Sępopol: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja zweryfikowana] | [wersja nieprzejrzana] |
(→Dzieje miejscowości) |
|||
(Nie pokazano 1 pośredniej wersji utworzonej przez tego samego użytkownika) | |||
Linia 38: | Linia 38: | ||
Nazwa miejscowości wyprowadzana jest niekiedy od [[Ludwik von Schippen|Ludwika von Schippena]], który mógł założyć Sępopol. Jednak bardziej prawdopodobnie wydaje się, że nazwa przywędrowała wraz ze sprowadzonymi w XIV wieku osadnikami. | Nazwa miejscowości wyprowadzana jest niekiedy od [[Ludwik von Schippen|Ludwika von Schippena]], który mógł założyć Sępopol. Jednak bardziej prawdopodobnie wydaje się, że nazwa przywędrowała wraz ze sprowadzonymi w XIV wieku osadnikami. | ||
− | Na terenie przyszłego miasta istniała pierwotnie osada [[Prusowie|pruska]]. Na opanowanym przez [[Zakon krzyżacki|zakon]] terenie około 1319 roku założono niewielką osadę. Miejski przywilej lokacyjny został wystawiony w 1351 roku przez wielkiego mistrza krzyżackiego [[Henryk Dusner| | + | Na terenie przyszłego miasta istniała pierwotnie osada [[Prusowie|pruska]]. Na opanowanym przez [[Zakon krzyżacki|zakon]] terenie około 1319 roku założono niewielką osadę. Miejski przywilej lokacyjny został wystawiony w 1351 roku przez wielkiego mistrza krzyżackiego [[Henryk Dusner|Henryka Dusnera]]. Obszar miasteczka obejmować miał 112 włók. Zasadźcą został Henryk Padeluch. Sępopol, podobnie jak inne miasta, zbuntował się przeciw uciskowi ze strony zakonu. W 1440 roku miasto przystąpiło do [[Związek Pruski|Związku Pruskiego]]. Miasto ucierpiało dotkliwie w okresie wojny trzynastoletniej. Wyniszczone i wygłodzone ostatecznie poddało się wojskom krzyżackim w październiku 1461 roku. |
Wieki XVI i XVII były okresem intensywnego rozwoju. Miasto zlokalizowane było na ruchliwym trakcie prowadzącym z Polski do [[Królewiec|Królewca]]. W centrum Sępopola prym wiedli rzemieślnicy, rzeźnicy i piekarze. Poszczególnych cechów przybywało niemalże z każdym rokiem. Mieszkańcami Sępopola byli wówczas Niemcy, Polacy, Szkoci. Szkoła w Sępopolu funkcjonowała już w latach 20. XVI wieku. | Wieki XVI i XVII były okresem intensywnego rozwoju. Miasto zlokalizowane było na ruchliwym trakcie prowadzącym z Polski do [[Królewiec|Królewca]]. W centrum Sępopola prym wiedli rzemieślnicy, rzeźnicy i piekarze. Poszczególnych cechów przybywało niemalże z każdym rokiem. Mieszkańcami Sępopola byli wówczas Niemcy, Polacy, Szkoci. Szkoła w Sępopolu funkcjonowała już w latach 20. XVI wieku. | ||
Linia 101: | Linia 101: | ||
[http://mgokwyrzysk.cba.pl/ Miejsko-Gminny Ośrodek Kultury w Sępopolu] [10.12.2014]<br/> | [http://mgokwyrzysk.cba.pl/ Miejsko-Gminny Ośrodek Kultury w Sępopolu] [10.12.2014]<br/> | ||
[http://www.sepopol.bil-wm.pl Baza Informacji Lokalnej Miasta i Gminy Sępopol] [10.12.2014]<br/> | [http://www.sepopol.bil-wm.pl Baza Informacji Lokalnej Miasta i Gminy Sępopol] [10.12.2014]<br/> | ||
− | [http://www.sepopol.pl Oficjalny | + | [http://www.sepopol.pl Oficjalny Urząd Miasta Sępopol] [10.12.2014]<br/> |
− | [http://sepopol.republika.pl | + | [http://sepopol.republika.pl sepopol.republika.pl, strona Marcina Pietkuna poświęcona Sępopolowi] [10.12.2014]<br/> |
