Zdzisław Krzyszkowiak
To jest | Zdzisław Ludwik Krzyszkowiak | |
| | |
 źródło: archiwum Janusza Poryckiego | |
| Imię i nazwisko | Zdzisław Krzyszkowiak |
| Data i miejsce urodzenia | 3 sierpnia 1929, Wielichowo |
| Data śmierci | 24 marca 2003, Warszawa |
| Dyscyplina | lekkoatletyka |
| Największy sukces | złoty medalista olimpijski (Rzym 1960) w biegu na 3 km z przeszkodami |
Zdzisław Ludwik Krzyszkowiak (pseud. Krzyś) (ur. 3 sierpnia 1929 r w Wielichowie, zmarł 24 marca 2003 r. w Warszawie) – polski lekkoatleta, złoty medalista olimpijski (Rzym 1960) w biegu na 3 km z przeszkodami, trener klasy mistrzowskiej w lekkiej atletyce, lider polskiego "Wunderteamu", dwuktorny mistrz Europy. Płk WP.
Spis treści
Przebieg kariery sportowej
Młodość związana była z regionem warmińsko-mazurskim. Był absolwentem Publicznej Średniej Szkoły Zawodowej (dział elektryczny) w Ostródzie (1950). Reprezentował Drwęcę Ostróda (1948-1950), Kolejarza Olsztyn (1950), później był zawodnikiem CWKS Lublin (1952-1953), CWKS Warszawa (1953-1955) i Zawiszy Bydgoszcz (1955-1963).
Trafił na znakomitych szkoleniowców. Najpierw trenerem był Leopold Szczerbicki, potem Wacław Gąssowski, a w kadrze narodowej znalazł się pod opieką Jana Mulaka, twórcy "polskiej szkoły biegowej".
Krzyszkowiak biegał stylowo, odznaczał się także wspaniałym, długim finiszem. Prześladowały go jednak choroby, kontuzje i zwyczajny pech, np. "[...] podczas igrzysk w Melbourne Kuc nadepnął mu kolcem na palec, Jones podczas biegu przeszkodowego spowodował upadek i ciężkie potłuczenia, a na dodatek jakiś przypadkowo spotkany psiak ugryzł go w łydkę i Polak nie wystartował w finale 3 km z przeszkodami. Ktoś słusznie zauważył, że częściej odwiedzał szpitale niż stadiony i obliczył, że tylko od 1959 różnego rodzaju kontuzje i choroby przerwały mu trening i starty 27 razy"[1].
Mimo to w jego w karierze nie brakowało wielkich sukcesów. W 1958 roku w Sztokholmie został podwójnym mistrzem Europy na 5 i 10 km. Na Igrzyskach Olimpijskich w Rzymie (1960) triumfował w biegu przeszkodowym na 3 km (wcześniej ustanowił rekord świata w Tule). Po 28 latach od sukcesu Kusocińskiego znów polski długodystansowiec stanął na najwyższym podium olimpijskim.
Osiągnięcia sportowe
- 24-krotny reprezentant Polski w meczach międzypaństwowych 1952–1962 (30 startów, 22 zwycięstwa indywidualne)
- 2-krotny rekordzista świata w biegu na 3000 m prz.: 8.31.4 (26 czerwca 1960 Tuła) i 8.30.4 (10 sierpnia 1961 Wałcz),
- 6-krotny rekordzista Polski: 10 000 m (29.00.0 , 28.56.0 i 28.52.4), 3000 m prz. (jak wyżej podane rekordy świata) i klubowej sztafecie 4 x 1500 m)
- 13-krotny mistrz kraju: 5000 m (1955–1959), 10 000 m (1960), 3000 m prz. (1953) oraz w biegach przełajowych 3, 4 i 6 km (1954, 1957, 1958, 1960–62).
Rekordy życiowe:
- 800 m – 1.53.8 (29 kwietnia 1961 Wałcz)
- 1500 m – 3.44.8 (20 sierpnia 1960 Wałcz)
- 3000 m – 7.58.2 (9 czerwca 1957 Warszawa)
- 5000 m – 13.51.6 (26 czerwca 1960 Tuła)
- 10000 m – 28.52.74 (8 września 1960 Rzym)
- 1500 m prz. – 4.04.2 (2 czerwca 1957 Sopot)
- 3000 m prz. – 8.30.4 (10 sierpnia 1961 Wałcz)
Działalność szkoleniowa
Po zakończeniu przerywanej kontuzjami kariery zawodniczej Zdzisław Krzyszkowiak od 1963 roku działał w bydgoskim Zawiszy jako szkoleniowiec. Był trenerem m.in. takich biegaczy, jak: Eryk Żelazny, Kazimierz Wardak, Stanisław Waśkiewicz, Marian Gęsicki, Jerzy Czaplewski i Jerzy Mathias.
Galeria zdjęć
z archiwum Janusza Poryckiego 
z archiwum Janusza Poryckiego 
z archiwum Janusza Poryckiego, fot. M. Świderski
Ciekawostki
Wojskowe badania lekarskie przeprowadzone w 1977 roku ujawniły trwałe schorzenia sklasyfikowane jako trzeci stopnia inwalidztwa. Wówczas Krzyszkowiak rozstał się z wojskiem i wraz z rodziną przeprowadził się do Warszawy, gdzie ukończył kurs pilotów wycieczek zagranicznych.
