Władysław Leonhard: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
| Linia 4: | Linia 4: | ||
|podpis grafiki = | |podpis grafiki = | ||
|Imię i Nazwisko = Władysław Leonhard | |Imię i Nazwisko = Władysław Leonhard | ||
| − | |Data i miejsce urodzenia = 11 listopada 1923 | + | |Data i miejsce urodzenia = 11 listopada 1923 r. we Lwowie |
| − | |Data śmierci = 25 grudnia 1979 | + | |Data śmierci = 25 grudnia 1979 r. w Mikołajkach |
| − | |Dyscyplina = | + | |Dyscyplina = działacz sportowy |
| − | |Największy sukces = | + | |Największy sukces = twórca potęgi Stomilu |
}} | }} | ||
| − | '''Władysław Leonhard''' (ur. 11 listopada 1923 | + | '''Władysław Leonhard''' (ur. 11 listopada 1923 r. we Lwowie, zm. 25 grudnia 1979 r. w [[Mikołajki|Mikołajkach]]) – pierwszy dyrektor [[Olsztyńskie Zakłady Opon Samochodowych|Olsztyńskich Zakładów Opon Samochodowych]], twórca potęgi [[OKS Stomil Olsztyn|Stomilu Olsztyn]]. <br/><br/> |
| − | = | + | =Życiorys= |
| − | Urodził się w rodzinie hołdującej | + | Urodził się w rodzinie hołdującej polskim tradycjom, ale mającą również korzenie węgierskie i austriackie. Ambitne plany związane ze studiami przerwała wojna i zamknięcie przez okupanta Politechniki Lwowskiej. Ukończył za to konspiracyjną szkołę podchorążych piechoty Armii Krajowej i działał w wywiadzie. Potem wstąpił do III Dywizji WP im. Romualda Traugutta, skąd skierowano go do Oficerskiej Szkoły Broni Pancernej w Modlinie. W następnych latach wykładał w szkołach oficerskich we wspomnianym Modlinie, Chełmie i Poznaniu. |
| − | + | ==Przebieg kariery i działalność sportowa== | |
| − | + | Został zdemobilizowany w 1949 roku i podjął pracę w Zakładach Przemysłu Gumowego "Stomil" w Poznaniu, jednocześnie kontynuując przerwane przed wojną studia na Wydziale Mechanicznym Wieczorowej Szkoły Inżynierskiej. W poznańskim Stomilu zaczął od stanowiska zwyczajnego majstra, a w 1957 roku został naczelnym dyrektorem, mając zaledwie 34 lata. | |
| − | 16 sierpnia 1967 roku z taśm produkcyjnych zeszła pierwsza | + | |
| − | + | Lubił podejmować nowe wyzwania, więc zgłosił się do kierowania powstającej fabryki opon w [[Olsztyn|Olsztynie]]. | |
| − | Od początku wykazywał zainteresowanie olsztyńskim sportem, a o jego względy zabiegały wszystkie kluby, bowiem | + | 16 sierpnia 1967 roku z taśm produkcyjnych zeszła pierwsza opona z symbolem kormorana. 28 października odbyła się oficjalna uroczystość otwarcia zakładu z udziałem najwyższych władz państwowych. |
| − | + | ||
| + | Fabryka wspierała miasto także w inwestycjach sportowych. Współfinansowała budowę hali sportowo-widowiskowej, nazwaną później [[Hala widowiskowo-sportowa "Urania"|Uranią]]. Wybudowała salę specjalistyczną dla gimnastyczek z zapleczem socjalnym przy ul. Gietkowskiej i basen kajakowy. Dzięki niej przeprowadzono kapitalny remont pawilonu klubowego i dobudowano skrzydło będące 38-miejscowym hotelem, przeznaczonym później na Poradnię Sportowo-Lekarską. Dzisiaj ma w nich swoją siedzibę Szkoła Mistrzostwa Sportowego im. Mariana Bublewicza. | ||
| + | |||
| + | Od początku wykazywał zainteresowanie olsztyńskim sportem, a o jego względy zabiegały wszystkie kluby, bowiem fabryka mogła być ich sponsorem. Z wielu propozycji wybrał [[OKS Stomil Olsztyn|OKS]] i od tego momentu rozpoczął się nowy rozdział w historii tego stowarzyszenia. Po doinwestowaniu kajakarzy i gimnastyczek wprowadził do klubu przedstawicieli sportów motorowych, wreszcie zaczął budować piłkarską drużynę z prawdziwego zdarzenia. Ta wkrótce stała się jedną z najsilniejszych w województwie. I chociaż nie doczekał ich awansu do I ligi, za to sukcesy szybko osiągnęły koszykarki, kwalifikując się do ekstraklasy. | ||
| + | Klub stał się trzynastym wydziałem zakładów, a piłkarze i wybitni przedstawiciele innych dyscyplin – jego etatowymi pracownikami oddelegowanymi do sportu. | ||
| + | |||
| + | |||
| + | Leonhard został odznaczony krzyżami: Kawalerskim i Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski oraz Orderem Sztandaru Pracy II klasy. Za swoje zasługi dla miasta wpisany został do Księgi Zasłużonych dla Olsztyna. | ||
