Stara Rudówka

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
Stara Rudówka

Rodzaj miejscowości wieś sołecka
Państwo  Polska
Województwo warmińsko-mazurskie
Powiat giżycki
Gmina Ryn
Liczba ludności (2010) 184
Strefa numeracyjna (+48) 87
Tablice rejestracyjne NGI
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa lokalizacyjna województwa warmińsko-mazurskiego
Stara Rudówka
Stara Rudówka
Położenie na mapie Polski
Mapa lokalizacyjna Polski
Stara Rudówka
Stara Rudówka
Ziemia

{{#invoke:Koordynaty|szablon}}


Stara Rudówka (niem. Alt Rudowken, w latach 1938–1945 miejscowość nosiła nazwę Hammerbruch) – wieś sołecka położona w województwie warmińsko–mazurskim, w powiecie giżyckim w gminie Ryn. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa suwalskiego. W 2010 roku wieś liczyła 184 mieszkańców. W 1654 roku wieś nosiła nazwę Rudoffken. Obecnie sołtysem wsi jest Jerzy Dukiel[1].

Położenie

Miejscowość położona jest niedaleko jezior: Szymon, Szymoneckiego, Bocznego, między drogą wojewódzką nr 643 i drogą krajową nr 59, w odległości ok. 7 km od Rynu.

Dzieje miejscowości

11 października 1550 roku Andrzej i Paweł Ziperken dostali 6 włók sołeckich oraz prawo założenia wsi czynszowej na 60 włókach. Prowadzono wytop rudy darniowej. Szkoła powszechna, prowadzona przez kościół luterański, z jednym nauczycielem powstała około 1720–1740 roku. W tym czasie była jeszcze we wsi szkoła ariańska, założona pod koniec XVII wieku. W obu szkołach nauczano w języku polskim. Szkoła braci polskich, reprezentująca wyższy poziom nauczania – łacina, greka, matematyka, logika i teologia – przeznaczona była dla nauczania uczniów ze szkół elementarnych, funkcjonujących w majątkach ziemskich. W szkołach elementarnych uczono czytania oraz pisania z wykorzystaniem katechizmu wydrukowanego w Rakowie. Stara Rudówka ma charakter ulicówki, otoczonej przysiółkami.

Ludzie związani z miejscowością

  • Zbigniew Morsztyn – jeden z najwybitniejszych poetów polskich XVII wieku. Napisał tu wiele wierszy. Zmarł w Królewcu, ale pochowany został w Rudówce.

Zabytki

W Rudówce są cztery nieczynne cmentarze. Na dwóch z nich zachowały się nagrobki.

Bibliografia

Michniewska-Szczepkowska Barbara, Szczepkowski Bohdan, Województwo olsztyńskie, środowisko geograficzne tekst i mapy krajoznawcze, Olsztyn 1969.
Panfil Jan, Pojezierze Mazurskie, Warszawa 1968.
Rudówka, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. 9, red. B. Chlebowski, Warszawa 1888.
Wakar Andrzej, Willan Tadeusz, Giżycko, z dziejów miasta i powiatu, Olsztyn 1996.
Bank Danych Lokalnych GUS [12.11.2013]

Przypisy