Zenon Licznerski: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
| Linia 12: | Linia 12: | ||
=Przebieg kariery sportowej= | =Przebieg kariery sportowej= | ||
| − | Absolwent Zasadniczej Szkoły Przyzakładowej Zakładów Mechanicznych "Zamech" w Elblągu podoficer WP, lekkoatleta – sprinter Startu Elbląg (1969-1972), Lechii Gdańsk (1972-1974), Górnika Zabrze (1975-1976) i Legii Warszawa (1977-1987) Wychowanek trenera Bogdana Dudelewicza (Start), podopieczny trenerów: Winicjusza Nowosielskiego, Sławomira Nowosielskiego, Sławomira Wąsowskiego i Tadeusza Cucha. 31-krotny reprezentant Polski w meczach międzypaństwowych 15-krotny rekordzista kraju (100, 200, 4 x 100 klubowa i reprezentacyjna), 14-krotny mistrz Polski, medalista olimpijski, Mistrzostw Europy o Pucharu Świata, dwukrotny olimpijczyk (Montreal 1976 i Moskwa 1980). Mistrz Sportu, odznaczony m.in. dwukrotnie złotym Medalem za Wybitne Osiągnięcia Sportowe. Po zakończeniu kariery wrócił do Elbląga i zajmuje się szkoleniem młodzieży w MKS Truso. | + | Absolwent Zasadniczej Szkoły Przyzakładowej Zakładów Mechanicznych "Zamech" w Elblągu podoficer WP, lekkoatleta – sprinter [[EKS Start Elbląg|Startu Elbląg]] (1969-1972), Lechii Gdańsk (1972-1974), Górnika Zabrze (1975-1976) i Legii Warszawa (1977-1987) Wychowanek trenera Bogdana Dudelewicza (Start), podopieczny trenerów: Winicjusza Nowosielskiego, Sławomira Nowosielskiego, Sławomira Wąsowskiego i Tadeusza Cucha. 31-krotny reprezentant Polski w meczach międzypaństwowych 15-krotny rekordzista kraju (100, 200, 4 x 100 klubowa i reprezentacyjna), 14-krotny mistrz Polski, medalista olimpijski, Mistrzostw Europy o Pucharu Świata, dwukrotny olimpijczyk (Montreal 1976 i Moskwa 1980). Mistrz Sportu, odznaczony m.in. dwukrotnie złotym Medalem za Wybitne Osiągnięcia Sportowe. Po zakończeniu kariery wrócił do Elbląga i zajmuje się szkoleniem młodzieży w MKS Truso. |
=Osiągnięcia sportowe= | =Osiągnięcia sportowe= | ||
'''Puchar Świata''' | '''Puchar Świata''' | ||
| Linia 37: | Linia 37: | ||
*[[http://www.konfeks-legnica.com/klubolimpijczykasypniewskilicznerski.php konfeks-legnica.com]] | *[[http://www.konfeks-legnica.com/klubolimpijczykasypniewskilicznerski.php konfeks-legnica.com]] | ||
*[[http://www.raciborz.com.pl/art29501.html raciborz.com.pl]] | *[[http://www.raciborz.com.pl/art29501.html raciborz.com.pl]] | ||
| − | [[Kategoria: Sport|Licznerski, Zenon]][[Kategoria: | + | [[Kategoria: Sport|Licznerski, Zenon]][[Kategoria: Zawodnicy|Licznerski, Zenon]][[Kategoria: Mistrzowie sportu|Licznerski, Zenon]][[Kategoria: Olimpijczycy|Licznerski, Zenon]] |
Wersja z 21:04, 7 gru 2014
| Zenon Licznerski | |
| | |
| Imię i nazwisko | Zenon Licznerski |
| Data i miejsce urodzenia | 27 listopada 1954 roku w Elblągu |
| Dyscyplina | Lekkoatletyka |
| Największy sukces | Srebrny medal olimpijski |
Zenon Licznerski (ur. 27 listopada 1954 roku w Elblągu) – czołowy sprinter lat siedemdziesiątych i osiemdziesiątych, członek srebrnej sztafety z IO w Moskwie (1980)
Przebieg kariery sportowej
Absolwent Zasadniczej Szkoły Przyzakładowej Zakładów Mechanicznych "Zamech" w Elblągu podoficer WP, lekkoatleta – sprinter Startu Elbląg (1969-1972), Lechii Gdańsk (1972-1974), Górnika Zabrze (1975-1976) i Legii Warszawa (1977-1987) Wychowanek trenera Bogdana Dudelewicza (Start), podopieczny trenerów: Winicjusza Nowosielskiego, Sławomira Nowosielskiego, Sławomira Wąsowskiego i Tadeusza Cucha. 31-krotny reprezentant Polski w meczach międzypaństwowych 15-krotny rekordzista kraju (100, 200, 4 x 100 klubowa i reprezentacyjna), 14-krotny mistrz Polski, medalista olimpijski, Mistrzostw Europy o Pucharu Świata, dwukrotny olimpijczyk (Montreal 1976 i Moskwa 1980). Mistrz Sportu, odznaczony m.in. dwukrotnie złotym Medalem za Wybitne Osiągnięcia Sportowe. Po zakończeniu kariery wrócił do Elbląga i zajmuje się szkoleniem młodzieży w MKS Truso.
Osiągnięcia sportowe
Puchar Świata
- Sztafeta 4 razy 100 m 3 miejsce Montreal (1979) i 1 miejsce Rzym (1981)
Puchar Europy
- Sztafeta 4 razy 100 m: 1 miejsce (Turyn 1979) i Zagrzeb (1981)
Mistrzostwa Europy
- Sztafeta 4 razy 100 m 1 miejsce (1978)
Halowe Mistrzostwa Europy
- 60 metrów: 3 miejsce (Katowice 1975)
Igrzyska Olimpijskie
- Sztafeta 4 razy 100 m: 4 miejsce (Montreal 1976)
- Sztafeta 4 razy 100 m: 2 miejsce (Moskwa 1980)
- 14-krotny mistrz Polski: 100 m (1976, 1977), 200 m (1976, 1977), 4 x 100 m (1976-1981, 1983-1985, 1987).
- 15-krotny rekordzista kraju (100, 200, 4 x 100 klubowa i reprezentacyjna),
Rekordy życiowe:
- 100 m - 10.22 (25 czerwca 1976 Bydgoszcz),
- 200 m - 20.63 (19 czerwca 1978 Warszawa).
