Jan Hanowski

Jan Hanowski
Jan Hanowski Źródło: www.garnek.pl
Data i miejsce urodzenia	1 lutego 1873 r. Mątki k. Olsztyna
Data i miejsce śmierci	10 lipca 1968 r. Olsztyn
Zawód	kanonik warmiński

Jan Hanowski (ur. 1 lutego 1873 r. w Mątkach k. Olsztyna, zm. 10 lipca 1968 r. w Olsztynie) – kanonik warmiński, prałat, działacz społeczno-religijny.

Życiorys

Syn rolników Jana Hanowskiego i Elżbiety z domu Bludau.

Szkoła i wykształcenie

Kształcił się w Olsztynie i Braniewie. 28 stycznia 1900 roku przyjął święcenia kapłańskie.

Działalność zawodowa i społeczna

Jako wikary pracował w Postolinie i Barczewie. Swoje pierwsze probostwo objął w Straszewie. Pod koniec 1913 roku został proboszczem w Gietrzwałdzie.

Hanowski zainicjował w znacznym stopniu rozbudowę miejscowego sanktuarium. W 1924 roku został proboszczem parafii pw. św. Jakuba w Olsztynie. Wspomnianą funkcję pełnił przez kolejne 24 lata. Jako proboszcz wprowadził zasadę odprawiania co niedzielę (i w każde święto) mszy z kazaniem w języku polskim.

W roku 1939 został mianowany kanonikiem honorowym kapituły warmińskiej. W styczniu 1945 roku uchronił olsztyńskie kościoły przed spaleniem i grabieżą przez Armię Czerwoną. Uprzedził fakty: po wkroczeniu Rosjan do Olsztyna zdołał uzyskać zaświadczenie brzmiące następująco: Kościoła nie palić, zamieszani w podpalenie będą pociągnięci do odpowiedzialności zgodnie w prawem wojny.

28 lipca 1945 roku we Fromborku został wybrany wikariuszem kapitulnym. Duchowny dwukrotnie pełnił tymczasowo funkcję rządcy diecezji. Był także członkiem Polskiego Komitetu Narodowościowego na Okręg Mazurski. W 1951 roku został obdarzony godnością prałata.

Bibliografia

Chłosta Jan, Słownik Warmii, Olsztyn 2002.
Chłosta Jan, Znani i nieznani olsztyniacy XIX i XX wieku, Olsztyn 1996.
Oracki Tadeusz, Słownik biograficzny Warmii, Mazur i Powiśla w XIX i XX wieku, Warszawa 1983.