− | [http://sepopol.blogspot.com | + | [http://sepopol.blogspot.com sepopol.blogspot.com, fotograficzny blog] [10.12.2014]<br/> |
− | [http://tapety25.bdl.pl/galeria/thumbnails.php?album=25 | + | [http://tapety25.bdl.pl/galeria/thumbnails.php?album=25 tapety25.bdl.pl, fotografie Sępopola] [10.12.2014]<br/> |
<br/> | <br/> | ||
[[Kategoria: Miejscowość]] [[Kategoria: Powiat bartoszycki]] [[Kategoria: Sępopol (gmina miejsko-wiejska)]] [[Kategoria: 1301-1400]] | [[Kategoria: Miejscowość]] [[Kategoria: Powiat bartoszycki]] [[Kategoria: Sępopol (gmina miejsko-wiejska)]] [[Kategoria: 1301-1400]] |
Wersja z 14:38, 17 lut 2015
Sępopol | |||
| |||
| |||
Sępopol. Kościół pw. św. Michała Archanioła, źródło: commons.wikimedia.org [12.12.2014]
| |||
Państwo | Polska | ||
Województwo | warmińsko-mazurskie | ||
Powiat | bartoszycki | ||
Gmina | Sępopol | ||
Liczba ludności (2012) | 2 088 | ||
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} |
Sępopol (niem. Schippenbeil) – miasto położone w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie bartoszyckim, w gminie Sępopol. W latach 1975-1998 miasto administracyjnie należało do województwa olsztyńskiego. Sępopol jest siedzibą gminy miejsko-wiejskiej. Miejscowość w 2012 roku liczyła 2088. Aktualnie funkcję burmistrza sprawuje Dorota Górecka[1].
Spis treści
Położenie
Miasto jest położone na Nizinie Sępopolskiej nad rzekami Łyna oraz Guber. Sępopol leży w odległości 16 km od Bartoszyc oraz zaledwie 12 km od granicy z Rosją.
Dzieje miejscowości
Nazwa miejscowości wyprowadzana jest niekiedy od Ludwika von Schippena, który mógł założyć Sępopol. Jednak bardziej prawdopodobnie wydaje się, że nazwa przywędrowała wraz ze sprowadzonymi w XIV wieku osadnikami.
Na terenie przyszłego miasta istniała pierwotnie osada pruska. Na opanowanym przez zakon terenie około 1319 roku założono niewielką osadę. Miejski przywilej lokacyjny został wystawiony w 1351 roku przez wielkiego mistrza krzyżackiego Henryka Dusnera. Obszar miasteczka obejmować miał 112 włók. Zasadźcą został Henryk Padeluch. Sępopol, podobnie jak inne miasta, zbuntował się przeciw uciskowi ze strony zakonu. W 1440 roku miasto przystąpiło do Związku Pruskiego. Miasto ucierpiało dotkliwie w okresie wojny trzynastoletniej. Wyniszczone i wygłodzone ostatecznie poddało się wojskom krzyżackim w październiku 1461 roku.
Wieki XVI i XVII były okresem intensywnego rozwoju. Miasto zlokalizowane było na ruchliwym trakcie prowadzącym z Polski do Królewca. W centrum Sępopola prym wiedli rzemieślnicy, rzeźnicy i piekarze. Poszczególnych cechów przybywało niemalże z każdym rokiem. Mieszkańcami Sępopola byli wówczas Niemcy, Polacy, Szkoci. Szkoła w Sępopolu funkcjonowała już w latach 20. XVI wieku.
W Sępopolu uruchomiono również browar miejski. Okres wojen polsko-szwedzkich miasto przetrwał bez większego uszczerbku. Jednak początek kolejnego stulecia nie wróżył najlepiej mieszkańcom. Do miasta dotarła epidemia dżumy. W 1710 roku zmarło aż 700 mieszkańców. w 1749 roku Sępopol padł ofiarą pożaru. Spłonęło 129 budynków łącznie z ratuszem. Sępopol odbudowywał się bardzo powoli i nie był w stanie powrócić do czasów świetności sprzed kilkudziesięciu lat. W 1806 roku miasto liczyło 1515 mieszkańców.
