Wyblin jednolistny: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja zweryfikowana]
(Utworzono nową stronę "{{Roślina infobox |Nazwa rośliny = Wyblin jednolistny |Nazwa łacińska = Malaxis monophyllos (L.) Sw. |Pusta linia = (L.) Sw.<br/> |grafika = |podpis grafiki = ...")
 
 
(Nie pokazano 6 wersji utworzonych przez 2 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
 
{{Roślina infobox
 
{{Roślina infobox
 
  |Nazwa rośliny = Wyblin jednolistny
 
  |Nazwa rośliny = Wyblin jednolistny
  |Nazwa łacińska = Malaxis monophyllos (L.) Sw.
+
  |Nazwa łacińska = Malaxis monophyllos
|Pusta linia = (L.) Sw.<br/>
+
|L = (L.) Sw.
  |grafika =  
+
|Pusta linia = <br/>
  |podpis grafiki =  
+
  |grafika = malax.jpg
 +
  |podpis grafiki = Wyblin jednolistny. Fot. Bernd Gliwa. Źródło: [http://commons.wikimedia.org/wiki/File:Malaxis_monophyllos_180606_all.jpg Commons Wikimedia]
 
  |Systematyka = Systematyka
 
  |Systematyka = Systematyka
 
  |Domena = eukarionty  
 
  |Domena = eukarionty  
Linia 14: Linia 15:
 
  |Rodzina = storczykowate
 
  |Rodzina = storczykowate
 
  |Rodzaj = wyblin
 
  |Rodzaj = wyblin
  |Gatunek = Wyblin jednolistny
+
  |Gatunek = wyblin jednolistny
 
  |Synonimy = Synonimy
 
  |Synonimy = Synonimy
  |Lista synonimów =  
+
  |Lista synonimów = }}
}}
+
'''Wyblin jednolistny''' (''Malaxis monophyllos'' (L.) Sw.) – gatunek rośliny należący do rodziny storczykowatych (''Orchidaceae''), rzędu szparagowców (''Asparagales'').<br/><br/>
<br/>
 
 
 
''' Wyblin jednolistny ''' ('' Malaxis monophyllos '' (L.) Sw. ) – gatunek rośliny należący do rodziny storczykowatych(''Orchidaceae''), rzędu szparagowców (''Asparagales'')
 
 
 
 
=== Morfologia ===
 
=== Morfologia ===
Wyblin jednolistny jest rośliną wieloletnią (bylina), niepozorną, wytwarzającą pęd od 7 do 40 cm. Podstawę łodygi stanowi pseudobulwa (nibybulwka) długości 1 - 2 cm, , jajowatostożkowata. W dolnej części łodygi znajdują się pochwiaste, łuskowate liście, nad nimi wyrasta jeden, (rzadko dwa) liść asymilacyjny, kształtu od jajowatego do eliptycznego, z pochwiastą nasadą długości do 10 cm. Pęd rozwija się wiosną, kwitnienie aż do sierpnia. Kwiaty skupione w groniasty kwiatostan w liczbie od 5 do 80. Kwiaty niepozorne, zielone lub żółtozielone. Przysadki krótsze od szypułek kwiatowych. Warżka długości 2-3mm , ma kształt muszelkowaty, z wyraźnie wydłużonym i ostrym szczytem, bez ostrogi. Inne listki okwiatu 2-3 mm długości , zewnętrzne- lancetowate , wewnętrzne -równowąskie. Zalążnia do 3 mm długości, prętosłup jasnozielony. Nasiona wysiewają się na przełomie sierpnia i września. Rozmnaża się zarówno z nasion jak i wegetatywnie.
+
Wyblin jednolistny jest rośliną wieloletnią (bylina), niepozorną, wytwarzającą pęd o wysokości od 7 do 40 cm. Podstawę łodygi stanowi pseudobulwa (nibybulwka) długości 1-2 cm, jajowato-stożkowata. W dolnej części łodygi znajdują się pochwiaste, łuskowate liście, nad nimi wyrasta jeden (rzadko dwa) liść asymilacyjny, kształtu od jajowatego do eliptycznego, z pochwiastą nasadą długości do 10 cm. Pęd rozwija się wiosną, kwitnienie aż do sierpnia.
  
