
''Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich'', pod red. Bronisława Chlebowskiego, Filipa Sulimierskiego, Władysława Walewskiego, t. XIV, Warszawa 1893, 960 ss.  

Wersja z 22:13, 10 lis 2013


Zawady

Rodzaj miejscowości wieś sołecka
Państwo  Polska
Województwo warmińsko-mazurskie
Powiat nidzicki
Gmina Janowo
Sołectwo Zawady
Liczba ludności (Pole-obowiązkowe) Pole-obowiązkowe
Strefa numeracyjna (+48) 89
Tablice rejestracyjne NNI
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa lokalizacyjna województwa warmińsko-mazurskiego
Zawady
Zawady
Położenie na mapie Polski
Mapa lokalizacyjna Polski
Zawady
Zawady
Ziemia

{{#invoke:Koordynaty|szablon}}

Zawady (niem. Sawalden, Sawaden, od 1938 r. Herzogsau) – wieś sołecka w Polsce w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie nidzickim, w gminie Janowo. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa olsztyńskiego.


Charakterystyka fizjograficzna

Miejscowość położona jest na terenie gminy Janowo, która znajduje się w zasięgu trzech mezoregionów fizyczno-geograficznych: Równiny Kurpiowskiej,Równiny Mazurskiej, Wysoczyzny Ciechanowskiej. Rzeźba terenu Wysoczyzny jest falista, miejscami pagórkowata, z wysokościami rzędu 150-200 m n.p.m. Część wschodnia natomiast równiną sandrową (Równina Kurpiowska) o rzędnych 140-150 m n.p.m. Miejscami występują tutaj pagórki czołowomorenowe o wysokości względnej do 30 m. Na terenie gminy odnajdziemy osady polodowcowych piasków, żwirów oraz lokalnie glin zwałowych. Ponadto gdzieniegdzie znajdują się płytkie osady – torfy oraz mioceńskie piaski mułkowate. Znaczącą formą morfologiczną jest dolina rzeki Orzyc, o szerokości przeważnie od 200 m do 700 m.

Dzieje miejscowości

Wieś lokowano w 1571 r. Książę pruski Fryderyk Albrecht nadał 2 łany sołeckie Brosienowi i Szynowitzowi. Wieś osadzona została na 13 łanach. Mieszkańcy wsi otrzymali przywilej swobodnego połowu ryb w Jeziorze Sine. Osadnicy zobowiązani byli do płacenia czynszu w wysokości jednej pruskiej grzywny i dwóch kury]. W 1625 i 1661 r. we wsi było 6 wolnych chłopów.


W czasie potopu szwedzkiego wieś uległa zniszczeniu, co spowodowało jej wyludnienie. W latach 1753–1783 r. we wsi zamieszkali nowi osadnicy: Michael Ananias, Michael Czarniatzky, George Burdenski, Johan Goetze, Christoph Lukrawka, Martin Kaufmann, Christoph Goetze, Christoph Panetzky, Jan Szepanek. W 1781 r. we wsi było 77 ewangelików, 2 katolików i 2 Żydów. W XIX w. wieś należała do powiatu niborskiego.


Ludzie związani z miejscowością

W kadencji 2011-2015 sołtysem wsi jest Iwona Sarnowska.


Bibliografia

Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, pod red. Bronisława Chlebowskiego, Filipa Sulimierskiego, Władysława Walewskiego, t. XIV, Warszawa 1893, 960 ss.

Wijaczka Jacek, Dzieje wsi do końca XVIII wieku, [w:] Historia Nidzicy i okolic, pod red. Waldemara Rezmera, Nidzica 2012, s. 165 - 202.