Baranowo

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
Baranowo

Rodzaj miejscowości wieś sołecka
Państwo  Polska
Województwo warmińsko-mazurskie
Powiat szczycieński
Gmina Wielbark
Liczba ludności (2010) 196
Strefa numeracyjna (+48) 89
Kod pocztowy 12-160
Tablice rejestracyjne NSZ
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa lokalizacyjna województwa warmińsko-mazurskiego
Baranowo
Baranowo
Położenie na mapie Polski
Mapa lokalizacyjna Polski
Baranowo
Baranowo
Ziemia

{{#invoke:Koordynaty|szablon}}


Baranowo (niem. Baranowen, od 1938 r.Neufliess) – wieś sołecka położona w województwie warmińsko–mazurskim, w powiecie szczycieńskim, w gminie Wielbark. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa olsztyńskiego. W 2010 roku wieś liczyła 196 mieszkańców. Aktualnie funkcję sołtysa sprawuje Małgorzata Chmielińska[1].

Położenie

Wieś położona jest na Pojezierzu Mazurskim w południowej części województwa warmińsko-mazurskiego nad rzeką Orzyc; oddalona o około 18 km na południe od Wielbarka. Baranowo leży w pobliżu granicy z powiatem ostrołęckim w województwie mazowieckim.

Dzieje miejscowości

Wieś występująca wówczas pod nazwą Rudkowo istniała już w 1579 roku. Obejmowała obszar 62 łanów. Później w krótkim czasie wyludniła się, być może na skutek zarazy morowej pustoszącej okolicę. W efekcie doszło do ponownej lokacji miejscowości. Nowa wieś powstała w 1696 roku jako osada szkatułowa na 30 łanach, w odległości około 1 km na południe od poprzedniej. Stała się zatem jedną z miejscowości powstałych w okresie ponownej akcji kolonizacyjnej w Prusach Książęcych, podjętej z inicjatywy Fryderyka Wilhelma. W połowie XIX wieku wieś obejmowała 45,5 łana. W 1782 roku Baranowo składało się z 27 gospodarstw. W 1858 roku w miejscowości znajdowały się 34 gospodarstwa. W 1939 roku wieś liczyła 327 mieszkańców. Na początku lat 50. XX wieku na odłogach należących do Państwowego Funduszu Ziemi założono Państwowe Gospodarstwo Rolne.

Obecnie Baranowo jest siedzibą sołectwa.

Gospodarka

Baranowo jest typową wsią popegeerowską o charakterze rolniczym i rekreacyjnym, stojącą przed problemami związanymi z rozwojem sektora gospodarczego. Przeważająca większość mieszkańców zatrudniona jest na terenie gminy Wielbark i gminy Chorzele. Znaczny odsetek mieszkańców sołectwa utrzymuje się ze świadczeń socjalnych. Miejscowość należy do lokalnej grupy działania Brama Mazurskiej Krainy, skupiającej się na inicjowaniu i wspieraniu działań na rzecz rozwiązywania lokalnych problemów i spełniania lokalnych potrzeb.

Kultura

W miejscowości znajduje się wyremontowana świetlica wiejska.

Zabytki

Na skraju wsi zlokalizowany jest dawny cmentarz ewangelicki, obecnie odnowiony. W pobliżu znajdują się mogiły żołnierzy armii niemieckiej z czasów II wojny światowej.

Bibliografia

Letkiewicz Arkadiusz, Z dziejów gminy Wielbark, Rocznik Mazurski, t. 10, 2006, ss. 44-47.
Liżewska Iwona, Knercer Wiktor, Przewodnik po historii i zabytkach ziemi szczycieńskiej, Olsztyn 1998.
Szczytno. Z dziejów miasta i powiatu, red. Jan Jałoszyński i in., Olsztyn 1962.
Bank danych Lokalnych GUS [15.08.2013]
Strona Urzędu Gminy Wielbark [15.08.2013]
Brama Mazurskiej Krainy [15.08.2013]
Deutsche Verwaltungsgeschichte] [15.08.2013]

Przypisy