| + | |||
| + | Ulica przy fabryce nosi jego nazwisko. | ||
{{Galeria|Nazwa=Władysław Leonhard (z archiwum Janusza Poryckiego)|wielkość=300|pozycja=left | {{Galeria|Nazwa=Władysław Leonhard (z archiwum Janusza Poryckiego)|wielkość=300|pozycja=left | ||
|Plik:Leonhard1.jpg| | |Plik:Leonhard1.jpg| | ||
|Plik:Leonhard2.jpg| | |Plik:Leonhard2.jpg| | ||
}} | }} | ||
| − | + | ==Bibliografia== | |
| − | =Bibliografia= | + | Archiwum Janusza Poryckiego. |
| − | |||
[[Kategoria: Sport|Leonhard, Władysław]] [[Kategoria: Działacze sportowi|Leonhard, Władysław]] [[Kategoria: Olsztyn|Leonhard, Władysław]] [[Kategoria: 1945-1989|Leonhard, Władysław]] | [[Kategoria: Sport|Leonhard, Władysław]] [[Kategoria: Działacze sportowi|Leonhard, Władysław]] [[Kategoria: Olsztyn|Leonhard, Władysław]] [[Kategoria: 1945-1989|Leonhard, Władysław]] | ||
Wersja z 15:02, 12 lut 2015
| Władysław Leonhard | |
| | |
| |
| Imię i nazwisko | Władysław Leonhard |
| Data i miejsce urodzenia | 11 listopada 1923 r. we Lwowie |
| Data śmierci | 25 grudnia 1979 r. w Mikołajkach |
| Dyscyplina | działacz sportowy |
| Największy sukces | twórca potęgi Stomilu |
Władysław Leonhard (ur. 11 listopada 1923 r. we Lwowie, zm. 25 grudnia 1979 r. w Mikołajkach) – pierwszy dyrektor Olsztyńskich Zakładów Opon Samochodowych, twórca potęgi Stomilu Olsztyn.
Życiorys
Urodził się w rodzinie hołdującej polskim tradycjom, ale mającą również korzenie węgierskie i austriackie. Ambitne plany związane ze studiami przerwała wojna i zamknięcie przez okupanta Politechniki Lwowskiej. Ukończył za to konspiracyjną szkołę podchorążych piechoty Armii Krajowej i działał w wywiadzie. Potem wstąpił do III Dywizji WP im. Romualda Traugutta, skąd skierowano go do Oficerskiej Szkoły Broni Pancernej w Modlinie. W następnych latach wykładał w szkołach oficerskich we wspomnianym Modlinie, Chełmie i Poznaniu.
Przebieg kariery i działalność sportowa
Został zdemobilizowany w 1949 roku i podjął pracę w Zakładach Przemysłu Gumowego "Stomil" w Poznaniu, jednocześnie kontynuując przerwane przed wojną studia na Wydziale Mechanicznym Wieczorowej Szkoły Inżynierskiej. W poznańskim Stomilu zaczął od stanowiska zwyczajnego majstra, a w 1957 roku został naczelnym dyrektorem, mając zaledwie 34 lata.
Lubił podejmować nowe wyzwania, więc zgłosił się do kierowania powstającej fabryki opon w Olsztynie. 16 sierpnia 1967 roku z taśm produkcyjnych zeszła pierwsza opona z symbolem kormorana. 28 października odbyła się oficjalna uroczystość otwarcia zakładu z udziałem najwyższych władz państwowych.
Fabryka wspierała miasto także w inwestycjach sportowych. Współfinansowała budowę hali sportowo-widowiskowej, nazwaną później Uranią. Wybudowała salę specjalistyczną dla gimnastyczek z zapleczem socjalnym przy ul. Gietkowskiej i basen kajakowy. Dzięki niej przeprowadzono kapitalny remont pawilonu klubowego i dobudowano skrzydło będące 38-miejscowym hotelem, przeznaczonym później na Poradnię Sportowo-Lekarską. Dzisiaj ma w nich swoją siedzibę Szkoła Mistrzostwa Sportowego im. Mariana Bublewicza.
Od początku wykazywał zainteresowanie olsztyńskim sportem, a o jego względy zabiegały wszystkie kluby, bowiem fabryka mogła być ich sponsorem. Z wielu propozycji wybrał OKS i od tego momentu rozpoczął się nowy rozdział w historii tego stowarzyszenia. Po doinwestowaniu kajakarzy i gimnastyczek wprowadził do klubu przedstawicieli sportów motorowych, wreszcie zaczął budować piłkarską drużynę z prawdziwego zdarzenia. Ta wkrótce stała się jedną z najsilniejszych w województwie. I chociaż nie doczekał ich awansu do I ligi, za to sukcesy szybko osiągnęły koszykarki, kwalifikując się do ekstraklasy. Klub stał się trzynastym wydziałem zakładów, a piłkarze i wybitni przedstawiciele innych dyscyplin – jego etatowymi pracownikami oddelegowanymi do sportu.
Leonhard został odznaczony krzyżami: Kawalerskim i Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski oraz Orderem Sztandaru Pracy II klasy. Za swoje zasługi dla miasta wpisany został do Księgi Zasłużonych dla Olsztyna.
Ulica przy fabryce nosi jego nazwisko.
Bibliografia
Archiwum Janusza Poryckiego.
