Ewa Wasilewska-Borkowska: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja zweryfikowana] |
(→Osiągnięcia sportowe) |
|||
| (Nie pokazano 9 wersji utworzonych przez 3 użytkowników) | |||
| Linia 4: | Linia 4: | ||
|podpis grafiki = | |podpis grafiki = | ||
|Imię i Nazwisko = Ewa Wasilewska-Borkowska | |Imię i Nazwisko = Ewa Wasilewska-Borkowska | ||
| − | |Data i miejsce urodzenia = 7 stycznia 1967, Giżycko | + | |Data i miejsce urodzenia = 7 stycznia 1967 r., Giżycko |
|Data śmierci = | |Data śmierci = | ||
| − | |Dyscyplina = | + | |Dyscyplina = łyżwiarstwo |
|Największy sukces = 31-krotna mistrzyni Polski | |Największy sukces = 31-krotna mistrzyni Polski | ||
}} | }} | ||
| − | '''Ewa Wasilewska-Borkowska''' (ur. 7 stycznia 1967 r. w Giżycku) – | + | '''Ewa Wasilewska-Borkowska''' (ur. 7 stycznia 1967 r. w [[Giżycko|Giżycku]]) – łyżwiarka szybka, wielokrotna mistrzyni Polski, olimpijka z Albertville (1992) i Lillehammer (1994). |
| − | + | <br/><br/> | |
| − | + | ==Przebieg kariery sportowej== | |
| − | + | Rozpoczynała karierę w klubie Niegocin Giżycko pod kierunkiem Danuty Jelec. Stąd trafiła w 1987 r. do Marymontu Warszawa. W 1989 r. kolejnym jej klubem stała się Olimpia Elbląg (trener Urszula Sokołowska-Jankowska). Uczyła się i trenowała w Szkole Mistrzostwa Sportowego w Zakopanem (trener Zbigniew Palka). Skończyła ją w 1991 r. | |
| − | Rozpoczynała karierę w klubie Niegocin Giżycko pod kierunkiem Danuty Jelec. Stąd trafiła w 1987 r. do Marymontu Warszawa. W 1989 r. kolejnym jej klubem stała się Olimpia Elbląg (trener Urszula Sokołowska-Jankowska) | + | |
| − | Ostatnia mistrzyni przed wielkim kryzysem kobiecego łyżwiarstwa w kraju (likwidacja sekcji w czasie tzw. transformacji. Przedwcześnie zakończyła karierę sportową, opuściła Elbląg i | + | Powróciła do [[Elbląg|Elbląga]]. Trenowała w klubie Orzeł Elbrevery, który przejął sekcję panczenistów od Olimpii. Jednocześnie trafiła do kadry narodowej pod opiekę szkoleniową Leszka Ułasiewicza i Wiesława Kmiecika. Była w tym okresie jedyną godną rywalką światowej klasy łyżwiarki Erwiny Ryś-Ferens. Nie była rekordzistą Polski na dystansach (dwa razy ustanawiała rekord w wieloboju), bowiem wyniki Ryś Ferens były bardzo wyśrubowane. Wielkich sukcesów międzynarodowych nie odniosła, za to w imprezach krajowych jej dorobek jest imponujący. |
| − | =Osiągnięcia | + | |
| − | '''31-krotna mistrzyni Polski:''' | + | Ostatnia mistrzyni przed wielkim kryzysem kobiecego łyżwiarstwa w kraju (likwidacja sekcji w czasie tzw. transformacji). |
| − | *na 500 m ( | + | |
| − | *1500 m ( | + | Przedwcześnie zakończyła karierę sportową, opuściła Elbląg i zamieszkała wraz z mężem Tomaszem i synem Marcinem w leśniczówce w okolicach [[Gołdap|Gołdapi]]. |
| − | *3000 m ( | + | |
| − | *5000 m ( | + | =Osiągnięcia sportowe= |
| + | '''31-krotna mistrzyni Polski:'''<br/> | ||
| + | *na 500 m (1993–1994, 1996), 1000 m (1990, 1993–1994, 1996), | ||
| + | *1500 m (1990–1994, 1996), | ||
| + | *3000 m (1990–1994, 1996), | ||
| + | *5000 m (1990–1994, 1996), | ||
*w wieloboju (1990, 1994, 1996) | *w wieloboju (1990, 1994, 1996) | ||
| − | *w wieloboju sprinterskim (1990, | + | *w wieloboju sprinterskim (1990, 1993–1994) |
*3-krotna wicemistrzyni kraju: w wieloboju (1989, 1991, 1992) i wieloboju sprinterskim (1989). | *3-krotna wicemistrzyni kraju: w wieloboju (1989, 1991, 1992) i wieloboju sprinterskim (1989). | ||
| − | '''Uczestniczka | + | |
| + | '''Uczestniczka mistrzostw świata:''' | ||
