Tojad dzióbaty
Tojad dzióbaty | |
| |
Aconitum variegatum L. | |
L. | |
Tojad dzióbaty (Aconitum variegatum). Fot. Bernd Haynold. Źródło: Commons Wikimedia | |
Systematyka | |
Królestwo | rośliny |
Podkrólestwo | rośliny naczyniowe |
Gromada | okrytonasienne |
Klasa | dwuliścienne |
Rząd | jaskrowce |
Rodzina | jaskrowate |
Rodzaj | tojad |
Gatunek | tojad dzióbaty |
tojad pstry | |
Tojad dzióbaty (Aconitum variegatum L.) – gatunek rośliny należący do rodziny jaskrowatych (Ranunculaceae).
Spis treści
Morfologia
Łodyga wysokości do 1,5 m, wzniesiona, naga i zwykle rozgałęziona, pusta w środku. Liście dłoniastodzielne, głęboko podzielone na kilka odcinków, 5-7-sieczne, głęboko ząbkowane, ułożone skrętolegle. Kwiaty zebrane w groniasty kwiatostan w górnej części łodygi. Grona mają fioletowo-granatową barwę (wyjątkowo zdarzają się białe kwiaty lub pstre). Kwiaty grzbieciste, o opadającym okwiecie, do 5 cm długości i do 2 cm szerokości. Posiadają wąskopłatkowe podkwiatki. Hełm kwiatów ma owłosione brzegi, jest otwarty, wydłużony i pochylony do przodu, a nad samym dzióbkiem jest silnie wklęsły. Wewnątrz znajdują się miodniki o zgrubiałej i odgiętej do tyłu ostrodze. Nitki pręcików są nagie.
Roślina zakwita od czerwca do września, zapylana jest przez trzmiele. Owocem jest mieszek zawierający liczne drobne nasiona o gładkich ścianach oraz oskrzydlone krawędzie. Owoce dojrzewają od września. Korzeń bulwiasty, o barwie czarnobrunatnej. Długie oraz silne korzenie umacniają w górach osypujące się zbocza.
Rozmieszczenie i ekologia
Gatunek występujący w środkowej, południowej i wschodniej Europie oraz w Turcji. W Polsce występuje głównie w Karpatach i Sudetach, poza nimi jeszcze na przedgórzu Sudetów, na Wyżynie Małopolskiej i Lubelskiej, na Pojezierzu Kaszubskim i Pobrzeżu Gdańskim.
Na Warmii i Mazurach notowany w rezerwatach: Rezerwacie Doliny rzeki Wałszy i Rezerwacie Dolina Stradanki.
Roślina wieloletnia. Gatunek charakterystyczny dla zespołu Arunco-Doronicetum austriaci. Występuje w zespołach ziołorośli i w lasach, szczególnie nad potokami, na obrzeżach lasów, na polanach, upłazach i ustalonych piargach.
Wartość użytkowa
W Polsce gatunek ten objęty jest prawną ochroną gatunkową. Znaczna część jego stanowisk jest chroniona w parkach narodowych i rezerwatach, zagrożone są tylko niektóre stanowiska nadrzeczne wskutek regulacji rzek i potoków, sporadycznie bywa też niszczony przez zrywanie lub przesadzanie do ogródków.
Ciekawostki
Wszystkie części rośliny są silnie trujące.
Gatunek o dużej zmienności. W Polsce występuje tylko podgatunek typowy Aconitum variegatum subsp. Variegatum. Tworzy mieszańce z tojadem mocnym, wiechowatym i wschodniokarpackim.
Tojad dzióbaty można uprawiać. Rośnie na żyznych i wilgotnych glebach w lekkim półcieniu. Roślina nie wymaga zabezpieczenia na zimę; w warunkach środowoweuropejskich jest w pełni mrozoodporna.
Bibliografia
Polakowski B., Rośliny chronione. Atlas, Warszawa 1995.
pl.wikipedia.org