Grzybówka trzcinowa

Grzybówka trzcinowa
Mycena belliae
(Johnst.) P.D. Orton
Grzybówka trzcinowa, źródło: wildaboutbritain.co.uk [10.07.2014]
Systematyka
Królestwo	grzyby
Gromada	grzyby podstawkowe
Klasa	pieczarniaki
Rząd	pieczarkowce
Rodzina	grzybówkowate
Rodzaj	grzybówka
Gatunek	grzybówka trzcinowa
Synonimy
Agaricus belliae Johnst. Omphalina belliae (Johnst.) P. Karst.

Grzybówka trzcinowa (Mycena belliae (Johnst.) P. D. Orton) – gatunek grzyba z rodziny grzybówkowatych (Mycenaceae).

Owocnik

Owocniki wyrastają kępkami, w liczbie od 2 do 10. Pojedyncze owocniki są niewielkie, zróżnicowane na szarobrązowe kapelusze (1-2 cm średnicy) i cienkie (1-3 mm), u podstawy kosmate trzony (pokryte białą grzybnią) długości 6-7 cm. Kapelusze są początkowo płasko dzwonkowate, lekko wgłębione na grzbiecie, następnie stają się prawie płaskie lub lejkowate. Blaszki są grube, rzadko ustawione (w liczbie 16-26), lekko zbiegające na trzon. Niekiedy z kapeluszy starych, obumierających okazów, wyrasta kolejne "piętro" młodych owocników.

Rozmieszczenie i ekologia

Miejscem występowania tego gatunku są trzcinowiska, najczęściej rosnące na płyciznach o zamulonym dnie, od strony lądu ocienione przez podmokłe lasy olszowo-brzozowe lub zarośla wierzbowe. Grzybnia rozwija się na ubiegłorocznych, martwych łodygach trzcin (Phragmites), tworząc na ich powierzchni widoczny biały nalot. Owocniki pojawiają się na trzcinach tuż nad wodą (na granicy wody, rzadziej 1-2 cm nad jej powierzchnią), rosną najczęściej późną jesienią (w październiku lub listopadzie), czasem w trakcie dłuższych zimowych odwilży oraz sporadycznie w czerwcu.

Grzybówka trzcinowa należy do rzadkości, zarówno w Polsce, jak i w pozostałych krajach europejskich, w których występuje. W naszym kraju po raz pierwszy znaleziono ją w 1965 r. i dotychczas odnotowano na 12 stanowiskach. Jej stanowiska rozmieszczone są w pasie pojezierzy na północy kraju, głównie na Mazurach. Ostatnio stwierdzono liczne nowe stanowiska tego grzyba w Wigierskim Parku Narodowym.

Grzybówka trzcinowa jest w Polsce gatunkiem wymierającym (kategoria "E" na Czerwonej liście roślin i grzybów Polski).

Wartość użytkowa

Owocniki tego gatunku są niejadalne.

Bibliografia

Romański Maciej, Nowe stanowisko niezwykłego grzyba, "Kwartalnik Wigry" 2005, nr 4(8).
Świat śluzowców, grzybów i mszaków Wigierskiego Parku Narodowego, red. Krzysztofiak Lech, Krzysztofiak Anna, Romański Maciej, Suwałki 2010.
Wojewoda Władysław, Ławrynowicz Maria, Red list of the macrofungi in Poland, [w:] Red lists of plants and fungi in Poland. Czerwona lista roślin i grzybów Polski, red. Zbigniew Mirek, Kazimierz Zarzycki, Władysław Wojewoda i Zbigniew Szeląg, Kraków 2006, s. 55-70.