Wierzba borówkolistna: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja zweryfikowana] |
(Nie pokazano 19 wersji utworzonych przez 3 użytkowników) | |||
Linia 1: | Linia 1: | ||
− | + | {{Roślina infobox | |
− | + | |Nazwa rośliny = Wierzba borówkolistna | |
+ | |Nazwa łacińska = Salix myrtilloides | ||
+ | |L = L. | ||
+ | |Pusta linia = <br/> | ||
+ | |grafika = Salix myrtilloides.jpg | ||
+ | |podpis grafiki = Wierzba borówkolistna.<br>Fot. Dariusz Kubiak. | ||
+ | |Systematyka = Systematyka | ||
+ | |Domena = eukarionty | ||
+ | |Królestwo = rośliny | ||
+ | |Podkrólestwo = rośliny naczyniowe | ||
+ | |Gromada = okrytonasienne | ||
+ | |Klasa = dwuliścienne | ||
+ | |Rząd = malpigiowce | ||
+ | |Rodzina = wierzbowate | ||
+ | |Rodzaj = wierzba | ||
+ | |Gatunek = wierzba borówkolistna | ||
+ | |Synonimy = Synonimy | ||
+ | |Lista synonimów = | ||
+ | }} | ||
'''Wierzba borówkolistna''' (''Salix myrtilloides'' L.) – gatunek rośliny należący do rodziny wierzbowatych (''Salicaceae''). | '''Wierzba borówkolistna''' (''Salix myrtilloides'' L.) – gatunek rośliny należący do rodziny wierzbowatych (''Salicaceae''). | ||
+ | <br/><br/> | ||
+ | == Morfologia == | ||
+ | Krzewinka o wysokości do 50 cm, słabo rozgałęziająca się i nigdy nie tworząca kęp. Tworzy pędy pełzające płytko pod ziemią lub tuż nad ziemią oraz nadziemne wyprostowane. Gałęzie krótkie i nieowłosione (tylko czasami można dostrzec ślady owłosienia). Dwuletnie pędy barwy czerwonobrunatnej. Pączki tępe, nieco wydłużone i na starszych pędach silnie odstające. Liście o długości 1,5–3,5 cm, eliptyczne, nieco zaostrzone, całobrzegie, z wyraźnie widocznym unerwieniem, bez przylistków, ogonkowe. Młode liście owłosione, starsze nagie, górą ciemnozielone i fioletowo nabiegłe, spodem sinozielone. | ||
− | + | Roślina dwupienna. Kwiaty zebrane w kotki o dwubarwnych przysadkach; górą czarnych lub rdzawych, dołem jasnych. Kwiaty żeńskie z jednym miodnikiem, wyrastający na trzonku słupek nagi, bez szyjki, o krótkich, czerwonych znamionach. Kotki męskie na wyraźnych szypułkach, z nielicznymi kwiatami, słabo owłosionymi przysadkami o czerwonych wierzchołkach. Każdy kwiat męski ma jeden miodnik i 2 wolne pręciki z nagimi nitkami. Pylniki początkowo czerwone, w czasie pylenia żółte, później stają się ciemnobrunatne. Kwitnie od maja do lipca, już po rozwinięciu się liści. Jest rośliną owadopylną i miododajną. Nasiona są rozsiewane przez wiatr. Owocem jest torebka. | |
− | + | <br/> | |
− | + | == Rozmieszczenie i ekologia == | |
− | + | Występuje na niektórych obszarach w Azji i Europie. W Polsce jest rzadka, spotykana głównie na [[Pojezierze Mazurskie|Pojezierzu Mazurskim]], nad dolną Wisłą, na Lubelszczyźnie i Wyżynie Małopolskiej. Jej pojedyncze stanowiska znajdują się jeszcze w Puszczy Białowieskiej, na Nizinie Śląskiej i w Sudetach. | |
− | == | ||
+ | Najliczniejsze stanowisko gatunku na [[Warmia|Warmii]] i [[Mazury| Mazurach]] znajduje się niedaleko miejscowości [[Zełwągi]] koło [[Mrągowo|Mrągowa]]. Ponadto gatunek ten występuje m.in. w [[Rezerwat Jezioro Francuskie|rezerwacie Jezioro Francuskie]] w [[Park Krajobrazowy Wzgórz Dylewskich|Parku Krajobrazowym Wzgórz Dylewskich]]. | ||
− | + | Wierzba borówkolistna jest reliktem glacjalnym związanym z torfowiskami. Preferuje miejsca otwarte lub lekko ocienione. Występuje głównie na torfowiskach niskich i przejściowych oraz w borze bagiennym. | |
<br/> | <br/> | ||
− | + | == Wartość użytkowa == | |
− | + | Na stanowiskach naturalnych jest to gatunek bardzo rzadki, w Polsce objęty ścisłą ochroną gatunkową. W skali kraju wierzba borówkolistna jest rośliną wymierającą (kategoria E na czerwonej liście). | |
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
<br/> | <br/> | ||
+ | == Ciekawostki == | ||
+ | Wierzba borówkolistna jest zagrożona poprzez osuszanie podmokłych terenów na których występuje, wydobywanie torfu, eutrofizację siedlisk oraz przez krzyżowanie się z innymi gatunkami wierzb. Tworzy mieszańce z wierzbą piaskową, płożącą, uszatą, purpurową i innymi gatunkami pokrewnymi. | ||
− | + | == Zobacz też == | |
− | + | [http://pl.wikipedia.org/wiki/Wierzba_borówkolistna pl.wikipedia.org, wierzba borówkolistna] [20.05.2014] | |
− | |||
− | |||
− | |||
<br/> | <br/> | ||
− | + | [http://jezioro.com.pl/flora/okaz.html?id=936 jezioro.com.pl] [20.05.2014] | |
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
<br/> | <br/> | ||
− | |||
− | |||
== Bibliografia == | == Bibliografia == | ||
+ | Polakowski Benon, ''Świat roślinny Warmii i Mazur'', Olsztyn 1971.<br/> | ||
+ | Zarzycki Kazimierz, Szeląg Zbigniew, ''Red list of the vascular plants in Poland'', [w:] ''Red lists of plants and fungi in Poland. Czerwona lista roślin i grzybów Polski'', red. Zbigniew Mirek, Kazimierz Zarzycki, Władysław Wojewoda i Zbigniew Szeląg, Kraków 2006, s. 11-20.<br/> | ||
− | + | [[Kategoria: Przyroda]][[Kategoria: Rośliny Warmii i Mazur]][[Kategoria: Rośliny chronione]] | |
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | [[Kategoria: | ||
− | |||
− | [[Kategoria: Rośliny]] |
Aktualna wersja na dzień 07:21, 13 mar 2015
Wierzba borówkolistna (Salix myrtilloides L.) – gatunek rośliny należący do rodziny wierzbowatych (Salicaceae).
