Olszewo Węgorzewskie
Olszewo Węgorzewskie | |
| |
Kościół w Olszewie Węgorzewskim.
Fot. Eume. Źródło: Commons Wikimedia [08.10.2014] | |
Rodzaj miejscowości | wieś sołecka |
Państwo | Polska |
Województwo | warmińsko-mazurskie |
Powiat | węgorzewski |
Gmina | Budry |
Liczba ludności (2010) | 451 |
Strefa numeracyjna | (+48) 87 |
Tablice rejestracyjne | NWE |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} |
Olszewo Węgorzewskie (niem. Olschöwen, od 1938 r. Kanitz) – wieś sołecka położona w województwie warmińsko–mazurskim, w powiecie węgorzewskim, w gminie Budry. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa suwalskiego. W 2010 roku wieś liczyła 451 mieszkańców. Obecnie funkcję sołtysa sprawuje Krzysztof Kolus[1].
Spis treści
Położenie
Wieś położona jest w Krainie Węgorapy, będącej naturalnym przedłużeniem obniżenia Wielkich Jezior Mazurskich, 11 km na północ od Węgorzewa, w pobliżu granicy z Obwodem Kaliningradzkim.
Dzieje miejscowości
Wieś została założona w 1562 roku na 60 łanach. Sołtysem został Maciej Olszewski, który otrzymał 6 łanów – od jego nazwiska pochodzi nazwa wsi, zapisywana początkowo jako Wolschowa, później Olschofen, Olszewen, Olschöwen. W 1600 roku mieszkało tu 21 rodzin chłopskich i 4 zagrodników na łącznie 51,5 łanach. Mieszkańcy świadczyli powinności na rzecz majątku państwowego w Popiołach, a w XVIII wieku kolejno – w Wilkowie i Nowych Perłach. W wyniku epidemii dżumy w 1710 roku zmarły tu 154 osoby.
Szkoła we wsi powstała w 1741 roku. W połowie XIX wieku uczęszczało do niej 110 dzieci, zaś w 1935 roku pracowało tu dwóch nauczycieli z 91 uczniami. Po II wojnie światowej ponownie uruchomiono ją w 1947 roku; w połowie lat 60. obejmowała osiem klas. Obecnie (2008 r.) w budynku dawnej szkoły funkcjonują warsztaty terapii zajęciowej dla osób niepełnosprawnych. Warsztaty te obsługują teren kilku gmin.
Ewangelicka parafia została tu powołana w latach 1903–1905, wówczas też zbudowano we wsi kościół. Do parafii należały wsie: Góry, Łągwarowo, Olszewo, Piątki i Wężówko. Od 1946 roku jest tu siedziba katolickiego kościoła pw. Podwyższenia Krzyża Świętego.
Pierwszym wójtem po II wojnie światowej został Władysław Prokopczuk. W latach 60. miejscowe koło gospodyń wiejskich należało do „przodujących” w powiecie.
W latach 1945–1954 Olszewo było siedzibą gminy, a następnie gromady, w skład której wchodziły sołectwa: Góry, Olszewo Węgorzewskie, Ołownik, Pawłowo, Sobiechy i Wężówko. W 1972 roku do sołectwa Olszewo należały wsie: Maryszki, Olszewo, Piątki, Piotrówko.
Liczba mieszkańców w poszczególnych latach:
- 1858 r. – 673 osoby
- 1925 r. – 543 osoby
- 1939 r. – 509 osób
Religia
We wsi znajduje się siedziba lokalnej parafii rzymskokatolickiej.
Kultura
W miejscowości organizowane są Warsztaty Terapii Zajęciowej, w ramach Międzynarodowego Przeglądu Wielkanocnych Widowisk Obrzędowych „Święto Wiosny” w Węgorzewie.
Zabytki
- kościół z 1903–1905 roku, w którym część wystroju wnętrza pochodzi z XVII wieku (elementy przeniesione z kościoła w Dąbrówce)
- dwie murowane chałupy (nr 1 i 2) z XVIII wieku
- w 1945 roku korzystano jeszcze z zabytkowego młyna wiatrakowego
- kwatera wojenna na dawnym cmentarzu ewangelickim, w której pochowano 3 żołnierzy rosyjskich poległych w czasie I wojny światowej.
Bibliografia
Białuński Grzegorz, Kolonizacja „Wielkiej Puszczy” (do 1568 roku) – starostwa piskie, ełckie, straduńskie, zelkowskie i węgoborskie (węgorzewskie), Olsztyn 2002.
Wakar Andrzej, Wilamowski Bohdan, Węgorzewo. Z dziejów miasta i powiatu, Olsztyn 1968.
Bank Danych Lokalnych GUS [30.07.2013]
Deutsche Verwaltungsgeschichte [30.07.2013]
Olsztyńska Strona Rowerowa [30.07.2013]
Przypisy
- ↑ Wrota Warmii i Mazur [30.08.2013]