Nielbark: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja zweryfikowana] | [wersja zweryfikowana] |
Linia 6: | Linia 6: | ||
|dopełniacz wsi = Nielbarku | |dopełniacz wsi = Nielbarku | ||
|zdjęcie = grodzisko nielbark.jpg | |zdjęcie = grodzisko nielbark.jpg | ||
− | |opis zdjęcia = Grodzisko w Nielbarku [http:// | + | |opis zdjęcia = Grodzisko w Nielbarku.<br>Fot. Czonek. Źródło: [http://commons.wikimedia.org/wiki/File:Nielbark_grodzisko.JPG Commons Wikimedia] [12.09.2013] |
|rodzaj miejscowości = wieś sołecka | |rodzaj miejscowości = wieś sołecka | ||
|województwo = warmińsko-mazurskie | |województwo = warmińsko-mazurskie |
Wersja z 07:22, 20 lut 2015
Nielbark | |
| |
Grodzisko w Nielbarku.
Fot. Czonek. Źródło: Commons Wikimedia [12.09.2013] | |
Rodzaj miejscowości | wieś sołecka |
Państwo | Polska |
Województwo | warmińsko-mazurskie |
Powiat | nowomiejski |
Gmina | Kurzętnik |
Sołectwo | Nielbark |
Liczba ludności (2010) | 449 |
Strefa numeracyjna | (+48) 56 |
Tablice rejestracyjne | NNM |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} |
Nielbark (w 1361 Molberge, niem. Nelberg, 1667 Nelbarg, Nelborsk, Nielborg) – wieś sołecka położona w województwie warmińsko–mazurskim, w powiecie nowomiejskim, w gminie Kurzętnik. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa toruńskiego. W 2010 roku wieś liczyła 449 mieszkańców. Obecnie funkcję sołtysa pełni Krzysztof Mejka[1].
Spis treści
Położenie
Wieś leży nad rzeką Strugą, na obszarze powiatu nowomiejskiego, który rozciąga się na pograniczu Pojezierza Chełmińskiego, Pojezierza Iławskiego, Garbu Lubawskiego i Pojezierza Dobrzyńskiego, w południowo–zachodniej części województwa warmińsko–mazurskiego.
Dzieje miejscowości
Pierwsze osadnictwo na terenie Nielbarka znane jest już z okresu wczesnośredniowiecznego, z którego pochodzi zachowane w miejscowości grodzisko. Nielbark musiał istnieć już przed 1367 r. W tym roku biskup chełmiński Wikbold potwierdził wcześniejszy przywilej i obszar wsi na 37 włók. Nielbark ucierpiał w 1414 r. w wyniku wojen polsko–krzyżackich. W 1667 r. istniała we wsi karczma oraz funkcjonował młyn. Pod koniec XIX w. wieś obejmowała 2800,97 mórg z 80 budynkami, 35 domami. W 1868 r. było 261 mieszkańców – 244 katolików i 17 ewangelików. Przed II wojną światową istniała we wsi szkoła. W 1946 r. władze państwowe przejęły funkcjonującą we wsi żwirownię. Pod koniec XX w. sołectwo obejmowało 728,11 ha z 48 gospodarstwami i 435 mieszkańcami.
Gospodarka
We wsi działa firma z zakresu usług stolarskich oraz przedsiębiorstwo produkcyjne.
Kultura
W Nielbarku działa świetlica. Organizowane są tutaj festyny i pikniki.
Religia
Wieś znajduje się na terenie parafii rzymskokatolickiej w Brzoziu Lubawskim.
Turystyka
W miejscowości kończy się szlak kajakowy o długości 79 km – przebieg trasy: Idzbark – Ostróda – Samborowo – Nowe Miasto Lubawskie – Kurzętnik – Nielbark.
Zabytki
We wsi zachowało się grodzisko wczesnośredniowieczne. Pod koniec XX w. we wsi były dobrze zachowane chałupy z I poł. XIX w.
Ludzie związani z miejscowością
Na kartach historii wsi zapisał się Józef Trzebiatowski – dyrektor szkoły przed II wojną światową. Z Nielborkiem związany jest kolarz – Jan Leśniewski.
Bibliografia
Grabowski Stanisław,Z dziejów Kurzętnika i okolic, Warszawa 1995.
Grabowski Stanisław,Z dziejów Kurzętnika i okolic, Warszawa 2008.
Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, pod red. Bronisława Chlebowskiego, Filipa Sulimierskiego, Władysława Walewskiego, t. VII, Warszawa 1886.
Bank Danych Lokalnych GUS [05.10.2014]
Lepsza Strona Nielbarka [05.10.2014]
Przypisy
- ↑ Lepsza Strona Nielbarka [05.10.2014]