Spis treści
Morfologia
Krzewinka o wysokości do 50 cm, słabo rozgałęziająca się i nigdy nie tworząca kęp. Tworzy pędy pełzające płytko pod ziemią lub tuż nad ziemią oraz nadziemne wyprostowane. Gałęzie krótkie i nieowłosione (tylko czasami można dostrzec ślady owłosienia). Dwuletnie pędy barwy czerwonobrunatnej. Pączki tępe, nieco wydłużone i na starszych pędach silnie odstające. Liście o długości 1,5–3,5 cm, eliptyczne, nieco zaostrzone, całobrzegie, z wyraźnie widocznym unerwieniem, bez przylistków, ogonkowe. Młode liście owłosione, starsze nagie, górą ciemnozielone i fioletowo nabiegłe, spodem sinozielone.
Roślina dwupienna. Kwiaty zebrane w kotki o dwubarwnych przysadkach; górą czarnych lub rdzawych, dołem jasnych. Kwiaty żeńskie z jednym miodnikiem, wyrastający na trzonku słupek nagi, bez szyjki, o krótkich, czerwonych znamionach. Kotki męskie na wyraźnych szypułkach, z nielicznymi kwiatami, słabo owłosionymi przysadkami o czerwonych wierzchołkach. Każdy kwiat męski ma jeden miodnik i 2 wolne pręciki z nagimi nitkami. Pylniki początkowo czerwone, w czasie pylenia żółte, później stają się ciemnobrunatne. Kwitnie od maja do lipca, już po rozwinięciu się liści. Jest rośliną owadopylną i miododajną. Nasiona są rozsiewane przez wiatr. Owocem jest torebka.
Rozmieszczenie i ekologia
Występuje na niektórych obszarach w Azji i Europie. W Polsce jest rzadka, spotykana głównie na Pojezierzu Mazurskim, nad dolną Wisłą, na Lubelszczyźnie i Wyżynie Małopolskiej. Jej pojedyncze stanowiska znajdują się jeszcze w Puszczy Białowieskiej, na Nizinie Śląskiej i w Sudetach.
Najliczniejsze stanowisko gatunku na Warmii i Mazurach znajduje się niedaleko miejscowości Zełwągi koło Mrągowa. Ponadto gatunek ten występuje m.in. w rezerwacie Jezioro Francuskie w Parku Krajobrazowym Wzgórz Dylewskich.
Wierzba borówkolistna jest reliktem glacjalnym związanym z torfowiskami. Preferuje miejsca otwarte lub lekko ocienione. Występuje głównie na torfowiskach niskich i przejściowych oraz w borze bagiennym.
Wartość użytkowa
Na stanowiskach naturalnych jest to gatunek bardzo rzadki, w Polsce objęty ścisłą ochroną gatunkową. W skali kraju wierzba borówkolistna jest rośliną wymierającą (kategoria E na czerwonej liście).
Ciekawostki
Wierzba borówkolistna jest zagrożona poprzez osuszanie podmokłych terenów na których występuje, wydobywanie torfu, eutrofizację siedlisk oraz przez krzyżowanie się z innymi gatunkami wierzb. Tworzy mieszańce z wierzbą piaskową, płożącą, uszatą, purpurową i innymi gatunkami pokrewnymi.
Zobacz też
pl.wikipedia.org, wierzba borówkolistna [20.05.2014]
jezioro.com.pl [20.05.2014]
Bibliografia
Polakowski Benon, Świat roślinny Warmii i Mazur, Olsztyn 1971.
Zarzycki Kazimierz, Szeląg Zbigniew, Red list of the vascular plants in Poland, [w:] Red lists of plants and fungi in Poland. Czerwona lista roślin i grzybów Polski, red. Zbigniew Mirek, Kazimierz Zarzycki, Władysław Wojewoda i Zbigniew Szeląg, Kraków 2006, s. 11-20.