Jan Franciszek Fahl

Jan Franciszek Fahl
Data i miejsce urodzenia	ok. 1692 r. Barcikowo pw. Lidzbark Warmiński
Data i miejsce śmierci	7 luty 1750 r. Frombork

Jan Franciszek Fahl (ur. ok. 1692 r. w Barcikowie (powiat olsztyński, gmina Dobre Miasto, zm. 7 lutego 1750 r. we Fromborku) – kanonik warmiński, prawnik, oficjał gdański i pomorski.

Życiorys

Szkoła i wykształcenie

Kształcił się w szkołach jezuickich w Reszlu i Braniewie. Ponadto studiował teologię i prawo w Rzymie. Tam też uzyskał doktorat obojga dyscyplin.

Praca

W 1717 r. Fahl był nauczycielem retoryki w Braniewie. Po 1712 r. był sekretarzem biskupa warmińskiego Krzysztofa Szembeka. Został również kustoszem w Wolborzu, probostwo w Kościerzynie. W latach 1731 - 1734 był kustoszem w Tczewie. W latach 1738 - 1742 był oficjałem pomorskim, gdańskim oraz sędzią konsystorza gdańskiego. Od 1742 r. był koadiutorem sufragana Łaszewskiego. W 1745 r. przeniósł się na probostwo w Braniewie. W 1746 r. został kanonikiem we Fromborku.

Stosunki rodzinne, hobby, czym się zajmował, co lubił, ciekawostki z życia, pracy i działalności

Fahl cieszył się zaufaniem zarówno biskupa Krzysztofa Andrzeja Jana Szembeka jak i Adama Stanisława Grabowskiego. Dzięki dobrym stosunkom z biskupem Szembekiem otrzymywał wysokie stanowiska kościelne. Za rządów Szembeka pomagał mu w wizytacji parafii diecezji. Zaś za czasów Grabowskiego w doposażaniu ołtarzy i zwiększaniu sprzętu liturgicznego.

Bibliografia

Oracki Tadeusz,Słownik biograficzny Warmii, Mazur i Powiśla XIX i XX wieku, Olsztyn 1983, 349 ss.