 +
Kwiaty skupione w groniasty kwiatostan w liczbie od 5 do 80. Kwiaty niepozorne, zielone lub żółto-zielone. Przysadki krótsze od szypułek kwiatowych. Warżka długości 2-3 mm, ma kształt muszelkowaty, z wyraźnie wydłużonym i ostrym szczytem, bez ostrogi. Inne listki okwiatu 2-3 mm długości, zewnętrzne  – lancetowate, wewnętrzne – równowąskie. Zalążnia do 3 mm długości, prętosłup jasnozielony. Nasiona wysiewają się na przełomie sierpnia i września. Rozmnaża się zarówno z nasion jak i wegetatywnie.
 +
<br/>
 +
=== Rozmieszczenie i ekologia ===
 +
Gatunek okołopolarny i borealno-górski, występuje w północnej części Ameryki Północnej i Eurazji. W południowej części zasięgu głównie w obszarach wyżynno-górskich.
 +
W Polsce rzadko notowany w Karpatach i na Pomorzu, bardzo rzadko w innych częściach kraju. Znanych jest  około 300 stanowisk, które znajdują się na dwóch obszarach oddzielonych dysjunkcją. Pierwszy z tych obszarów znajduje się w północnej części kraju i obejmuje Pobrzeże Bałtyckie i Pojezierze Bałtyckie. Drugi obszar obejmuje wyżynno-górską południową część kraju. W Karpatach podany został z około 60 stanowisk, ale połowa z nich jest już wymarła. Z karpackich populacji istnieją jeszcze na stanowiskach w Beskidzie Żywieckim, w Pieninach, na Pogórzu Cieszyńskim, w Tatrach i pojedyncze stanowiska na Dołach Jasielsko-Sanockich, w Beskidzie Niskim, na Pogórzu Ciężkowickim i w Bieszczadach. Podawany był też latach 60. w Gorcach i latach 20. w Beskidzie Sądeckim. W latach 80. i 90. XX wieku odkryto natomiast dużo stanowisk tej rośliny na Wyżynie Krakowsko-Częstochowskiej. W pasie Nizin Środkowopolskich wyblina jednolistnego nie odnotowano. Gatunek był notowany na terenie Polski do 1220 m n.p.m.
 +
<br/>
 +
Na [[Warmia|Warmii]] i [[Mazury|Mazurach]] znaczna część stanowisk wyblina jednolistnego zanikła. Odnotowany został na obszarze [[Natura 2000 Ostoja Welska]].
 +
<br/>
 +
Na terenach górskich rośnie w murawach nawapiennych w piętrze regla dolnego. Na niżu gatunek ten związany jest z torfowiskami niskimi i przejściowymi. Notowany jest także w wilgotnych lasach liściastych i w borach sosnowych. Na stanowiskach rośnie zwykle kilka, kilkanaście egzemplarzy, jedynie na Wyżynie Śląskiej występują bardziej liczne populacje, składające się nawet z setek roślin.
 
<br/>
 
<br/>
 
Występowanie:.
 
=== Rozmieszczenie i ekologia ===
 
Gatunek okołopolarny i borealno-górski, występuje w północnej części Ameryki Północnej i Eurazji. W południowej części zasięgu głównie w obszarach wyżynno-górskich. W Polsce rzadko notowany w Karpatach i na Pomorzu, bardzo rzadko w innych częściach kraju. Znanych jest  około 300 stanowisk, które znajdują się na dwóch obszarach oddzielonych dysjunkcją. Pierwszy z tych obszarów znajduje się w północnej części kraju i obejmuje Pobrzeże Bałtyckie i Pojezierze Bałtyckie. Drugi obszar obejmuje wyżynno-górską południową część kraju. W Karpatach podany został z około 60 stanowisk, ale połowa z nich jest już wymarła. Z karpackich populacji istnieją jeszcze na stanowiskach w Beskidzie Żywieckim, w Pieninach, na Pogórzu Cieszyńskim, w Tatrach i pojedyncze stanowiska na Dołach Jasielsko-Sanockich, w Beskidzie Niskim, na Pogórzu Ciężkowickim i w Bieszczadach. Podawany był też latach 1960. w Gorcach i latach 1920. w Beskidzie Sądeckim. W latach 80. i 90. XX wieku odkryto natomiast dużo stanowisk tej rośliny na Wyżynie Krakowsko - Częstochowskiej. W pasie Nizin Środkowopolskich wyblina jednolistnego nie odnotowano. Gatunek był notowany na ternie Polski do 1220 m n.p.m.
 
br/>
 
 
N a Warmii i Mazurach znaczna część stanowisk wyblina jednolistnego zanikła. Odnotowany w obszarze[[ Natura 20000 Ostoja Welska]].
 
br/>
 
Na terenach górskich rośnie w murawach nawapiennych w piętrze regla dolnego. Na niżu gatunek ten związany jest z torfowiskami niskimi i przejściowymi. Notowany jest także w wilgotnych lasach liściastych i w borach sosnowych. Na stanowiskach rośnie zwykle kilka-kilkanaście egzemplarzy, jedynie na Wyżynie Śląskiej występują bardziej liczne populacje, składające się nawet z setek roślin.
 
