Kamienie milowe: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
| Linia 1: | Linia 1: | ||
| − | '''Kamienie milowe''' to interesujące zabytki techniki, zapisały się także w historii poczty regionu Warmii i Mazur. Tradycja ich umieszczania w pobliżu dróg sięga starożytnego Rzymu. | + | '''Kamienie milowe''' to interesujące zabytki techniki związane z drogownictwem, zapisały się także w historii poczty regionu Warmii i Mazur. Tradycja ich umieszczania w pobliżu dróg sięga starożytnego Rzymu. |
{{Wieś infobox | {{Wieś infobox | ||
| Linia 24: | Linia 24: | ||
|mapa wsi = | |mapa wsi = | ||
|kod mapy = PL-WN | |kod mapy = PL-WN | ||
| − | |stopniN = | + | |stopniN = 54 |minutN = 0|sekundN = 36 |
| − | |stopniE = | + | |stopniE = 20 |minutE = 53|sekundE = 50 |
|commons = | |commons = | ||
|wikipodróże = | |wikipodróże = | ||
| Linia 33: | Linia 33: | ||
==Historia== | ==Historia== | ||
| − | W pobliżu warmińsko-mazurskich dróg możemy natrafić na kilka rodzajów kamieni tworzących historyczną infrastrukturę komunikacyjną, wśród nich znajdują się także kamienie milowe. W państwie pruskim rozpoczęto ich ustawianie w 1722 r. W Prusach Wschodnich przy podziale milowym punktem wyjścia była główny węzeł komunikacyjny i stolica prowincji - Królewiec. W większości ówczesne kamienie milowe były wykonywane z piaskowca w formie obelisku lub sześcianu; później ich formy zostały określone urzędowo. Powszechnym materiałem, z którego wyrabiano kamienie, stał się granit. W rozporządzeniu z 1835 r. określono parametry kamieni milowych, które ustawiano w miejscach, w których dotąd nie było żadnych oznaczeń odległościowych. W momencie wprowadzenia w Niemczech systemu metrycznego w latach 1872-1873 oznaczenia kamieni milowych przestały automatycznie spełniać swoją rolę i tym samym kamienie utraciły na znaczeniu. Nieliczne z kamieni zostały oznaczone w nowy sposób lub przestawione. Zachowane do dziś na terenie województwa warmińsko-mazurskiego cylindryczne kamienie milowe pochodzą | + | W pobliżu warmińsko-mazurskich dróg możemy natrafić na kilka rodzajów kamieni tworzących historyczną infrastrukturę komunikacyjną, wśród nich znajdują się także kamienie milowe. W państwie pruskim rozpoczęto ich ustawianie w 1722 r. W Prusach Wschodnich przy podziale milowym punktem wyjścia była główny węzeł komunikacyjny i stolica prowincji - Królewiec. |
| − | + | ||
| − | + | W większości ówczesne kamienie milowe były wykonywane z piaskowca w formie obelisku lub sześcianu; później ich formy zostały określone urzędowo. Powszechnym materiałem, z którego wyrabiano kamienie, stał się granit. W rozporządzeniu z 1835 r. określono parametry kamieni milowych, które ustawiano w miejscach, w których dotąd nie było żadnych oznaczeń odległościowych. | |
| − | + | ||
| + | W momencie wprowadzenia w Niemczech systemu metrycznego w latach 1872-1873 oznaczenia kamieni milowych przestały automatycznie spełniać swoją rolę i tym samym kamienie utraciły na znaczeniu. Nieliczne z kamieni zostały oznaczone w nowy sposób lub przestawione. | ||
| + | |||
| + | ==Zabytki== | ||
