Natura 2000 Dolina Rzeki Pasłęki: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja zweryfikowana] |
m (MartaF przeniósł stronę Dolina Pasłęki do Natura 2000 Dolina Rzeki Pasłęki) |
|||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{Obszar Natura 2000 infobox | {{Obszar Natura 2000 infobox | ||
| − | | nazwa_obszaru= Dolina Pasłęki | + | | nazwa_obszaru= Natura 2000 Dolina Rzeki Pasłęki |
| rodzaj= OSO (dyrektywa ptasia) | | rodzaj= OSO (dyrektywa ptasia) | ||
| data= listopad 2004 | | data= listopad 2004 | ||
| Linia 12: | Linia 12: | ||
| sekundE=54 | | sekundE=54 | ||
}} | }} | ||
| − | '''Dolina Pasłęki''' – teren obejmujący dolinę rzeki [[Rzeka Pasłęka|Pasłęki]], która jest drugą co do wielkości rzeką [[Warmia|Warmii]] i [[Mazury|Mazur]] o długości 211 km i powierzchni dorzecza 2330 km². Cechą charakterystyczną tego terenu jest krajobrazowe zróżnicowanie: od wąskiej i wciętej doliny otoczonej wysoczyznami (gdzie rzeka ma charakter podgórski), przez płaskie dno doliny rozszerzające się do 1 kilometra, aż do uregulowanych i obwałowanych brzegów. Dolina należy do obszaru [[Natura 2000|Natura 2000]]. | + | '''Natura 2000 Dolina Rzeki Pasłęki''' – teren obejmujący dolinę rzeki [[Rzeka Pasłęka|Pasłęki]], która jest drugą co do wielkości rzeką [[Warmia|Warmii]] i [[Mazury|Mazur]] o długości 211 km i powierzchni dorzecza 2330 km². Cechą charakterystyczną tego terenu jest krajobrazowe zróżnicowanie: od wąskiej i wciętej doliny otoczonej wysoczyznami (gdzie rzeka ma charakter podgórski), przez płaskie dno doliny rozszerzające się do 1 kilometra, aż do uregulowanych i obwałowanych brzegów. Dolina należy do obszaru [[Natura 2000|Natura 2000]]. |
Rzeka Pasłęka uchodzi do [[Zalew Wiślany|Zalewu Wiślanego]] trzema odnogami: [[Rzeka Stara Pasłęka|Starą Pasłęką]], [[Rzeka Nowa Pasłęka|Nową Pasłęką]] i [[Rzeka Ujście|Ujściem]]. | Rzeka Pasłęka uchodzi do [[Zalew Wiślany|Zalewu Wiślanego]] trzema odnogami: [[Rzeka Stara Pasłęka|Starą Pasłęką]], [[Rzeka Nowa Pasłęka|Nową Pasłęką]] i [[Rzeka Ujście|Ujściem]]. | ||
Wersja z 11:20, 4 mar 2015
| Natura 2000 Dolina Rzeki Pasłęki | |
| | |
| rodzaj | OSO (dyrektywa ptasia) |
| data | listopad 2004 |
| powierzchnia | 20669.9 ha |
| kod obszaru | PLB280002 |
| Koordynaty: | 54°4′36″ 20°4′54″ |
Natura 2000 Dolina Rzeki Pasłęki – teren obejmujący dolinę rzeki Pasłęki, która jest drugą co do wielkości rzeką Warmii i Mazur o długości 211 km i powierzchni dorzecza 2330 km². Cechą charakterystyczną tego terenu jest krajobrazowe zróżnicowanie: od wąskiej i wciętej doliny otoczonej wysoczyznami (gdzie rzeka ma charakter podgórski), przez płaskie dno doliny rozszerzające się do 1 kilometra, aż do uregulowanych i obwałowanych brzegów. Dolina należy do obszaru Natura 2000.
Rzeka Pasłęka uchodzi do Zalewu Wiślanego trzema odnogami: Starą Pasłęką, Nową Pasłęką i Ujściem.
Dolina Pasłęki
Przeznaczenie i zagrożenia
Obszar ten ma rangę europejską: jest ostoją ptasią. Powołano go ze względu na występowanie cenionych gatunków awifauny. Zagrożenie dla Doliny Pasłęki stanowi głównie brak geodezyjnego wydzielenia granic rezerwatu, a także obfite melioracje i zmiany sposobu zagospodarowywania użytków rolnych (głównie zbyt intensywny wypas). Problemem jest także wycinanie nadrzecznych zadrzewień łęgowych, wypalanie traw oraz eksploatacja nadbrzeży przez rybaków i kłusowników.
Fauna i flora
Odnotowano tu takie gatunki awifauny, jak: bąk, trzmielojad, bielik, kania czarna, kania ruda, orlik krzykliwy, włochatka, zimorodek, dzięcioł białogrzbiety, żuraw, gąsiorek, lekra, podróżniczek, mewa siodłata oraz dzięcioł zielonosiwy. W okresie lęgowym obszar zasiedla: bocian biały, bocian czarny, błotniak stawowy, błotniak łąkowy, derkacz i rybitwa czarna. Cały bieg rzeki objęty jest rezerwatem przyrody Ostoja bobrów na rzece Pasłęce.
Flora jest bardzo zróżnicowana ze względu na zmienność krajobrazową rzeki.
Bibliografia
avelelek.cba.pl [20.09.2013]
Instytut na rzecz Ekorozwoju [19.09.2013]
obszary.natura2000.org.pl [20.09.2013]
Natura 2000 a rozwój lokalny, oprac. Piotr Dynowski, Szczecin 2010.
Natura 2000. Naturalnie się opłaca, oprac. Czerwińska Maria, Leda Marek, Szczecin 2010.
