Mieczysław Wysocki: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
| Linia 5: | Linia 5: | ||
|podpis grafiki = z archiwum Janusza Poryckiego | |podpis grafiki = z archiwum Janusza Poryckiego | ||
|Imię i Nazwisko = Mieczysław Wysocki | |Imię i Nazwisko = Mieczysław Wysocki | ||
| − | |Data i miejsce urodzenia = 14 kwietnia 1940 | + | |Data i miejsce urodzenia = 14 kwietnia 1940 r. w miejscowości Wertepa Kiwerka (były ZSRR) |
| − | |Data śmierci = | + | |Data śmierci = 14 listopada 1999 r., w Olsztynie |
| − | |Dyscyplina = | + | |Dyscyplina = działacz piłkarski |
| − | |Największy sukces = | + | |Największy sukces = kierownik drużyny OKS Stomil Olsztyn |
}} | }} | ||
| − | '''Mieczysław Wysocki''' (ur. 14 kwietnia 1940 | + | '''Mieczysław Wysocki''' (ur. 14 kwietnia 1940 r. w miejscowości Wertepa Kiwerka (były ZSRR), zm. 14 listopada 1999 r. w [[Olsztyn|Olsztynie]]) – Długoletni działacz piłkarski Stomilu Olsztyn (kierownik drużyny), przedtem zawodnik tego zespołu |
=Działacze sportowi= | =Działacze sportowi= | ||
Urodził się na wschodzie, terenach zajmowanych później przez Związek Radziecki. Wraz z rodzicami przyjechał do Olsztyna jako 5-letni chłopiec, z jedną z pierwszych grup repatriacyjnych. Będąc nastolatkiem trafił na stadion przy ul. Gietkowskiej w Olsztynie, tam gdzie trenowali reprezentanci Sparty, dzisiejszego [[OKS Stomil Olsztyn|KS Stomil]]. Mimo słabych warunków fizycznych stał się niebawem podstawowym zawodnikiem zespołu, występował w roli rozgrywającego, odznaczał się znakomitym wyszkoleniem technicznym i finezją w grze. Podczas odbywania zasadniczej służby wojskowej reprezentował przez dwa sezony Victorię Bartoszyce, ale po spełnieniu obowiązku wrócił do OKS-u, z którym był związany do końca kariery sportowej. Po rozbracie z wyczynowym sportem pozostał w klubie, pełniąc w sekcji piłki nożnej odpowiedzialne funkcje. Zapamiętany przez wszystkich jako nieoceniony kierownik drużyny. Potrafił w zarodku gasić konflikty, stworzyć dobrą atmosferę. | Urodził się na wschodzie, terenach zajmowanych później przez Związek Radziecki. Wraz z rodzicami przyjechał do Olsztyna jako 5-letni chłopiec, z jedną z pierwszych grup repatriacyjnych. Będąc nastolatkiem trafił na stadion przy ul. Gietkowskiej w Olsztynie, tam gdzie trenowali reprezentanci Sparty, dzisiejszego [[OKS Stomil Olsztyn|KS Stomil]]. Mimo słabych warunków fizycznych stał się niebawem podstawowym zawodnikiem zespołu, występował w roli rozgrywającego, odznaczał się znakomitym wyszkoleniem technicznym i finezją w grze. Podczas odbywania zasadniczej służby wojskowej reprezentował przez dwa sezony Victorię Bartoszyce, ale po spełnieniu obowiązku wrócił do OKS-u, z którym był związany do końca kariery sportowej. Po rozbracie z wyczynowym sportem pozostał w klubie, pełniąc w sekcji piłki nożnej odpowiedzialne funkcje. Zapamiętany przez wszystkich jako nieoceniony kierownik drużyny. Potrafił w zarodku gasić konflikty, stworzyć dobrą atmosferę. | ||
Wersja z 13:49, 9 lut 2015
| Mieczysław Wysocki | |
| | |
 z archiwum Janusza Poryckiego | |
| Imię i nazwisko | Mieczysław Wysocki |
| Data i miejsce urodzenia | 14 kwietnia 1940 r. w miejscowości Wertepa Kiwerka (były ZSRR) |
| Data śmierci | 14 listopada 1999 r., w Olsztynie |
| Dyscyplina | działacz piłkarski |
| Największy sukces | kierownik drużyny OKS Stomil Olsztyn |
Mieczysław Wysocki (ur. 14 kwietnia 1940 r. w miejscowości Wertepa Kiwerka (były ZSRR), zm. 14 listopada 1999 r. w Olsztynie) – Długoletni działacz piłkarski Stomilu Olsztyn (kierownik drużyny), przedtem zawodnik tego zespołu
Działacze sportowi
Urodził się na wschodzie, terenach zajmowanych później przez Związek Radziecki. Wraz z rodzicami przyjechał do Olsztyna jako 5-letni chłopiec, z jedną z pierwszych grup repatriacyjnych. Będąc nastolatkiem trafił na stadion przy ul. Gietkowskiej w Olsztynie, tam gdzie trenowali reprezentanci Sparty, dzisiejszego KS Stomil. Mimo słabych warunków fizycznych stał się niebawem podstawowym zawodnikiem zespołu, występował w roli rozgrywającego, odznaczał się znakomitym wyszkoleniem technicznym i finezją w grze. Podczas odbywania zasadniczej służby wojskowej reprezentował przez dwa sezony Victorię Bartoszyce, ale po spełnieniu obowiązku wrócił do OKS-u, z którym był związany do końca kariery sportowej. Po rozbracie z wyczynowym sportem pozostał w klubie, pełniąc w sekcji piłki nożnej odpowiedzialne funkcje. Zapamiętany przez wszystkich jako nieoceniony kierownik drużyny. Potrafił w zarodku gasić konflikty, stworzyć dobrą atmosferę. Dla wielu, szczególnie młodych działaczy był niedoścignionym wzorem. Łączył dobroć i uczciwość z codziennymi obowiązkami w coraz trudniejszych czasach..
Bibliografia
- Archiwum Janusza Poryckiego