| + | |||
wielobój 1991 Hamar, 1992 Heerenveen, 1993 Berlin, 1996 Inzell - poza "16"; wielobój sprint., 1989 Heerenveen: 24 m., 1990 Tromso: nu., 1991 Inzell: 23 m., 1992 Oslo: 21 m., 1993 Ikaho: 23 m. | wielobój 1991 Hamar, 1992 Heerenveen, 1993 Berlin, 1996 Inzell - poza "16"; wielobój sprint., 1989 Heerenveen: 24 m., 1990 Tromso: nu., 1991 Inzell: 23 m., 1992 Oslo: 21 m., 1993 Ikaho: 23 m. | ||
Uczestniczka ME: wielobój. 1989 Berlin, 1990 Heerenveen, 1991 Sarajewo, 1994 Hamar, 1996 Heerenveen - poza "16", 1992 Heerenveen: 13 m., 1993 Heerenveen; 10 m. | Uczestniczka ME: wielobój. 1989 Berlin, 1990 Heerenveen, 1991 Sarajewo, 1994 Hamar, 1996 Heerenveen - poza "16", 1992 Heerenveen: 13 m., 1993 Heerenveen; 10 m. | ||
| − | '''Uczestniczka | + | |
| − | 1992 Albertville: 1000 m | + | '''Uczestniczka igrzysk olimpijskich''' |
| − | 1994 Lillehammer: 1500 m | + | |
| + | 1992 Albertville: 1000 m – 18-19 m. 1.24,28 1500 m – 14 m. 2.09,64 3000 m – 24 m. 4.44,56 | ||
| + | 1994 Lillehammer: 1500 m – 18 m. 2.07.44 3000 m – 16 m. 4.28.86 | ||
W Pucharze Świata 1993: 10 m. (1500 m). | W Pucharze Świata 1993: 10 m. (1500 m). | ||
| + | |||
'''Rekordy życiowe:''' | '''Rekordy życiowe:''' | ||
| − | *500 m | + | |
| − | *1000 m | + | *500 m – 41.84 (7 stycznia 1994 Hamar), |
| − | *1500 m | + | *1000 m – 1.23,92 (12 grudnia 2000 Calgary), |
| − | *3000 m | + | *1500 m – 2.06,64 (23 stycznia 1993 Heerenveen), |
| − | *5000 m | + | *3000 m – 4.28,29 (8 stycznia 1994 Hamar), |
| − | *wielobój duży | + | *5000 m – 7.50,77 (19 stycznia 1992 Heerenveen), |
| − | =Bibliografia= | + | *wielobój duży – 177,183 (24 stycznia 1993 Heerenveen). |
| − | + | ==Bibliografia== | |
| − | + | Głuszek Zygmunt, ''Leksykon polskich olimpijczyków 1924-1998'', Warszawa 1999.<br/> | |
| − | + | Pawlak Anna, ''Olimpijczycy – polscy sportowcy w latach 1924–1998'', Kraków 2000.<br/> | |
| − | + | USC Giżycko, AU 33/1967. | |
| − | + | [http://pl.wikipedia.org/wiki/Ewa_Wasilewska wikipedia.org] [19.12.2014]<br/> | |
| − | + | [http://goldap.org.pl/2011/02/z-gizycka-przez-albertville-do-lillehammer/ goldap.org.pl] [19.12.2014]<br/> | |
| − | + | [http://www.wm.uw.olsztyn.pl/index.php?option=com_content&view=article&id=3778:kryte-lodowisko-w-giycku-ju-otwarte&catid=193&Itemid=140&lang=pl wm.uw.olsztyn.pl] [19.12.2014]<br/> | |
| − | + | [http://info.wiadomosci.gazeta.pl/szukaj/wiadomosci/ewa+wasilewska info.wiadomosci.gazeta.pl]] | |
| − | + | ||
| − | + | [[Kategoria:Sport|Wasilewska-Borkowska, Ewa]][[Kategoria:Zawodnicy|Wasilewska-Borkowska, Ewa]][[Kategoria:Mistrzowie sportu|Wasilewska-Borkowska, Ewa]][[Kategoria:Olimpijczycy|Wasilewska-Borkowska, Ewa]] [[Kategoria: Elbląg|Wasilewska-Borkowska, Ewa]] [[Kategoria: Giżycko|Wasilewska-Borkowska, Ewa]] [[Kategoria: Powiat gołdapski|Wasilewska-Borkowska, Ewa]] | |
| − | [[Kategoria:Sport|Wasilewska-Borkowska, Ewa]][[Kategoria:Zawodnicy|Wasilewska-Borkowska, Ewa]][[Kategoria:Mistrzowie sportu|Wasilewska-Borkowska, Ewa]][[Kategoria:Olimpijczycy|Wasilewska-Borkowska, Ewa]] | ||
Aktualna wersja na dzień 22:41, 5 lut 2015
| Ewa Wasilewska-Borkowska | |
| | |
| Imię i nazwisko | Ewa Wasilewska-Borkowska |
| Data i miejsce urodzenia | 7 stycznia 1967 r., Giżycko |
| Dyscyplina | łyżwiarstwo |
| Największy sukces | 31-krotna mistrzyni Polski |
Ewa Wasilewska-Borkowska (ur. 7 stycznia 1967 r. w Giżycku) – łyżwiarka szybka, wielokrotna mistrzyni Polski, olimpijka z Albertville (1992) i Lillehammer (1994).
