Jan Kochanowicz: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja zweryfikowana] | [wersja zweryfikowana] |
(→Bibliografia) |
|||
Linia 11: | Linia 11: | ||
'''Jan Kochanowicz''' (ur. 3 lutego 1928 r. w Dylewie (powiat ostrołęcki)) – jeden z pionierów sportu na [[Warmia|Warmii]] i [[Mazury|Mazurach]]. Świetny organizator, budowniczy kilku obiektów sportowych w [[Olsztyn|Olsztynie]]. | '''Jan Kochanowicz''' (ur. 3 lutego 1928 r. w Dylewie (powiat ostrołęcki)) – jeden z pionierów sportu na [[Warmia|Warmii]] i [[Mazury|Mazurach]]. Świetny organizator, budowniczy kilku obiektów sportowych w [[Olsztyn|Olsztynie]]. | ||
<br/><br/> | <br/><br/> | ||
+ | {{Galeria|Nazwa=Jan Kochanowicz|wielkość=290|pozycja=right | ||
+ | |Plik:Kochanowicz1.jpg|z archiwum Janusza Poryckiego | ||
+ | |Plik:Kochanowicz2.jpg|z archiwum Janusza Poryckiego | ||
+ | |Plik:Kochanowicz3.jpg|z archiwum Janusza Poryckiego | ||
+ | |Plik:Kochanowicz4.jpg|z archiwum Janusza Poryckiego | ||
+ | }} | ||
==Życiorys== | ==Życiorys== | ||
Bardzo wcześnie stracił rodziców, wychowywała go babcia. W czasie II wojny światowej przebywał na robotach przymusowych w Niemczech. Po wojnie dokończył edukację w szkole podstawowej i gimnazjum, a w 1947 roku rozpoczął naukę w Liceum Pedagogicznym w [[Szczytno|Szczytnie]]. Po maturze ukończył kurs komendantów hufców pracy w Lubieńcu i kurs matematyczny w Mysłowicach. | Bardzo wcześnie stracił rodziców, wychowywała go babcia. W czasie II wojny światowej przebywał na robotach przymusowych w Niemczech. Po wojnie dokończył edukację w szkole podstawowej i gimnazjum, a w 1947 roku rozpoczął naukę w Liceum Pedagogicznym w [[Szczytno|Szczytnie]]. Po maturze ukończył kurs komendantów hufców pracy w Lubieńcu i kurs matematyczny w Mysłowicach. | ||
Linia 22: | Linia 28: | ||
Po przejściu na emeryturę nadal pomagał olsztyńskim sportowcom. W 2003 roku w szkole, którą tyle lat kierował, zorganizowano specjalną uroczystość z okazji 75-lecia urodzin. Był wielokrotnie wyróżniany. Otrzymał m. in. Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, odznakę Zasłużony Nauczyciel PRL i Medal KEN. | Po przejściu na emeryturę nadal pomagał olsztyńskim sportowcom. W 2003 roku w szkole, którą tyle lat kierował, zorganizowano specjalną uroczystość z okazji 75-lecia urodzin. Był wielokrotnie wyróżniany. Otrzymał m. in. Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, odznakę Zasłużony Nauczyciel PRL i Medal KEN. | ||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
==Bibliografia== | ==Bibliografia== | ||
Archiwum Janusza Poryckiego | Archiwum Janusza Poryckiego | ||
[[Kategoria: Sport|Kochanowicz, Jan]] [[Kategoria: Działacze sportowi|Kochanowicz, Jan]] [[Kategoria: Nauczyciele i dyrektorzy placówek oświatowych|Kochanowicz, Jan]][[Kategoria:Olsztyn|Kochanowicz, Jan]] [[Kategoria: 1945-1989|Kochanowicz, Jan]] | [[Kategoria: Sport|Kochanowicz, Jan]] [[Kategoria: Działacze sportowi|Kochanowicz, Jan]] [[Kategoria: Nauczyciele i dyrektorzy placówek oświatowych|Kochanowicz, Jan]][[Kategoria:Olsztyn|Kochanowicz, Jan]] [[Kategoria: 1945-1989|Kochanowicz, Jan]] |
Wersja z 23:12, 9 lut 2015
Jan Kochanowicz (ur. 3 lutego 1928 r. w Dylewie (powiat ostrołęcki)) – jeden z pionierów sportu na Warmii i Mazurach. Świetny organizator, budowniczy kilku obiektów sportowych w Olsztynie.
Życiorys
Bardzo wcześnie stracił rodziców, wychowywała go babcia. W czasie II wojny światowej przebywał na robotach przymusowych w Niemczech. Po wojnie dokończył edukację w szkole podstawowej i gimnazjum, a w 1947 roku rozpoczął naukę w Liceum Pedagogicznym w Szczytnie. Po maturze ukończył kurs komendantów hufców pracy w Lubieńcu i kurs matematyczny w Mysłowicach.
Następnie pracował jako nauczyciel w Bartoszycach jako kierownik internatu. W latach 1953-1958 był wizytatorem w Dyrekcji Okręgowej Szkolnictwa Zawodowego w Olsztynie. W 1958 roku podjął pracę w Technikum Handlowym w Olsztynie i zainteresował się koszykówką.
Działalność sportowa
Stworzył żeńskie drużyny w klubach Juvenia i Łączność. Jego wychowanka, późniejsza reprezentantka Polski Ewa Biesiekierska, była przez lata podporą krakowskiej Wisły. Realizując plan szkoleniowy, cały czas myślał nad rozbudową infrastruktury sportowej w mieście. Z jego inicjatywy powstały sale przy ul. Jagiellońskiej (1960) oraz dużo większa i bardziej funkcjonalna przy ul. Paderewskiego, która służyła nie tylko uczniom olsztyńskiej "handlówki", ale i zawodnikom innych klubów w Olsztynie.
W 1976 roku ukończył zaoczne studia na Akademii Wychowania Fizycznego. Będąc dyrektorem Zespołu Szkół Handlowych w Olsztynie udzielał się społecznie, stał się osobą rozpoznawalną w mieście. Działał w Zarządzie Głównym i Wojewódzkim Szkolnego Związku Sportowego, przez dwie kadencje pełnił funkcję radnego MRN. Przez kilkanaście lat przewodniczył Zespołowi Dyrektorów Szkół Zawodowych. Dyrektorem Zespołu Szkół Handlowych był w latach 1967 –1997.
Po przejściu na emeryturę nadal pomagał olsztyńskim sportowcom. W 2003 roku w szkole, którą tyle lat kierował, zorganizowano specjalną uroczystość z okazji 75-lecia urodzin. Był wielokrotnie wyróżniany. Otrzymał m. in. Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, odznakę Zasłużony Nauczyciel PRL i Medal KEN.
Bibliografia
Archiwum Janusza Poryckiego