W 1807 roku Sępopol okupowały wojska francuskie. Od 6 września 1831 roku do 2 lutego 1832 roku w Sępopolu przebywali oficerowie oraz żołnierz z korpusów Giełguda, Rolanda i Chłapowskiego. Od lat 20. XIX wieku do Sępopola zaczęli napływać osadnicy z głębi Niemiec. W 1871 roku miasto liczyło 3250 mieszkańców. W 1915 liczba mieszkańców wzrosła do 2415 osób. W 1912 roku w mieście uruchomiono gazownię i wodociągi. W latach 1934-1936 wybudowane zostały zakłady roszarnicze. W 1939 roku Sępopol był zamieszkany przez 3434 osoby. W okresie II wojny światowej pod miastem wybudowano duże lotnisko. Przy jego budowie wykorzystywano pracę więźniów obozu koncentracyjnego w Stutthofie. Przebywali w podobozie stworzonym w okolicy Sępopola.
Wojska Armii Czerwonej wkroczyły do opustoszonego Sępopola 2 lutego 1945 roku. Żołnierze radzieccy zniszczyli około 80% miejskiej zabudowy. Pierwszym powojennym burmistrzem został Franciszek Jagielski. Jednak pod koniec 1945 roku Sępopol utracił prawa miejskie, które udało się odzyskać w 1972 roku.
W 1945 roku uruchomiono ponownie młyn wodny, powstały pierwsze zakłady i warsztaty. Działalność rozpoczęła również Roszarnia Lnu i Konopi. Od 1946 roku funkcjonowała także Gminna Spółdzielnia "Samopomoc Chłopska". W tym samym roku w Sępopolu wznowiono działalność oświatową. W latach 1972-1989 w mieście działał Komitet Miejsko-Gminny PZPR w Sępopolu. Gmina Sępopol należy do Związku Gmin Warmińsko-Mazurskich. W 2001 roku Sępopol obchodził 650-lecie powstania.
Kultura
Organizacje i stowarzyszenia
Religia
Ludzie związani z miejscowością
- Nikodem Rak
- Klara Leczycka-Moskwiak
- Ina Maria Kunkelmoor
- Maria Radziszewska
- Aleksander Radziszewska
- Janina Sienkiewicz
- Jan Sienkiewicz
- Jerzy Sałata
- Teresa Barszcz
- Jerzy Górczyński
- Jerzy Dmitruk
- Justyna Ławrynkiewicz
- Zenobia Choma
Sport
Edukacja
- Przedszkole
- Szkoła Podstawowa im. Generała Zygmunta Berlinga
- Gimnazjum im. Generała Zygmunta Berlinga
Zabytki
- Założenie urbanistyczne starego miasta z XIV w.
- Budynek plebanii z XIX w.
- Cmentarz komunalny z XIX w.
- Cmentarz ewangelicko-augsburski z XIX w.
- Pozostałości murów obronnych z XIV w.
- Kościół pw. św. Michała Archanioła wzniesiony w 2. połowie XIV w.
- Ołtarz główny w kościele pw. św. Michała Archanioła
- Domy przy ul. Kościuszki, Moniuszki, 22 Lipca oraz pl. Spółdzielczy, wzniesione w XIX w.
- Wieża ciśnień z 1912 r.
Przypisy
- ↑ sepopol.bil-wm.pl [10.12.2014]
Bibliografia
Achremczyk Stanisław, Historia Warmii i Mazur, t. I-II, Olsztyn 2010-2011.
Monografia Sępopola opracowana z okazji 700-lecia powstania miasta 1351-2001, oprac. Grzegorz Borowski, Sępopol 2001.
Warmia i Mazury. Przewodnik ilustrowany, red. Marcin Kuleszo, Barbara Wojczulanis, Olsztyn 2001.
stat.gov.pl, Ludność. Stan i struktura [10.12.2014]
Miejsko-Gminny Ośrodek Kultury w Sępopolu [10.12.2014]
Baza Informacji Lokalnej Miasta i Gminy Sępopol [10.12.2014]
Oficjalny Urząd Miasta Sępopol [10.12.2014]
sepopol.republika.pl, strona Marcina Pietkuna poświęcona Sępopolowi [10.12.2014]
sepopol.blogspot.com, fotograficzny blog [10.12.2014]
tapety25.bdl.pl, fotografie Sępopola [10.12.2014]