Kret

Kret
Talpa`
Linnaeus, 1758
Talpa Linnaeus, 1758
Kret Fot. Didier Descouens. Źródło: Commons Wikimedia
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ssaki
Rząd	Soricomorpha
Rodzina	kretowate
Rodzaj	kret

Kret europejski – ssak z rodziny kretowatych, z rzędu Soricomorpha. Jego ciało jest walcowate, o czarnym zabarwieniu (jaśniejsze po stronie brzusznej) i długości ok. 20 cm. Charakterystyczne dla kreta są silne i mocno rozbudowane łopatowate przednie kończyny z zagiętymi do tyłu długimi pazurami, którymi rozkopuje ziemię, drążąc korytarze.

Charakterystyka

Krety mają uwstecznione oczy o średnicy ok. 1 mm, które prawdopodobnie są niewrażliwe na światło. Uszy, cofnięte na tył czaszki, bez małżowin zewnętrznych, zaopatrzone są w fałd skórny i włosy zamykające otwory słuchowe (słuch ma bardzo czuły).

Kret odżywia się dżdżownicami, larwami owadów i drobnymi kręgowcami. Często łapie swoje ofiary w wyryte korytarze, które mają długość ok. 200 metrów (choć dochodzi ona nawet do kilometra). Korytarze kopie z prędkością ok. 12–15 m/h i regularnie je patroluje.

Kret bytuje w gnieździe, które "wije" z mchu i trawy. Późną wiosną samice rodzą od 2 do 7 nagich młodych. Nie zapada w zimowy sen, ale robi duże zapasy. W jego spiżarni znaleźć można nawet kilkaset żywych, unieruchomionych dżdżownic (z umiejętnie podciętym zwojem nerwowym). Aktywność kreta przypada na godzinny poranne i wtedy właśnie powstaje najwięcej kretowisk.

Jest pospolity na terenach wilgotnych (ale nie podmokłych), można go spotkać w lasach, parkach, sadach, ogrodach, na łąkach i polach uprawnych.

Kret jest charakterystycznym ssakiem dla terenów łąkowych oraz dolin rzek Warmii i Mazur.

Bibliografia

Panfil Jan, Ssaki Pojezierza Mazurskiego, Olsztyn 1984, s. 25.