Piotr Diernow

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
Piotr Diernow

Data i miejsce urodzenia 1925 r.
Sambek nad Donem
Data i miejsce śmierci 23 stycznia 1945 r.
Olsztyn

Piotr Diernow (ur. w 1925 r. w Sambeku nad Donem, zm. 23 stycznia 1945 r. w Olsztynie) – nauczyciel.

Życiorys

Piotr Diernow urodził się w 1925 roku w Sambeku nad Donem pod Rostowem. Razem z rodzicami opuścił rodzinne strony i w 1931 roku przeniósł się do Nowoszachtinska. Swoją edukację rozpoczął w szkole powszechnej, następnie kontynuował ją w szkole hutniczej. Przez krótki okres pracował jako nauczyciel.

6 kwietnia 1944 roku zaciągnął się do armii. Przemarsz razem z wojskiem rozpoczął w Smoleńsku, a skończył w Olsztynie. Zginął w Olsztynie, w chwili ostrzeliwania bunkra. Chroniąc kawalerzystów, zasłonił otwór bunkra, by jego towarzysze mogli zaatakować nieprzyjaciela.

Zginął 23 stycznia 1945 roku.

Upamiętnienie

W 1967 r. w Kieźlinach (Wadąg) odsłonięto głaz pamiątkowy, gdzie miało dojść do potyczki wojsk niemieckich z Armią Czerwoną i śmierci Diernowa. Tego samego roku jego imieniem nazwano szkołę podstawową i wmurowano na jej ścianie pamiątkową tablicę. Imieniem Diernowa nazwano ulice w Olsztynie i sąsiadujących z miejscem wydarzenia wsiach. Powstał nawet szlak turystyczny jemu poświęcony.

15 listopada 2023 r. usunięto głaz (zobacz https://radioolsztyn.pl/zlikwidowano-pomnik-upamietniajacy-sowieckiego-zolnierza/01728344)

Kontrowersje

Istnieją podejrzenia o czysto propagandowej wersji relacji o bohaterskiej śmierci Piotra Diernowa. Relacje starszych mieszkańców nie potwierdzają tego wydarzenia - przede wszystkim nigdy nie było w Kieźlinach bunkrów, Niemcy okopali się tylko na terenie dzisiejszych ogrodów działkowych, nikt też nie pamięta aby rzeka Wadąg zamarzła pozwalając na przejście po lodzie.[1]

Multimedia

Zobacz też

https://kulturawarminska.pl/miejsca-historyczne-i-pomniki/pamiatkowy-glaz-piotra-diernowa-w-wadagu/

Bibliografia

Chłosta Jan, Ludzie godni pamięci. Warmińsko-mazurscy patroni olsztyńskich ulic, Olsztyn 1997.

Przypisy