Johann Lindenblatt: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Krzysztofk (dyskusja | edycje) |
|||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{Biogram infobox | {{Biogram infobox | ||
| − | |imię i nazwisko = | + | |imię i nazwisko = Johann Lindenblatt |
|imię i nazwisko org = | |imię i nazwisko org = | ||
|pseudonim = | |pseudonim = | ||
| Linia 20: | Linia 20: | ||
|www = | |www = | ||
}} | }} | ||
| − | + | '''Johann Lindenblatt''' (ur. 23 czerwca 1882 r. w [[Tolniki|Tolnikach]] koło [[Reszel|Reszla]], zm. 27-28 stycznia 1945 r.) – ksiądz włączony w poczet warmińskich męczenników, którzy zginęli śmiercią męczeńską podczas II wojny światowej. | |
| − | ''' | ||
<br/><br/> | <br/><br/> | ||
== Życiorys == | == Życiorys == | ||
| − | + | Jego rodzice – Johann i Maria – byli właścicielami ziemskimi. Dzięki dobrej sytuacji materialnej mogli zapewnić swoim dzieciom (sześć córek i dwóch synów) edukację, zatrudniając nauczyciela domowego. Johann wraz z bratem podjęli również edukację w pobliskim Reszlu. O wartościach, którymi żyła rodzina Lindenblattów, może świadczyć fakt, iż dwóch synów zdecydowało się na pójście do seminarium i zostanie kapłanem. | |
| − | + | ||
| − | Pierwszą parafią, w której pracował | + | Po maturze, w 1901 r., Johann Lindenblatt rozpoczął studia teologiczne we Fryburgu Bryzgowijskim, które kontynuował w [[Braniewo|Braniewie]]. 9 lipca 1905 r. otrzymał święcenia kapłańskie z rąk [[Andrzej Thiel|bp. Andrzeja Thiela]]. |
| − | Wówczas mieszkali tam przede wszystkim ewangelicy | + | |
| − | Po dojściu nazistów do władzy niepokoił się ich działaniami i szerzeniem się narodowego socjalizmu. Za swoje poglądy był wielokrotnie przesłuchiwany i śledzony przez gestapo. W trakcie II wojny światowej, po wybudowaniu kwatery wojskowej w Gierłoży, ks. Johann pełnił posługę duszpasterską wśród stacjonujących tam żołnierzy. Cieszył się wśród nich nieskazitelną opinią, dla wielu stał się autorytetem. Jednak | + | Pierwszą parafią, w której pracował, było [[Kłębowo]]. Następnie przeniósł się do [[Królewiec|Królewca]]. W czasie I wojny światowej był kapelanem wojskowym, służył także jako sanitariusz. 1 września 1920 r. objął urząd proboszcza w [[Kętrzyn|Kętrzynie]]. |
| + | Wówczas mieszkali tam przede wszystkim ewangelicy, dlatego opieką duszpasterską ks. Lindenlatt objął również wiernych ze [[Srokowo|Srokowa]] i [[Barciany|Barcian]]. Pełnił także obowiązki kapelana wojskowego w miejscowym garnizonie. | ||
| + | |||
| + | Po dojściu nazistów do władzy niepokoił się ich działaniami i szerzeniem się narodowego socjalizmu. Za swoje poglądy był wielokrotnie przesłuchiwany i śledzony przez gestapo. W trakcie II wojny światowej, po wybudowaniu kwatery wojskowej w [[Gierłoż|Gierłoży]], ks. Johann pełnił posługę duszpasterską wśród stacjonujących tam żołnierzy. Cieszył się wśród nich nieskazitelną opinią, dla wielu stał się autorytetem. Jednak ze względu na szerzenie Ewangelii miłości, praca ta sprawiała mu wiele kłopotów – naziści często przesłuchiwali go i szpiegowali. W czasie wojny ks. Lindenblatt również sprawował opiekę nad lazaretem w [[Karolewo|Karolewie] prowadzonym przez siostry boromeuszki. | ||
