Mieczysław Orłowicz: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
(→Życiorys) |
(→Życiorys) |
||
| Linia 25: | Linia 25: | ||
Był współzałożycielem i wiceprezesem Akademickiego Klubu Sportowego we Lwowie oraz działaczem Polskiego Towarzystwa Tatrzańskiego. | Był współzałożycielem i wiceprezesem Akademickiego Klubu Sportowego we Lwowie oraz działaczem Polskiego Towarzystwa Tatrzańskiego. | ||
| − | Gdy Polska odzyskała niepodległość, kierował Urzędem Turystycznym w Ministerstwie Robót Publicznych. Po 1945 roku brał udział w pracach Komisji Ustalania Nazw Miejscowości na Ziemiach Zachodnich. Interesowały go Ziemie Zachodnie i Północne. Przebywał wielokrotnie na Warmii i Mazurach. W 1913 roku region ten przemierzył wzdłuż i wszerz. Nawiązywał kontakty z działaczami polskimi w [[Olsztyn|Olsztynie]] i w [[Szczytno|Szczytnie]]. Po raz trzeci przybył tu w 1922 roku, aby uzupełnić ''Ilustrowany przewodnik po Mazurach Pruskich i Warmii''. Książka miała się | + | Gdy Polska odzyskała niepodległość, kierował Urzędem Turystycznym w Ministerstwie Robót Publicznych. Po 1945 roku brał udział w pracach Komisji Ustalania Nazw Miejscowości na Ziemiach Zachodnich. Interesowały go Ziemie Zachodnie i Północne. Przebywał wielokrotnie na Warmii i Mazurach. W 1913 roku region ten przemierzył wzdłuż i wszerz. |
| + | |||
| + | Nawiązywał kontakty z działaczami polskimi w [[Olsztyn|Olsztynie]] i w [[Szczytno|Szczytnie]]. Po raz trzeci przybył tu w 1922 roku, aby uzupełnić ''Ilustrowany przewodnik po Mazurach Pruskich i Warmii''. Książka miała ukazać się w okresie poprzedzającym [[Plebiscyt na Warmii i Mazurach|plebiscyt 1920 roku]]. Orłowicz był zaangażowany w działania narodowe na rzecz przyłączenia tych ziem do Polski. W rożnych miastach wygłaszał odczyty o Mazurach. Ostatecznie przewodnik wydano we Lwowie w 1923 roku. | ||
| + | |||
| + | Po 1945 roku Mieczysław Orłowicz wiele razy przebywał w Olsztynie. 11 stycznia 1948 roku gościł w liceum ogólnokształcącym przy ulicy Mickiewicza w Olsztynie. Wygłosił odczyt na temat: ''Warmia i Mazury jako teren turystyki''. | ||
| + | |||
| + | Zmarł 4 października 1959 roku w Warszawie. | ||
== Bibliografia == | == Bibliografia == | ||
Wersja z 12:24, 27 sty 2015
| Mieczysław Orłowicz | |
| | |
| Data i miejsce urodzenia | 17 grudnia 1881 roku Komarno koło Lwowa |
| Data i miejsce śmierci | 4 października 1959 roku Warszawa |
Mieczysław Orłowicz (ur. 17 grudnia 1881 roku w Komarnie koło Lwowa, zm. 4 października 1959 roku w Warszawie) – doktor praw, krajoznawca i popularyzator turystyki, auto znanego przewodnika po regionie Warmii i Mazur.
Życiorys
Mieczysław Orłowicz ukończył Wydział Prawa Uniwersytetu Jana Kazimierza z tytułem doktora. Potem studiował historię sztuki. Ekonomię studiował w Akademii Handlowej w Wiedniu. Był współzałożycielem i wiceprezesem Akademickiego Klubu Sportowego we Lwowie oraz działaczem Polskiego Towarzystwa Tatrzańskiego.
Gdy Polska odzyskała niepodległość, kierował Urzędem Turystycznym w Ministerstwie Robót Publicznych. Po 1945 roku brał udział w pracach Komisji Ustalania Nazw Miejscowości na Ziemiach Zachodnich. Interesowały go Ziemie Zachodnie i Północne. Przebywał wielokrotnie na Warmii i Mazurach. W 1913 roku region ten przemierzył wzdłuż i wszerz.
Nawiązywał kontakty z działaczami polskimi w Olsztynie i w Szczytnie. Po raz trzeci przybył tu w 1922 roku, aby uzupełnić Ilustrowany przewodnik po Mazurach Pruskich i Warmii. Książka miała ukazać się w okresie poprzedzającym plebiscyt 1920 roku. Orłowicz był zaangażowany w działania narodowe na rzecz przyłączenia tych ziem do Polski. W rożnych miastach wygłaszał odczyty o Mazurach. Ostatecznie przewodnik wydano we Lwowie w 1923 roku.
Po 1945 roku Mieczysław Orłowicz wiele razy przebywał w Olsztynie. 11 stycznia 1948 roku gościł w liceum ogólnokształcącym przy ulicy Mickiewicza w Olsztynie. Wygłosił odczyt na temat: Warmia i Mazury jako teren turystyki.
Zmarł 4 października 1959 roku w Warszawie.
Bibliografia
Jan Chłosta, Ludzie godni pamięci, warmińsko-mazurscy patroni olsztyńskich ulic, Olsztyn 1997.
