Tekst źródłowy strony Chleb na Warmii i Mazurach

{{EWiM Potrawy infobox
 |Nazwa                 = Chleb na Warmii i Mazurach 
 |zdjecie               = Chleb Kopernika sporządzony wg. dawnych receptur z okazji 660-lecia Olsztyna.jpg
 |opis zdjecia          = Chleb Kopernika sporządzony wg. dawnych receptur z okazji 660-lecia Olsztyna. Źródło: [http://www.olsztyn.com.pl/wiadomosc,54937,chleb-kopernika-na-uczczenie-660-lecia-olsztyna.html www.olsztyn.com.pl]
 |inne nazwy            =     
 |typ potrawy           = 
 |znaczenie             = 
 |symbol                =
 |commons               =
 |wikizrodla            =  
 |wikicytaty            =  
 |www                   =
}}
'''Chleb na Warmii i Mazurach''' – podstawowy rodzaj pieczywa spożywany w regionie [[Warmia|Warmii]] i [[Mazury|Mazur]], symbol dobrobytu i bezpieczeństwa.
<br/><br/>
==Zwyczaje na Warmii i Mazurach==
Rozpoczynając krojenie nowego bochenka, wykonywało się najpierw nożem znak krzyża. Jeśli kromka upadła na ziemię, całowano ją. Tradycyjnie chlebem i solą witana była młoda para oraz osoby, którym chciano okazać szacunek. W dniu [[Chrzest|chrztu]] rodzice chrzestni wręczali go symbolicznie dziecku, aby w przyszłości nigdy nie zaznało głodu. Z resztek czerstwego chleba przygotowywano zupę chlebową. Gospodyni wkraczająca do nowego domu niosła przed sobą ogień i chleb jako symbole dostatku i sytości.
<br/>
=== Sposób przygotowania ===
Na Mazurach wśród ludności wiejskiej panował zwyczaj wypiekania raz w tygodniu 5–8 bochenków chleba. Każdy z nich mógł ważyć 3–4 kg. Dzień przed pieczeniem kawałek starego chleba zalewano ciepłą wodą z dodatkiem odtłuszczonego mleka, aby uzyskać zakwas. Ciasto było wyrabiane w kopańkach lub drewnianych dzieżach. Zakwas mieszano z mąką żytnią, wodą oraz ziemniakami. Doprawiano do smaku solą. Rzadko używano jaj. Wyrobione cisto było formowane w duże, okrągłe bądź owalne bochny.

Piec chlebowy nagrzewano, a następnie sprawdzano jego temperaturę. Jeżeli po szuraniu po trzonie pieca sypały się iskry, był to znak, że bochny można bezpiecznie włożyć. Najpierw wygarniano rozżarzone węgla i dokładnie wymiatano trzon pieca, który wykładano liśćmi kapusty, chrzanu lub tataraku. Zabezpieczano w ten sposób chleb przed zabrudzeniem, ale przede wszystkim nadawano mu odpowiedni, niepowtarzalny zapach. Chleb wkładano do pieca na łopacie. Razowy bochen piekł się około 1,5 godziny. Po upieczeniu bochenki pozostawiano w izbie, aby ostygły. Przenoszono je później do spiżarni i układano na drewnianych półkach.
<br/>

== Przepis ==
Przepis na "chleb ze śruty pszennej" podany w książce ''Niezapomniana kuchnia Warmii i Mazur'' brzmi następująco:

"15 dag mąki pszennej, 0,5 kg śruty pszennej, 2 dag soli, 1 filiżanka dobrego oleju roślinnego, 5 dag drożdży

Przygotować rozczyn z połową szklanki ciepłej wody, drożdży i mąki pszennej, odstawić w ciepłe miejsce do wyrośnięcia. Mąkę ze śruty posolić, polać 0,25 l wrzącej wody. Po ostygnięciu wymieszać z wyrośniętymi drożdżami i starannie wyrobić. Ciastem wypełnić prostokątną formę i odstawić na 1,5 godz. w ciepłe miejsce do wyrośnięcia. Posmarować wodą i piec w średniej temperaturze około 30 min. Do ciasta można dodać 1 jajko, ale należy wtedy zwiększyć ilość drożdży o 10 g."<ref>Jankowska-Buttitta Małgorzata K.,''Niezapomniana kuchnia Warmii i Mazur'', Zakroczym 2007, s. 35.</ref>
{{Przypisy}}
<references>
== Bibliografia ==
Jankowska-Buttitta Małgorzata K.,  ''Niezapomniana kuchnia Warmii i Mazur'', Zakroczym 2007.<br/>
''Smak Mazur. Kuchnia dawnych Prus Wschodnich'', wybór Tadeusz Ostojski, opracowanie Rafał Wolski, Dąbrówno 2006.<br/>
Sztąberska  Małgorzata, ''Menu codzienne dziewiętnastowiecznego Mazura'', [w:] ''Życie codzienne na dawnych ziemiach pruskich. Dziedzictwo kulinarne'', red. Stanisław Achremczyk, Olsztyn 2007, s. 97-101. <br/>
''Warmiacy i Mazurzy. Życie codzienne ludności wiejskiej w I połowie XIX wieku'', red. Bogumił Kuźniewski, Olsztynek 2002.
<br/>


[[Kategoria:Kultura]][[Kategoria:Kultura niematerialna]][[Kategoria: Potrawy regionalne]]
<br/>