 
=== Wartość użytkowa ===
 
=== Wartość użytkowa ===
Wyblin jednolistny jest gatunkiem bardzo rzadkim, objętym w Polsce ścisłą ochroną gatunkową. Znajduje się na Czerwonej liście roślin i grzybów Polski, zaliczony do kategorii V (narażony). Według Polskiej Czerwonej Księgi Roślin, należy do kategorii LR (niskie ryzyko zagrożenia). Ilość jego stanowisk jest trudna do określenia, ponieważ ze względu na bardzo małe rozmiary bywa nieraz niezauważany. W Polsce północno-zachodniej gatunek uznany jest za wymarły, w Polsce północno-wschodniej zginęła znaczna większość stanowisk. Zagrożeniem dla gatunku jest osuszanie torfowisk i lasów wilgotnych, zarastanie jego stanowisk przez inne, bardziej ekspansywne rośliny, wprowadzanie drzew iglastych na siedliskach żyznych lasów liściastych.
+
Wyblin jednolistny jest gatunkiem bardzo rzadkim, objętym w Polsce ścisłą ochroną gatunkową. Znajduje się na ''Czerwonej liście roślin i grzybów Polski'', zaliczony do kategorii V (narażony na wyginięcie). Według Polskiej Czerwonej Księgi Roślin, należy do kategorii LR (niskie ryzyko zagrożenia). Liczba jego stanowisk jest trudna do określenia, ponieważ - ze względu na bardzo małe rozmiary - bywa nieraz niezauważany. W Polsce północno-zachodniej gatunek uznany jest za wymarły, w Polsce północno-wschodniej zginęła znaczna większość stanowisk. Zagrożeniem dla gatunku jest osuszanie torfowisk i lasów wilgotnych, zarastanie jego stanowisk przez inne, bardziej ekspansywne rośliny, wprowadzanie drzew iglastych na siedliskach żyznych lasów liściastych.
 
<br/>
 
<br/>
 +
 
=== Ciekawostki ===
 
=== Ciekawostki ===
Gatunek zróżnicowany na trzy odmiany: Malaxis monophyllosvar. brachypoda (A.Gray) P.Morris & Eames - występuje w Ameryce Północnej; Malaxis monophyllosvar. monophyllos - rośnie w całym zasięgu gatunku; Malaxis monophyllosvar. obtusaTsukaya&H.Okada - występuje w Nepalu
+
Gatunek zróżnicowany na trzy odmiany: ''Malaxis monophyllosvar. brachypoda'' (A. Gray) P. Morris&Eames występuje w Ameryce Północnej; ''Malaxis monophyllosvar. monophyllos'' – rośnie w całym zasięgu gatunku; ''Malaxis monophyllosvar. obtusa'' Tsukaya&H.Okada występuje w Nepalu.
 
<br/>
 
<br/>
Obecnie prowadzone są badania dotyczące historii kolonizacji gatunku, ze szczególnym uwzględnieniem relacji między południowymi (górskimi i wyżynnymi) i północnymi (borealnymi) populacjami. Badania genetyczno-demograficznym, umożliwią określenie relacji między cechami historii życia, właściwościami populacji, a ich genetyczną różnorodnością.
+
Obecnie prowadzone są badania dotyczące historii kolonizacji gatunku, ze szczególnym uwzględnieniem relacji między południowymi (górskimi i wyżynnymi) oraz północnymi (borealnymi) populacjami. Badania genetyczno-demograficzne umożliwią określenie relacji między cechami historii życia, właściwościami populacji, a ich genetyczną różnorodnością.
 
<br/>
 
<br/>
 
Bardzo rzadko trafiają się osobniki o 2 lub 3 liściach.
 
Bardzo rzadko trafiają się osobniki o 2 lub 3 liściach.
 +
<br/>
 +
== Zobacz też ==
 +
[http://pl.wikipedia.org/wiki/Wyblin_jednolistny Wyblin jednolistny, pl.wikipedia.pl] [12.12.2014]
 +
<br/>
 +
Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 5 stycznia 2012 r. w sprawie ochrony gatunkowej roślin (Dz. U. 2012, poz. 81),[http://www.dziennikustaw.gov.pl/du/2012/81/1 www.dziennikustaw.gov.pl] [12.12.2014]
 +
<br/>
 +
[http://labmol.uwb.edu.pl/index.php/pl/opisy/54-wyblin-jednolistny-malaxis-monophyllos.html labmol.uwb.edu.pl] [12.12.2014]
 
<br/>
 
<br/>
 
== Bibliografia ==
 
== Bibliografia ==
Halina Piękoś-Mirkowa, Zbigniew Mirek: Rośliny chronione. Warszawa: Multico Oficyna Wyd., 2006.
+
Piękoś-Mirkowa Halina, Mirek Zbigniew, ''Rośliny chronione'', Warszawa 2006.
 
