Ewa Malewicka

Ewa Malewicka
Ewa Malewicka Źródło: www.lyzwyszybkie.republika.pl
Imię i nazwisko	Ewa Malewicka
Data i miejsce urodzenia	8 maja 1955 r.
Data śmierci	23 lipca 1995 r. w Radziechowych koło Żywca
Dyscyplina	łyżwiarstwo szybkie
Największy sukces	wicemistrzyni świata juniorek

Ewa Malewicka (ur. 8 maja 1955 r., zm. 23 lipca 1995 r. w Radziechowych koło Żywca) – łyżwiarka szybka Orła-Olimpii Elbląg, srebrna medalistka mistrzostw świata juniorów, uczestniczka Igrzysk Olimpijskich w Innsbrucku w 1976 r.

Przebieg kariery sportowej

Była absolwentką liceum ogólnokształcącego w Elblągu. Jej kariera była bardzo krótka, ale intensywna i obfitująca w duże sukcesy.

Przygodę ze sportem rozpoczęła w 1969 r. w grupie Włodzimierza Koźlickiego. Jej niewątpliwy talent szlifował trener Cezary Mancewicz. Bardzo szybko znalazła się w kadrze narodowej juniorek. W 1974 roku zdobyła srebrny medal w mistrzostwach świata juniorów; to był wstęp do kariery.

W tym samym roku została 2-krotną wicemistrzynią Polski na 1500 m i 3000 m, uczestniczyła w mistrzostwach świata w wieloboju (bez sukcesów), została międzynarodową mistrzynią Szwajcarii (1976) i brała udział w Igrzyskach Olimpijskich w Innsbrucku w 1976 r. (bez miejsca w czołowej dziesiątce).

Po zakończeniu kariery została przy sporcie, ale w innej roli. Przeniosła się w góry i pomagała mężowi Edwardowi Dudkowi, biegaczowi narciarskiemu, w organizacji imprez masowych.

Zmarła po urodzeniu trzeciego dziecka.

Bibliografia

olimpijski.pl [19.12.2014]