| + | |||
===Śmierć męczeńska=== | ===Śmierć męczeńska=== | ||
| − | Gdy do Kętrzyna zbliżał się font, ludność cywilna 26 stycznia 1946 r. dostała nakaz ewakuacji. Już następnego dnia armia radziecka zajęła miasto. Ks. Lindenblatt | + | Gdy do Kętrzyna zbliżał się font, ludność cywilna 26 stycznia 1946 r. dostała nakaz ewakuacji. Już następnego dnia armia radziecka zajęła miasto. Ks. Lindenblatt mimo możliwości wyjazdu, pozostał w parafii. Po mszy św. schował Najświętszy Sakrament w kościele, w małej wnęce. Nawiedził jeszcze chorych w szpitalu. Po powrocie na plebanię zajął się uciekinierami, którzy szukali u niego pomocy. Wśród nich obecna była również siostra kapłana Theresia. |
| − | Gdy na plebanię przyszli żołnierze, podszedł do oficerów, przedstawił się jako ksiądz. Nie został wówczas zatrzymany. W międzyczasie na plebanii przebywał również siostrzeniec księdza Hans Engling, który przyszedł by się | + | |
| − | 27 stycznia do Kętrzyna wkroczyły nowe jednostki wojsk radzieckich. Sowieci przyszli na plebanię, zaaresztowali kapłana i wyprowadzili w nieznane miejsce. Dwa dni później Martha Kalb natknęła się w mieście na leżące na ulicy Gartenstraße (obecnie ul. Mielczarskiego) zwłoki trzech osób | + | Gdy na plebanię przyszli żołnierze, podszedł do oficerów, przedstawił się jako ksiądz. Nie został wówczas zatrzymany. W międzyczasie na plebanii przebywał również siostrzeniec księdza Hans Engling, który przyszedł, by pożegnać się z wujem. |
| − | Nazajutrz siostra ks. Johanna znalazła ciało brata. Leżał na plecach, miał szeroko rozłożone ramiona, w lewej ręce trzymał krzyż, obok leżała stuła. Na lewej skroni miał ranę po strzale. W kieszeni brata znalazła dowód osobisty, książeczkę wojskową, klucze i pusty portfel. Kiedy następnego dnia wraz z kilkoma kobietami przyszła, by zabrać ciało brata i je pochować, nie | + | |
| + | 27 stycznia do Kętrzyna wkroczyły nowe jednostki wojsk radzieckich. Sowieci przyszli na plebanię, zaaresztowali kapłana i wyprowadzili go w nieznane miejsce. Dwa dni później niejaka Martha Kalb natknęła się w mieście na leżące na ulicy Gartenstraße (obecnie ul. Mielczarskiego) zwłoki trzech osób. Wśród nich rozpoznała ciało ks. Lindenblatta. | ||
| + | |||
| + | Nazajutrz siostra ks. Johanna znalazła ciało brata. Leżał na plecach, miał szeroko rozłożone ramiona, w lewej ręce trzymał krzyż, obok leżała stuła. Na lewej skroni miał ranę po strzale. W kieszeni brata znalazła dowód osobisty, książeczkę wojskową, klucze i pusty portfel. Kiedy następnego dnia wraz z kilkoma kobietami przyszła, by zabrać ciało brata i je pochować, nie znalazła go. Pomimo starań nie udało się jej ustalić, kto i gdzie je pochował.<br> | ||
== Bibliografia == | == Bibliografia == | ||
Wersja z 13:21, 27 sty 2015
| Johann Lindenblatt | |
| | |
 ks. Johann Lindenblatt
| |
| Data i miejsce urodzenia | 23 czerwca 1882 r. Tolniki |
| Data i miejsce śmierci | 27-28 stycznia 1945 r. Kętrzyn |
| Przyczyna śmierci | śmierć męczeńska |
Johann Lindenblatt (ur. 23 czerwca 1882 r. w Tolnikach koło Reszla, zm. 27-28 stycznia 1945 r.) – ksiądz włączony w poczet warmińskich męczenników, którzy zginęli śmiercią męczeńską podczas II wojny światowej.