Przebieg kariery sportowej
Rozpoczynała karierę w klubie Niegocin Giżycko pod kierunkiem Danuty Jelec. Stąd trafiła w 1987 r. do Marymontu Warszawa. W 1989 r. kolejnym jej klubem stała się Olimpia Elbląg (trener Urszula Sokołowska-Jankowska). Uczyła się i trenowała w Szkole Mistrzostwa Sportowego w Zakopanem (trener Zbigniew Palka). Skończyła ją w 1991 r.
Powróciła do Elbląga. Trenowała w klubie Orzeł Elbrevery, który przejął sekcję panczenistów od Olimpii. Jednocześnie trafiła do kadry narodowej pod opiekę szkoleniową Leszka Ułasiewicza i Wiesława Kmiecika. Była w tym okresie jedyną godną rywalką światowej klasy łyżwiarki Erwiny Ryś-Ferens. Nie była rekordzistą Polski na dystansach (dwa razy ustanawiała rekord w wieloboju), bowiem wyniki Ryś Ferens były bardzo wyśrubowane. Wielkich sukcesów międzynarodowych nie odniosła, za to w imprezach krajowych jej dorobek jest imponujący.
Ostatnia mistrzyni przed wielkim kryzysem kobiecego łyżwiarstwa w kraju (likwidacja sekcji w czasie tzw. transformacji).
Przedwcześnie zakończyła karierę sportową, opuściła Elbląg i zamieszkała wraz z mężem Tomaszem i synem Marcinem w leśniczówce w okolicach Gołdapi.
Osiągnięcia sportowe
31-krotna mistrzyni Polski:
- na 500 m (1993–1994, 1996), 1000 m (1990, 1993–1994, 1996),
- 1500 m (1990–1994, 1996),
- 3000 m (1990–1994, 1996),
- 5000 m (1990–1994, 1996),
- w wieloboju (1990, 1994, 1996)
- w wieloboju sprinterskim (1990, 1993–1994)
- 3-krotna wicemistrzyni kraju: w wieloboju (1989, 1991, 1992) i wieloboju sprinterskim (1989).
Uczestniczka mistrzostw świata:
wielobój 1991 Hamar, 1992 Heerenveen, 1993 Berlin, 1996 Inzell - poza "16"; wielobój sprint., 1989 Heerenveen: 24 m., 1990 Tromso: nu., 1991 Inzell: 23 m., 1992 Oslo: 21 m., 1993 Ikaho: 23 m. Uczestniczka ME: wielobój. 1989 Berlin, 1990 Heerenveen, 1991 Sarajewo, 1994 Hamar, 1996 Heerenveen - poza "16", 1992 Heerenveen: 13 m., 1993 Heerenveen; 10 m.
Uczestniczka igrzysk olimpijskich
1992 Albertville: 1000 m – 18-19 m. 1.24,28 1500 m – 14 m. 2.09,64 3000 m – 24 m. 4.44,56 1994 Lillehammer: 1500 m – 18 m. 2.07.44 3000 m – 16 m. 4.28.86 W Pucharze Świata 1993: 10 m. (1500 m).
Rekordy życiowe:
- 500 m – 41.84 (7 stycznia 1994 Hamar),
- 1000 m – 1.23,92 (12 grudnia 2000 Calgary),
- 1500 m – 2.06,64 (23 stycznia 1993 Heerenveen),
- 3000 m – 4.28,29 (8 stycznia 1994 Hamar),
- 5000 m – 7.50,77 (19 stycznia 1992 Heerenveen),
- wielobój duży – 177,183 (24 stycznia 1993 Heerenveen).
Bibliografia
Głuszek Zygmunt, Leksykon polskich olimpijczyków 1924-1998, Warszawa 1999.
Pawlak Anna, Olimpijczycy – polscy sportowcy w latach 1924–1998, Kraków 2000.
USC Giżycko, AU 33/1967.
wikipedia.org [19.12.2014]
goldap.org.pl [19.12.2014]
wm.uw.olsztyn.pl [19.12.2014]
info.wiadomosci.gazeta.pl]
