Bociania wieś we Lwowcu
Bociania wieś we Lwowcu | |
| |
typ obiektu: | Wieś bociania |
powiat: | bartoszycki |
gmina: | Sępopol |
miejscowość: | Lwowiec |
Bociania wieś we Lwowcu - współcześnie wieś słynie z dużej liczby gnieżdżących się bocianów białych.
Spis treści
Położenie
Lwowiec (niem. Löwenstein) – wieś położona w gminie Sępopol, w powiecie bartoszyckim.
Opis
Wieś została założona przez Krzyżaków, lokowana na prawie chełmińskim przez Wielkiego Mistrza Zakonu Krzyżackiego Winrich von Kniprode w 1366 roku. Przywilej lokacyjny nadawał wsi 64 włóki, z których 4 przeznaczono na utrzymanie kościoła parafialnego oraz zezwalał na założenie dwóch karczm. Wieś pierwotnie rozwijała się na układzie owalnicy z zachowaną tradycyjną zabudową siedlisk z dominującym w krajobrazie murowanym, gotyckim kościołem, wzniesionym w latach 1372-1374. Domy w Lwowcu są w większości tynkowane, kryte czerwoną dachówką. Przez wieś przepływa struga Mamłak zbierająca wodę z pobliskich pól i łąk, wpadająca do płynącej w niedalekiej odległości, na południe od wsi, rzeki Guber.
Wieś otoczona jest polami uprawnymi i łąkami oraz rozciągającymi się w niewielkiej odległości lasami. Teren płaski z małymi oczkami wodnymi i torfowiskami, podmokły, zalewany w okresie wiosennym i jesiennym wzdłuż cieków wodnych. Takie środowisko sprzyja bytności w tej i innych przygranicznych miejscowościach dużej populacji bocianów białych. Na dachach domostw i budynków gospodarczych można odnotować dużą liczbę bocianich gniazd, w których, w sezonie lęgowym, pary wychowują po kilkoro młodych piskląt. Na szczególną uwagę zasługuje gotycki kościół, który, zarówno na szczycie wschodnim, jak i na szczytach wieży, posiada niespotykaną nigdzie liczbę gniazd.
Ciekawostki
We wsi znajduje się gotycki kościół parafialny pw. Matki Bożej Szkaplerznej, ufundowany najprawdopodobniej przez Konrada von Wallenrode. Budowla salowa z wieżą w zachodniej części, zakrystia z północnej i przeciwległa do niej kruchta. Nawę wzniesiono pod koniec XIV wieku, później powstało przyziemie wieży, którą podwyższono pod koniec XV wieku. Kościół uszkodzony został przez orkan w 1818 roku. Neogotyckie szczyty oraz dach pochodzą z 1860 roku. We wnętrzu zachował się późnogotycki tryptyk z około 1500 roku i bogato zdobiona manierystyczna ambona z lat 1608-1609, zdobiona ornamentem okuciowym.
Galeria zdjęć
Bibliografia
Szynkowski Jerzy, Masurische Storchenwelt. Ein Sommer mit dem eleganten Vogel, Kętrzyn 2003.
Zduniak Jan, Zduniak Agnieszka, Reisefuehrer Masuren und Umgebung, Kętrzyn 2006.