Grzebiuszka ziemna: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
(→Grzebiuszki (inaczej - huczki): dr stylistyczne) |
|||
| Linia 13: | Linia 13: | ||
==Grzebiuszki (inaczej - huczki)== | ==Grzebiuszki (inaczej - huczki)== | ||
To płazy bezogoniaste. Widywane głównie w okolicach niewielkich jezior, stawów oraz rowów melioracyjnych. W czasie pory godowej na ich grzbiecie wyrastają charakterystyczne chrostki, które łatwo wyczuć palcami. | To płazy bezogoniaste. Widywane głównie w okolicach niewielkich jezior, stawów oraz rowów melioracyjnych. W czasie pory godowej na ich grzbiecie wyrastają charakterystyczne chrostki, które łatwo wyczuć palcami. | ||
| − | Co ciekawe - mają pionową źrenice. Ciekawostką jest również ich zachowanie po złączeniu się w parę: nie pływają one, jak większośc płazów na powierzchni wody, ale pełzają po dnie (wynurzając się tylko co jakiś czas, by zaczerpnąć powietrza). Samice składają skrzek w formie osobliwych metrowych rulonów. Ich kijanki są najdłuższymi osobnikami młodocianymi wśród płazów Europy. Na terenie Warmii i Mazur występuje tylko jeden gatunek grzebiuszki | + | Co ciekawe - mają pionową źrenice. Ciekawostką jest również ich zachowanie po złączeniu się w parę: nie pływają one, jak większośc płazów na powierzchni wody, ale pełzają po dnie (wynurzając się tylko co jakiś czas, by zaczerpnąć powietrza). Samice składają skrzek w formie osobliwych metrowych rulonów. Ich kijanki są najdłuższymi osobnikami młodocianymi wśród płazów Europy. Na terenie Warmii i Mazur występuje tylko jeden gatunek grzebiuszki - grzebiuszka ziemna. |
==Grzebiuszka ziemna== | ==Grzebiuszka ziemna== | ||
Wersja z 06:57, 4 sty 2014
| {{{nazwa zwyczajowa}}} | |
| | |
| ‘’Pelobates fuscus’’[1]` | |
| Laurenti, 1768 | |
| [[Plik:{{{grafika}}}|240x240px|‘’Pelobates fuscus’’]] {{{opis grafiki}}} | |
| Systematyka | |
| Domena | eukarionty |
| Królestwo | zwierzęta |
| Typ | strunowce |
| Podtyp | kręgowce |
| Gromada | płazy |
| Rząd | płazy bezogonowe |
| Rodzina | grzebiuszkowate |
| Rodzaj | Pelobates |
Grzebiuszki (inaczej - huczki)
To płazy bezogoniaste. Widywane głównie w okolicach niewielkich jezior, stawów oraz rowów melioracyjnych. W czasie pory godowej na ich grzbiecie wyrastają charakterystyczne chrostki, które łatwo wyczuć palcami. Co ciekawe - mają pionową źrenice. Ciekawostką jest również ich zachowanie po złączeniu się w parę: nie pływają one, jak większośc płazów na powierzchni wody, ale pełzają po dnie (wynurzając się tylko co jakiś czas, by zaczerpnąć powietrza). Samice składają skrzek w formie osobliwych metrowych rulonów. Ich kijanki są najdłuższymi osobnikami młodocianymi wśród płazów Europy. Na terenie Warmii i Mazur występuje tylko jeden gatunek grzebiuszki - grzebiuszka ziemna.
Grzebiuszka ziemna
Wielkość ok. 5–8 cm. Ciało ma krępe, wyglądem nieco przypomina ropuchę. Ma gładką skórę z równomiernie rozmieszczonymi gruczołami, które po potarciu wydzielają substancję o zapachu czosnku.
Ubarwienie ciała dość zróżnicowane, w zależności od osobnika: od jasnopopielatego, żółtawo-popielatego do oliwkowego, pokryte jest charakterystycznymi jaskrawymi plamkami. Powierzchnia brzuszna jasnokremowa i prawie bezplamista.
Charakterystyczne są kijanki (formy młodociane) grzebiuszki – ich długość dochodzi nawet do 17 cm. Są bardzo drapieżne: polują na larwy owadów, skorupiaki, a nawet kijanki innych żab.
U nasady pierwszego palca tylnych nóg występuje bardzo duża, sierpowata, rogowa narośl służąca do zagrzebywania się w ziemi. Dorosłe, poza okresem godowym żyją wyłącznie na lądzie; aktywne głównie w nocy. Zaskoczona nie ucieka, ale zagrzebuje się w ziemi. Zapada w sen zimowy.
Źródło
- Główczyński K./ Wittbrodt K. 2011, Płazy i gady Welskiego Parku Krajobrazowego, Wydawnictwo VEGA, Kwidzyn 2011, 17 str.
- WikiMedia
- ↑ ‘’Pelobates fuscus’’ w: Integrated Taxonomic Information System {{#invoke:lang|język}}