Życiorys
Jego rodzice – Johann i Maria – byli właścicielami ziemskimi. Dzięki dobrej sytuacji materialnej mogli zapewnić swoim dzieciom (sześć córek i dwóch synów) edukację, zatrudniając nauczyciela domowego. Johann wraz z bratem podjęli również edukację w pobliskim Reszlu. O wartościach, którymi żyła rodzina Lindenblattów, może świadczyć fakt, iż dwóch synów zdecydowało się na pójście do seminarium i zostanie kapłanem.
Po maturze, w 1901 r., Johann Lindenblatt rozpoczął studia teologiczne we Fryburgu Bryzgowijskim, które kontynuował w Braniewie. 9 lipca 1905 r. otrzymał święcenia kapłańskie z rąk bp. Andrzeja Thiela.
Pierwszą parafią, w której pracował, było Kłębowo. Następnie przeniósł się do Królewca. W czasie I wojny światowej był kapelanem wojskowym, służył także jako sanitariusz. 1 września 1920 r. objął urząd proboszcza w Kętrzynie. Wówczas mieszkali tam przede wszystkim ewangelicy, dlatego opieką duszpasterską ks. Lindenlatt objął również wiernych ze Srokowa i Barcian. Pełnił także obowiązki kapelana wojskowego w miejscowym garnizonie.
Po dojściu nazistów do władzy niepokoił się ich działaniami i szerzeniem się narodowego socjalizmu. Za swoje poglądy był wielokrotnie przesłuchiwany i śledzony przez gestapo. W trakcie II wojny światowej, po wybudowaniu kwatery wojskowej w Gierłoży, ks. Johann pełnił posługę duszpasterską wśród stacjonujących tam żołnierzy. Cieszył się wśród nich nieskazitelną opinią, dla wielu stał się autorytetem. Jednak ze względu na szerzenie Ewangelii miłości, praca ta sprawiała mu wiele kłopotów – naziści często przesłuchiwali go i szpiegowali. W czasie wojny ks. Lindenblatt również sprawował opiekę nad lazaretem w [[Karolewo|Karolewie] prowadzonym przez siostry boromeuszki.
Śmierć męczeńska
Gdy do Kętrzyna zbliżał się font, ludność cywilna 26 stycznia 1946 r. dostała nakaz ewakuacji. Już następnego dnia armia radziecka zajęła miasto. Ks. Lindenblatt mimo możliwości wyjazdu, pozostał w parafii. Po mszy św. schował Najświętszy Sakrament w kościele, w małej wnęce. Nawiedził jeszcze chorych w szpitalu. Po powrocie na plebanię zajął się uciekinierami, którzy szukali u niego pomocy. Wśród nich obecna była również siostra kapłana Theresia.
Gdy na plebanię przyszli żołnierze, podszedł do oficerów, przedstawił się jako ksiądz. Nie został wówczas zatrzymany. W międzyczasie na plebanii przebywał również siostrzeniec księdza Hans Engling, który przyszedł, by pożegnać się z wujem.
27 stycznia do Kętrzyna wkroczyły nowe jednostki wojsk radzieckich. Sowieci przyszli na plebanię, zaaresztowali kapłana i wyprowadzili go w nieznane miejsce. Dwa dni później niejaka Martha Kalb natknęła się w mieście na leżące na ulicy Gartenstraße (obecnie ul. Mielczarskiego) zwłoki trzech osób. Wśród nich rozpoznała ciało ks. Lindenblatta.
Nazajutrz siostra ks. Johanna znalazła ciało brata. Leżał na plecach, miał szeroko rozłożone ramiona, w lewej ręce trzymał krzyż, obok leżała stuła. Na lewej skroni miał ranę po strzale. W kieszeni brata znalazła dowód osobisty, książeczkę wojskową, klucze i pusty portfel. Kiedy następnego dnia wraz z kilkoma kobietami przyszła, by zabrać ciało brata i je pochować, nie znalazła go. Pomimo starań nie udało się jej ustalić, kto i gdzie je pochował.
Bibliografia
olsztyn.gosc.pl [15.11.2014]
