Grzebiuszka ziemna: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
| Linia 1: | Linia 1: | ||
| − | '' Pelobates | + | {{Zwierzę infobox |
| + | |nazwa polska =‘’Grzebiuszka ziemna’’ | ||
| + | |nazwa łacińska =‘’Pelobates fuscus’’ | ||
| + | |zoolog = Laurenti, 1768 | ||
| + | |typ = [[strunowce]] | ||
| + | |podtyp = [[kręgowce]] | ||
| + | |gromada = [[płazy]] | ||
| + | |rząd = [[płazy bezogonowe]] | ||
| + | |rodzina = [[grzebiuszkowate]] | ||
| + | |rodzaj = ''[[Pelobates]]'' | ||
| + | }} | ||
| + | |||
| + | Grzebiuszki (inaczej - huczki) - to płazy bezogoniaste. Widywane głównie w okolicach niewielkich jezior, stawów oraz rowów melioracyjnych. W czasie pory godowej na ich grzbiecie wyrastają charakterystyczne chrostki, które łatwo wyczuć palcami. | ||
| + | Co ciekawe - mają pionową źrenice. Ciekawostką jest również ich zachowanie po złączeniu się w parę: nie pływają one, jak większośc płazów na powierzchni wody, ale pełzają po dnie (wynurzając się tylko co jakiś czas, by zaczerpnąć powietrza). Samice składają skrzek w formie osobliwych metrowych rulonów. Ich kijanki są najdłuższymi osobnikami młodocianymi wśród płazów Europy. Na terenie Warmii i Mazur występuje tylko jeden gatunek grzebiuszki: | ||
| + | |||
| + | '''Grzebiuszka ziemna''' (Pelobates fuscus) | ||
Wielkość ok. 5–8 cm. Ciało ma krępe, wyglądem nieco przypomina ropuchę. Ma gładką skórę z równomiernie rozmieszczonymi gruczołami, które po potarciu wydzielają substancję o zapachu czosnku. | Wielkość ok. 5–8 cm. Ciało ma krępe, wyglądem nieco przypomina ropuchę. Ma gładką skórę z równomiernie rozmieszczonymi gruczołami, które po potarciu wydzielają substancję o zapachu czosnku. | ||
| − | Ubarwienie ciała dość zróżnicowane, w zależności od osobnika: od jasnopopielatego, | + | |
| + | Ubarwienie ciała dość zróżnicowane, w zależności od osobnika: od jasnopopielatego, żółtawo-popielatego do oliwkowego, pokryte jest charakterystycznymi jaskrawymi plamkami. Powierzchnia brzuszna jasnokremowa i prawie bezplamista. | ||
| + | |||
Charakterystyczne są kijanki (formy młodociane) grzebiuszki – ich długość dochodzi nawet do 17 cm. Są bardzo drapieżne: polują na larwy owadów, skorupiaki, a nawet kijanki innych żab. | Charakterystyczne są kijanki (formy młodociane) grzebiuszki – ich długość dochodzi nawet do 17 cm. Są bardzo drapieżne: polują na larwy owadów, skorupiaki, a nawet kijanki innych żab. | ||
| + | |||
U nasady pierwszego palca tylnych nóg występuje bardzo duża, sierpowata, rogowa narośl służąca do zagrzebywania się w ziemi. | U nasady pierwszego palca tylnych nóg występuje bardzo duża, sierpowata, rogowa narośl służąca do zagrzebywania się w ziemi. | ||
Dorosłe, poza okresem godowym żyją wyłącznie na lądzie; aktywne głównie w nocy. Zaskoczona nie ucieka, ale zagrzebuje się w ziemi. Zapada w sen zimowy. | Dorosłe, poza okresem godowym żyją wyłącznie na lądzie; aktywne głównie w nocy. Zaskoczona nie ucieka, ale zagrzebuje się w ziemi. Zapada w sen zimowy. | ||
| Linia 10: | Linia 28: | ||
Grzebiuszka ziemna (zdj. A.Roux) | Grzebiuszka ziemna (zdj. A.Roux) | ||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
=='''Źródło:'''== | =='''Źródło:'''== | ||
Wersja z 20:25, 3 lis 2013
| {{{nazwa zwyczajowa}}} | |
| | |
| ‘’Pelobates fuscus’’[1]` | |
| Laurenti, 1768 | |
| [[Plik:{{{grafika}}}|240x240px|‘’Pelobates fuscus’’]] {{{opis grafiki}}} | |
| Systematyka | |
| Domena | eukarionty |
| Królestwo | zwierzęta |
| Typ | strunowce |
| Podtyp | kręgowce |
| Gromada | płazy |
| Rząd | płazy bezogonowe |
| Rodzina | grzebiuszkowate |
| Rodzaj | Pelobates |
Grzebiuszki (inaczej - huczki) - to płazy bezogoniaste. Widywane głównie w okolicach niewielkich jezior, stawów oraz rowów melioracyjnych. W czasie pory godowej na ich grzbiecie wyrastają charakterystyczne chrostki, które łatwo wyczuć palcami. Co ciekawe - mają pionową źrenice. Ciekawostką jest również ich zachowanie po złączeniu się w parę: nie pływają one, jak większośc płazów na powierzchni wody, ale pełzają po dnie (wynurzając się tylko co jakiś czas, by zaczerpnąć powietrza). Samice składają skrzek w formie osobliwych metrowych rulonów. Ich kijanki są najdłuższymi osobnikami młodocianymi wśród płazów Europy. Na terenie Warmii i Mazur występuje tylko jeden gatunek grzebiuszki:
Grzebiuszka ziemna (Pelobates fuscus)
Wielkość ok. 5–8 cm. Ciało ma krępe, wyglądem nieco przypomina ropuchę. Ma gładką skórę z równomiernie rozmieszczonymi gruczołami, które po potarciu wydzielają substancję o zapachu czosnku.
Ubarwienie ciała dość zróżnicowane, w zależności od osobnika: od jasnopopielatego, żółtawo-popielatego do oliwkowego, pokryte jest charakterystycznymi jaskrawymi plamkami. Powierzchnia brzuszna jasnokremowa i prawie bezplamista.
Charakterystyczne są kijanki (formy młodociane) grzebiuszki – ich długość dochodzi nawet do 17 cm. Są bardzo drapieżne: polują na larwy owadów, skorupiaki, a nawet kijanki innych żab.
U nasady pierwszego palca tylnych nóg występuje bardzo duża, sierpowata, rogowa narośl służąca do zagrzebywania się w ziemi. Dorosłe, poza okresem godowym żyją wyłącznie na lądzie; aktywne głównie w nocy. Zaskoczona nie ucieka, ale zagrzebuje się w ziemi. Zapada w sen zimowy.
Grzebiuszka ziemna (zdj. A.Roux)
Źródło:
- Główczyński K./ Wittbrodt K. 2011, Płazy i gady Welskiego Parku Krajobrazowego, Wydawnictwo VEGA, Kwidzyn 2011, 17 str.
- WikiMedia
- ↑ ‘’Pelobates fuscus’’ w: Integrated Taxonomic Information System {{#invoke:lang|język}}
