Solkieniki
To jest | Solkieniki | |
| | |
| Rodzaj miejscowości | wieś sołecka |
| Państwo |  Polska
|
| Województwo | warmińsko-mazurskie |
| Powiat | kętrzyński |
| Gmina | Barciany |
| Liczba ludności (2013) | 161[1] |
| Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego   Solkieniki | |
| Położenie na mapie Polski  Solkieniki | |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} | |
Solkieniki (niem. Solknik) – wieś sołecka położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie kętrzyńskim, w gminie Barciany. Miejscowość w 2013 roku liczyła 161 mieszkańców[1]. W skład sołectwa wchodzą miejscowości: Dobrzykowo, Garbno, Solkieniki. Funkcję sołtysa sprawuje Adam Czeczko[2].
Położenie
Miejscowość położona jest w północnej części województwa warmińsko-mazurskiego, około 18 km na południowy-zachód od Barcian.
Dzieje miejscowości
W drugiej połowie XIV wieku zakon krzyżacki, na terenach zajmowanych obecnie przez wieś Solkieniki, założył 6 pruskich dóbr służebnych. Posiadacze tych majątków mieli obowiązek służby zbrojnej na każde wezwanie. Około 1400 roku, do dworków rycerskich dołączyło jeszcze paru osadników, z pochodzenia Prusów, na 4 łanach ziemi (67,2 ha). W 1785 roku folwark liczył 7 chałup i należał do majątku Silginy, który był własnością arystokratycznej rodziny von Kreytzenów, a po 1821 roku do spokrewnionej z nimi hrabiny von Viereck. Po śmierci hrabiny, Silginy wraz z Solkienikami oraz innymi dobrami, odziedziczyła rodzina von Egloffsteinowie. Od 1914 roku, dobra te należały do barona Reinholda von Lüdinghausena. Majątek zajmował wówczas 1142 ha. W 1927 roku wykupiła go spółka handlująca gruntami. Dobra należące do Solkienik został rozparcelowany i sprzedane indywidualnym nabywcom.[1] W latach 1975-1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa olsztyńskiego[3]. Ponowne zmiany podziału administracyjnego państwa[4] umiejscowiły ją w powołanym 1 stycznia 1999 roku województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie kętrzyńskim.
Ciekawostki
- Nazwa miejscowości jest pochodzenia pruskiego. Jeszcze w 1785 roku używano nazwy podwójnej: "Solknick oder Schwelgeninken"[1].
- Las, znajdujący się na południe od wsi, potocznie nazywany jest "Koczta" bądź "Las Koczty" - od nazwiska osadnika, mieszkającego na jego skraju - kolonii wsi Silginy. Dawniej las nosił nazwę Solke Wald. Płynąca wschodnim skrajem lasu rzeka nisi nazwę Sołka (niem. Solke). Las położony na południowy zachód od Solkiennik nosił nazwę Kirchen Wald (las kościelny
Przypisy
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Łącznie miejscowości: Silginy, Solkieniki. Błąd rozszerzenia cite: Nieprawidłowy znacznik
<ref>; nazwę „p1” zdefiniowano więcej niż raz z różną zawartością - ↑ Urząd Gminy Barciany
- ↑ Dz.U. 1975, nr 16, poz. 91, Ustawa z dnia 28 maja 1975 r. o dwustopniowym podziale administracyjnym Państwa oraz o zmianie ustawy o radach narodowych, isap.sejm.gov.pl [10.02.2015]
- ↑ Dz.U. 1998, nr 103, poz. 652, Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 7 sierpnia 1998 r. w sprawie utworzenia powiatów, isap.sejm.gov.pl [10.02.2015]
Bibliografia
Dz.U. 1975, nr 16, poz. 91, Ustawa z dnia 28 maja 1975 r. o dwustopniowym podziale administracyjnym Państwa oraz o zmianie ustawy o radach narodowych, isap.sejm.gov.pl [10.02.2015]
Dz.U. 1998, nr 103, poz. 652, Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 7 sierpnia 1998 r. w sprawie utworzenia powiatów, isap.sejm.gov.pl [10.02.2015]
www.jerzysikorski.pl [21.04.215]
Bank Danych Lokalnych GUS [10.02.2015]
Urząd Gminy Barciany [10.02.2015]
Mapy Google Maps [10.02.2015]
wikipedia.org [21.04.215]
