Hermann Goetz: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
| Linia 3: | Linia 3: | ||
|imię i nazwisko org = | |imię i nazwisko org = | ||
|pseudonim = | |pseudonim = | ||
| − | |grafika = | + | |grafika = |
| − | |opis grafiki = | + | |opis grafiki = |
|podpis = | |podpis = | ||
| − | |data urodzenia = 7 grudnia 1840 | + | |data urodzenia = 7 grudnia 1840 r. |
|miejsce urodzenia = Królewiec | |miejsce urodzenia = Królewiec | ||
| − | |data śmierci = 3 lutego 1876 | + | |data śmierci = 3 lutego 1876 r. |
|miejsce śmierci = Hottigen koło Zurychu | |miejsce śmierci = Hottigen koło Zurychu | ||
|przyczyna śmierci = | |przyczyna śmierci = | ||
| Linia 19: | Linia 19: | ||
|www = | |www = | ||
}} | }} | ||
| + | ''' Hermann Gustaw Goetz''' (ur. 7 grudnia 1840 r. w [[Królewcu|Królewcu]], zm. 3 lutego 1876 r. w Hottigen koło Zurychu) – kompozytor. | ||
| + | <br/><br/> | ||
| + | ==Życiorys== | ||
| + | Był piątym z ośmiorga dzieci handlarza artykułami żelaznymi. Z czasem jego ojciec stał się właścicielem browaru w Królewcu. | ||
| + | |||
| + | Ożenił się w 1868 roku. | ||
| + | |||
| + | ===Szkoła i wykształcenie=== | ||
| + | Odebrał dobre wykształcenie gimnazjalne i uniwersyteckie. Uczęszczał do Collegium Fridericianum. Nie był wyróżniającym się uczniem, lecz od najmłodszych lat chętnie muzykował. Z upodobaniem wykonywał utwory Mozarta. Mając piętnaście lat, skomponował sonatę na fortepian. W 1857 Louis Köhler przejął pieczę nad jego kształceniem muzycznym. | ||
| + | |||
| + | W końcu lat 50. podjął studia matematyczno-fizyczne na [[Uniwersytet Albertyna|Albertynie]] na życzenie rodziców. Przerwał je po trzech miesiącach. | ||
| + | |||
| + | Gry na skrzypcach uczył go koncertmistrz Japha. W 1860 roku przeniósł się do Berlina i zaczął studia w konserwatorium prowadzonym przez Juliusza Sterna, nauczyciela dyrygentury. Nauczycielami przyszłego kompozytora byli również Hans von Bülow (fortepian) i Hugo Ulrich (kontrapunkt). W 1862 ukończył z wielkim sukcesem studia koncertem Es-Dur. | ||
| + | |||
| + | Po ukończeniu studiów pracował jako organista w królewieckim kościele. W 1863 roku za prawą [[Carl Reinecke|Carla Reinecke]] otrzymał posadę organisty w kościele miejskim w Winterthur. W tym czasie zaczął rozwijać działalność jako pianista, dyrygent, organista i nauczyciel gry na fortepianie. | ||
| + | |||
| + | W 1870 roku przeniósł się do Hottingen, (dzisiaj część Zurychu), ale do 1872 roku kontynuował działalność w WInterthur. W latach 1870-1874 dodatkowo trudnil się pisaniem recenzji dla jednego z pism poświęconych muzyce. | ||
| − | ''' | + | W 1874 roku w Mannheim miała miejsce prapremiera rozpoczętej w Winterthur, a zakończonej w Zurychu opery ''Der Widerspenstigen Zähmung'' , która spotkała się z dobrym przyjęciem. W Zurychu powstały również Symfonia F-dur op. 9, koncerty fortepianowy i wiolinowy D-dur op. 22. |
| − | + | W ostatnich latach życia musiał zrezygnować z koncertowania i udzielania lekcji, ponieważ | |
| − | + | odnowiła mu się nabyta w dzieciństwie gruźlica. Choroba zaostrzyła się i przedwcześnie zakończyła życie artysty. Jego grób znajduje się na cmentarzu Rehalp w Zurychu. Nie ukończył opery ''Franceska de Remini'' | |