| + | Zachowane do dziś na terenie województwa warmińsko-mazurskiego to głównie cylindryczne kamienie milowe pochodzą z XIX w. Znajdują się one obecnie m.in. w Lutrach, gm. Kolno, Kętrzynie przy ul. Sikorskiego. W Kętrzynie ponadto, w pobliżu zamku, przechowywane są odzyskane po kradzieży kamenie milowe znajdujące się pierwotnie przy drodze Święta Lipka – Reszel. | ||
| + | |||
| + | ==Zobacz także== | ||
| + | http://www.nid.pl/upload/iblock/f51/f516e0576dc223fb204e1ad4dab09eaa.pdf | ||
| + | |||
| + | http://sadybamazury.wordpress.com/2014/09/11/zapomniane-zabytki-przy-drodze-adam-ploski/ | ||
| + | |||
== Bibliografia == | == Bibliografia == | ||
| − | + | A. Płoski, Zapomniane zabytki przy drodze, [w:] Aleje przydrożne. Historia, znaczenie, zagrożenie, ochrona, Kadzidłowo-Olsztyn 2009, s. 140-153. | |
[[Kategoria: Turystyka]] [[Kategoria: Zabytki]] [[Kategoria: Zabytki techniki]] [[Kategoria: powiat olsztyński]] | [[Kategoria: Turystyka]] [[Kategoria: Zabytki]] [[Kategoria: Zabytki techniki]] [[Kategoria: powiat olsztyński]] | ||
Wersja z 02:26, 8 sty 2015
Kamienie milowe to interesujące zabytki techniki związane z drogownictwem, zapisały się także w historii poczty regionu Warmii i Mazur. Tradycja ich umieszczania w pobliżu dróg sięga starożytnego Rzymu.
| Lutry | |
| | |
 Kamień milowy we wsi Lutry gm. Kolno
| |
| Państwo |  Polska
|
| Województwo | warmińsko-mazurskie |
| Powiat | olsztyński |
| Gmina | Jeziorany |
| Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego   Lutry | |
| Położenie na mapie Polski  Lutry | |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} | |
Spis treści
Historia
W pobliżu warmińsko-mazurskich dróg możemy natrafić na kilka rodzajów kamieni tworzących historyczną infrastrukturę komunikacyjną, wśród nich znajdują się także kamienie milowe. W państwie pruskim rozpoczęto ich ustawianie w 1722 r. W Prusach Wschodnich przy podziale milowym punktem wyjścia była główny węzeł komunikacyjny i stolica prowincji - Królewiec.
W większości ówczesne kamienie milowe były wykonywane z piaskowca w formie obelisku lub sześcianu; później ich formy zostały określone urzędowo. Powszechnym materiałem, z którego wyrabiano kamienie, stał się granit. W rozporządzeniu z 1835 r. określono parametry kamieni milowych, które ustawiano w miejscach, w których dotąd nie było żadnych oznaczeń odległościowych.
W momencie wprowadzenia w Niemczech systemu metrycznego w latach 1872-1873 oznaczenia kamieni milowych przestały automatycznie spełniać swoją rolę i tym samym kamienie utraciły na znaczeniu. Nieliczne z kamieni zostały oznaczone w nowy sposób lub przestawione.
Zabytki
Zachowane do dziś na terenie województwa warmińsko-mazurskiego to głównie cylindryczne kamienie milowe pochodzą z XIX w. Znajdują się one obecnie m.in. w Lutrach, gm. Kolno, Kętrzynie przy ul. Sikorskiego. W Kętrzynie ponadto, w pobliżu zamku, przechowywane są odzyskane po kradzieży kamenie milowe znajdujące się pierwotnie przy drodze Święta Lipka – Reszel.
Zobacz także
http://www.nid.pl/upload/iblock/f51/f516e0576dc223fb204e1ad4dab09eaa.pdf
http://sadybamazury.wordpress.com/2014/09/11/zapomniane-zabytki-przy-drodze-adam-ploski/
Bibliografia
A. Płoski, Zapomniane zabytki przy drodze, [w:] Aleje przydrożne. Historia, znaczenie, zagrożenie, ochrona, Kadzidłowo-Olsztyn 2009, s. 140-153.
