Zenon Licznerski: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Linia 14: Linia 14:
 
Jest absolwentem Zasadniczej Szkoły Przyzakładowej Zakładów Mechanicznych "Zamech" w Elblągu. Jest podoficerem Wojska Polskiego.
 
Jest absolwentem Zasadniczej Szkoły Przyzakładowej Zakładów Mechanicznych "Zamech" w Elblągu. Jest podoficerem Wojska Polskiego.
  
lekkoatleta – sprinter [[EKS Start Elbląg|Startu Elbląg]] (1969-1972), Lechii Gdańsk (1972-1974), Górnika Zabrze (1975-1976) i Legii Warszawa (1977-1987) Wychowanek trenera Bogdana Dudelewicza (Start), podopieczny trenerów: Winicjusza Nowosielskiego, Sławomira Nowosielskiego, Sławomira Wąsowskiego i Tadeusza Cucha. 31-krotny reprezentant Polski w meczach międzypaństwowych 15-krotny rekordzista kraju (100, 200, 4 x 100 klubowa i reprezentacyjna), 14-krotny mistrz Polski, medalista olimpijski, Mistrzostw Europy o Pucharu Świata, dwukrotny olimpijczyk (Montreal 1976 i Moskwa 1980). Mistrz Sportu, odznaczony m.in. dwukrotnie złotym Medalem za Wybitne Osiągnięcia Sportowe. Po zakończeniu kariery wrócił do Elbląga i zajmuje się szkoleniem młodzieży w MKS Truso.
+
Jako lekkoatleta – sprinter reprezentował barwy następujących klubów: [[EKS Start Elbląg|Startu Elbląg]] (1969–1972), Lechii Gdańsk (1972–1974), Górnika Zabrze (1975–1976) i Legii Warszawa (1977–1987). Jest wychowankiem trenera Bogdana Dudelewicza (Start) oraz podopiecznym trenerów: Winicjusza Nowosielskiego, Sławomira Nowosielskiego, Sławomira Wąsowskiego i Tadeusza Cucha.  
 +
 
 +
Jest 31-krotnym reprezentantem Polski w meczach międzypaństwowych, 15-krotnym rekordzistą kraju (100, 200, 4 x 100 klubowa i reprezentacyjna), 14-krotnym mistrzem Polski, medalistą olimpijskim, dwukrotnym olimpijczykiem (Montreal 1976 i Moskwa 1980).  
 +
 
 +
Otrzymał tytuł Mistrza Sportu, został odznaczony m.in. dwukrotnie złotym Medalem za Wybitne Osiągnięcia Sportowe.  
 +
 
 +
Po zakończeniu kariery wrócił do Elbląga, obecnie zajmuje się szkoleniem młodzieży w MKS Truso.
 
==Osiągnięcia sportowe==
 
==Osiągnięcia sportowe==
 
'''Puchar Świata'''
 
'''Puchar Świata'''
Linia 20: Linia 26:
 
'''Puchar Europy'''
 
'''Puchar Europy'''
 
*sztafeta 4 razy 100 m: 1 miejsce Turyn (1979) i Zagrzeb (1981)
 
*sztafeta 4 razy 100 m: 1 miejsce Turyn (1979) i Zagrzeb (1981)
'''Mistrzostwa Europy'''
+
'''mistrzostwa Europy'''
 
*sztafeta 4 razy 100 m: 1 miejsce (1978)
 
*sztafeta 4 razy 100 m: 1 miejsce (1978)
 
'''halowe mistrzostwa Europy'''
 
'''halowe mistrzostwa Europy'''

Wersja z 17:46, 3 lut 2015

Zenon Licznerski

Imię i nazwisko Zenon Licznerski
Data i miejsce urodzenia 27 listopada 1954 r.
Elbląg
Dyscyplina lekkoatletyka
Największy sukces srebrny medal olimpijski

Zenon Licznerski (ur. 27 listopada 1954 roku w Elblągu) – czołowy sprinter lat siedemdziesiątych i osiemdziesiątych, członek srebrnej sztafety z Igrzysk Olimpijskich w Moskwie (1980).

Przebieg kariery sportowej

Jest absolwentem Zasadniczej Szkoły Przyzakładowej Zakładów Mechanicznych "Zamech" w Elblągu. Jest podoficerem Wojska Polskiego.

Jako lekkoatleta – sprinter reprezentował barwy następujących klubów: Startu Elbląg (1969–1972), Lechii Gdańsk (1972–1974), Górnika Zabrze (1975–1976) i Legii Warszawa (1977–1987). Jest wychowankiem trenera Bogdana Dudelewicza (Start) oraz podopiecznym trenerów: Winicjusza Nowosielskiego, Sławomira Nowosielskiego, Sławomira Wąsowskiego i Tadeusza Cucha.

Jest 31-krotnym reprezentantem Polski w meczach międzypaństwowych, 15-krotnym rekordzistą kraju (100, 200, 4 x 100 klubowa i reprezentacyjna), 14-krotnym mistrzem Polski, medalistą olimpijskim, dwukrotnym olimpijczykiem (Montreal 1976 i Moskwa 1980).

Otrzymał tytuł Mistrza Sportu, został odznaczony m.in. dwukrotnie złotym Medalem za Wybitne Osiągnięcia Sportowe.

Po zakończeniu kariery wrócił do Elbląga, obecnie zajmuje się szkoleniem młodzieży w MKS Truso.

Osiągnięcia sportowe

Puchar Świata

  • sztafeta 4 razy 100 m: 3 miejsce Montreal (1979) i 1 miejsce Rzym (1981)

Puchar Europy

  • sztafeta 4 razy 100 m: 1 miejsce Turyn (1979) i Zagrzeb (1981)

mistrzostwa Europy

  • sztafeta 4 razy 100 m: 1 miejsce (1978)

halowe mistrzostwa Europy

  • 60 metrów: 3 miejsce Katowice (1975)

igrzyska olimpijskie

  • sztafeta 4 razy 100 m: 4 miejsce Montreal (1976)
  • sztafeta 4 razy 100 m: 2 miejsce Moskwa (1980)
  • 14-krotny mistrz Polski: 100 m (1976, 1977), 200 m (1976, 1977), 4 x 100 m (1976–1981, 1983–1985, 1987)
  • 15-krotny rekordzista kraju (100, 200, 4 x 100 klubowa i reprezentacyjna)

Rekordy życiowe

  • 100 m – 10.22 (25 czerwca 1976 Bydgoszcz)
  • 200 m – 20.63 (19 czerwca 1978 Warszawa)

Bibliografia

olimpijski.pl[18.12.2014]
wikipedia.org[18.12.2014]
zambrowiacy.pl[18.12.2014]
konfeks-legnica.com[18.12.2014]
raciborz.com.pl[18.12.2014]