| − | |||
| − | ==Bibliografia== | + | ===Bibliografia=== |
| − | Jan Chłosta, ''Więksi i najwięksi twórcy kultury niemieckiej z Prus Wschodnich'', Olsztyn 1999. | + | Jan Chłosta, ''Więksi i najwięksi twórcy kultury niemieckiej z Prus Wschodnich'', Olsztyn 1999.<br/> |
| + | [http://de.wikipedia.org/wiki/Hermann_Goetz de.wikipedia.org] [31.01.2015] <br/> | ||
| − | |||
| − | [[Kategoria: Osoba]] | + | [[Kategoria: Osoba|Goetz, Hermann]][[Kategoria: 1801-1918|Goetz, Hermann]][[Kategoria: Kompozytprzy i piosenkarze|Goetz, Hermann]] |
Wersja z 00:15, 31 sty 2015
| Hermann Gustaw Goetz | |
| | |
| Data i miejsce urodzenia | 7 grudnia 1840 r. Królewiec |
| Data i miejsce śmierci | 3 lutego 1876 r. Hottigen koło Zurychu |
| Zawód | kompozytor |
Hermann Gustaw Goetz (ur. 7 grudnia 1840 r. w Królewcu, zm. 3 lutego 1876 r. w Hottigen koło Zurychu) – kompozytor.
Życiorys
Był piątym z ośmiorga dzieci handlarza artykułami żelaznymi. Z czasem jego ojciec stał się właścicielem browaru w Królewcu.
Ożenił się w 1868 roku.
Szkoła i wykształcenie
Odebrał dobre wykształcenie gimnazjalne i uniwersyteckie. Uczęszczał do Collegium Fridericianum. Nie był wyróżniającym się uczniem, lecz od najmłodszych lat chętnie muzykował. Z upodobaniem wykonywał utwory Mozarta. Mając piętnaście lat, skomponował sonatę na fortepian. W 1857 Louis Köhler przejął pieczę nad jego kształceniem muzycznym.
W końcu lat 50. podjął studia matematyczno-fizyczne na Albertynie na życzenie rodziców. Przerwał je po trzech miesiącach.
Gry na skrzypcach uczył go koncertmistrz Japha. W 1860 roku przeniósł się do Berlina i zaczął studia w konserwatorium prowadzonym przez Juliusza Sterna, nauczyciela dyrygentury. Nauczycielami przyszłego kompozytora byli również Hans von Bülow (fortepian) i Hugo Ulrich (kontrapunkt). W 1862 ukończył z wielkim sukcesem studia koncertem Es-Dur.
Po ukończeniu studiów pracował jako organista w królewieckim kościele. W 1863 roku za prawą Carla Reinecke otrzymał posadę organisty w kościele miejskim w Winterthur. W tym czasie zaczął rozwijać działalność jako pianista, dyrygent, organista i nauczyciel gry na fortepianie.
W 1870 roku przeniósł się do Hottingen, (dzisiaj część Zurychu), ale do 1872 roku kontynuował działalność w WInterthur. W latach 1870-1874 dodatkowo trudnil się pisaniem recenzji dla jednego z pism poświęconych muzyce.
W 1874 roku w Mannheim miała miejsce prapremiera rozpoczętej w Winterthur, a zakończonej w Zurychu opery Der Widerspenstigen Zähmung , która spotkała się z dobrym przyjęciem. W Zurychu powstały również Symfonia F-dur op. 9, koncerty fortepianowy i wiolinowy D-dur op. 22.
W ostatnich latach życia musiał zrezygnować z koncertowania i udzielania lekcji, ponieważ odnowiła mu się nabyta w dzieciństwie gruźlica. Choroba zaostrzyła się i przedwcześnie zakończyła życie artysty. Jego grób znajduje się na cmentarzu Rehalp w Zurychu. Nie ukończył opery Franceska de Remini
Bibliografia
Jan Chłosta, Więksi i najwięksi twórcy kultury niemieckiej z Prus Wschodnich, Olsztyn 1999.
de.wikipedia.org [31.01.2015]
