Piotrowice: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja zweryfikowana] |
(→Zabytki:) |
(→Charakterystyka fizjograficzna) |
||
| Linia 36: | Linia 36: | ||
=== Charakterystyka fizjograficzna === | === Charakterystyka fizjograficzna === | ||
| − | Miejscowość leży na terenie [[gmina Nidzica |gminy Nidzica]], przez obszar której przebiega jedna z głównych granic fizyczno-geograficznych Europy, oddzielająca | + | Miejscowość leży na terenie [[gmina Nidzica |gminy Nidzica]], przez obszar której przebiega jedna z głównych granic fizyczno-geograficznych Europy, oddzielająca Obszar Europy Zachodniej od Obszaru Europy Wschodniej. Ponadto 19 000 ha powierzchni gminy zajmują lasy i grunty leśne. Istotnym zasobem naturalnym gminy są surowce mineralne: żwiry i piaski, torfy i węgiel brunatny, kreda jeziorna, gytia i ziemia okrzemkowa. |
<br/> | <br/> | ||
Wersja z 23:34, 12 lis 2013
| Piotrowice | |
| | |
| Rodzaj miejscowości | wieś sołecka |
| Państwo |  Polska
|
| Województwo | warmińsko-mazurskie |
| Powiat | nidzicki |
| Gmina | Nidzica |
| Sołectwo | Piotrowice |
| Liczba ludności (Pole-obowiązkowe) | Pole-obowiązkowe |
| Strefa numeracyjna | (+48) 89 |
| Kod pocztowy | 13 - 100 Nidzica |
| Tablice rejestracyjne | NNI |
| Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego   Piotrowice | |
| Położenie na mapie Polski  Piotrowice | |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} | |
Piotrowice (niem. Piotrowitz, po 1818 r. Alt Petersdorf) – wieś sołecka w Polsce w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie nidzickim, w gminie Nidzica. W latach 1975-1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa olsztyńskiego. W kadencji 2011-2015 sołtysem wsi jest Franciszek Malanowski.
Charakterystyka fizjograficzna
Miejscowość leży na terenie gminy Nidzica, przez obszar której przebiega jedna z głównych granic fizyczno-geograficznych Europy, oddzielająca Obszar Europy Zachodniej od Obszaru Europy Wschodniej. Ponadto 19 000 ha powierzchni gminy zajmują lasy i grunty leśne. Istotnym zasobem naturalnym gminy są surowce mineralne: żwiry i piaski, torfy i węgiel brunatny, kreda jeziorna, gytia i ziemia okrzemkowa.
Dzieje miejscowości
Wieś lokowano ok. XIV w. W 1498 r. hrabia Wilhelma von Eysenburg odnowił przywilej lokacyjny wsi. Wieś obejmowała wówczas 20 łanów. Gospodarowało w niej 5 wolnych chłopów. W 1717 r. 4 gospodarzy uprawiało 5 łanów. 14 łanów, zaś leżało odłogiem. W 1782 r. było tu 4 chłopów. W 1784 r. wśród nowych mieszkańców si byli: Andreasa Szczepkowskiego, Andreasa Loszinsy, Martina Kozian, Albrechta Narzinskiego, Martina Rutkowskiego, Martina Nowińskiego, Adama Talarek. W 1858 r. teren wsi obejmował 1335 mórg.
Liczba mieszkańców i domów w kolejnych latach:
1817 r. - 5 domów, 22 mieszkańców
1846 r. – 6 domów, 54 mieszkańców
1858 r. – 9 domów, 63 mieszkańców
1867 r. – 94 mieszkańców
1871 r. – 15 domów, 91 mieszkańców
1885 r. – 14 domów, 72 mieszkańców
1895 r. – 12 domów, 63 mieszkańców
1905 r. – 14 domów, 71 mieszkańców
1910 r. – 15 domów, 88 mieszkańców
1939 r. – 100 mieszkańców
Zabytki
Do dnia dzisiejszego zachowała się tradycyjna zabudowa zagród, staw wiejski ze starodrzewem oraz aleje przydrożne.
Bibliografia
Wijaczka Jacek, Dzieje wsi do końca XVIII wieku, [w:] Historia Nidzicy i okolic, pod red. Waldemara Rezmera, Nidzica 2012, 165 - 202.
Zielińska Agnieszka, Dzieje miasta i okolic w latach 1807 - 1914, [w:] Historia Nidzicy i okolic, pod red. Waldemara Rezmera, Nidzica 2012, 203 - 267.