<br/>
 
<br/>
K. Zarzycki, Z. Szeląg: ''Red list of the vascular plants in Poland''. W: Z. Mirek, . Zarzycki, W. Wojewoda Z. Szelag (red.), ''Red lists of plants and fungi in Poland''. Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2006, 11-20.
+
Zarzycki Kazimierz, Szeląg Zbigniew, ''Red list of the vascular plants in Poland'', [w:] ''Red lists of plants and fungi in Poland. Czerwona lista roślin i grzybów Polski'', red. Zbigniew Mirek, Kazimierz Zarzycki, Władysław Wojewoda i Zbigniew Szeląg, Kraków 2006, s. 11-20.
 
<br/>
 
<br/>
  
== Linki zewnętrzne ==
+
[[Kategoria: Przyroda]] [[Kategoria: Rośliny Warmii i Mazur]]
http://pl.wikipedia.org/wiki/Wyblin_jednolistny
 
<br/>
 
  Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 5 stycznia 2012 r. w sprawie ochrony gatunkowej roślin (Dz. U. z 2012 r. Nr 0, poz. 81)
 
<br/>
 
http://labmol.uwb.edu.pl/index.php/pl/opisy/54-wyblin-jednolistny-malaxis-monophyllos.html
 

Aktualna wersja na dzień 12:29, 13 mar 2015

Wyblin jednolistny

Malaxis monophyllos
(L.) Sw.
Wyblin jednolistny. Fot. Bernd Gliwa. Źródło: Commons Wikimedia
Wyblin jednolistny. Fot. Bernd Gliwa. Źródło: Commons Wikimedia
Systematyka
Królestwo rośliny
Podkrólestwo rośliny naczyniowe
Gromada okrytonasienne
Klasa jednoliścienne
Rząd szparagowce
Rodzina storczykowate
Rodzaj wyblin
Gatunek wyblin jednolistny
Synonimy

Wyblin jednolistny (Malaxis monophyllos (L.) Sw.) – gatunek rośliny należący do rodziny storczykowatych (Orchidaceae), rzędu szparagowców (Asparagales).

Morfologia

Wyblin jednolistny jest rośliną wieloletnią (bylina), niepozorną, wytwarzającą pęd o wysokości od 7 do 40 cm. Podstawę łodygi stanowi pseudobulwa (nibybulwka) długości 1-2 cm, jajowato-stożkowata. W dolnej części łodygi znajdują się pochwiaste, łuskowate liście, nad nimi wyrasta jeden (rzadko dwa) liść asymilacyjny, kształtu od jajowatego do eliptycznego, z pochwiastą nasadą długości do 10 cm. Pęd rozwija się wiosną, kwitnienie aż do sierpnia.

Kwiaty skupione w groniasty kwiatostan w liczbie od 5 do 80. Kwiaty niepozorne, zielone lub żółto-zielone. Przysadki krótsze od szypułek kwiatowych. Warżka długości 2-3 mm, ma kształt muszelkowaty, z wyraźnie wydłużonym i ostrym szczytem, bez ostrogi. Inne listki okwiatu 2-3 mm długości, zewnętrzne – lancetowate, wewnętrzne – równowąskie. Zalążnia do 3 mm długości, prętosłup jasnozielony. Nasiona wysiewają się na przełomie sierpnia i września. Rozmnaża się zarówno z nasion jak i wegetatywnie.

Rozmieszczenie i ekologia

Gatunek okołopolarny i borealno-górski, występuje w północnej części Ameryki Północnej i Eurazji. W południowej części zasięgu głównie w obszarach wyżynno-górskich. W Polsce rzadko notowany w Karpatach i na Pomorzu, bardzo rzadko w innych częściach kraju. Znanych jest około 300 stanowisk, które znajdują się na dwóch obszarach oddzielonych dysjunkcją. Pierwszy z tych obszarów znajduje się w północnej części kraju i obejmuje Pobrzeże Bałtyckie i Pojezierze Bałtyckie. Drugi obszar obejmuje wyżynno-górską południową część kraju. W Karpatach podany został z około 60 stanowisk, ale połowa z nich jest już wymarła. Z karpackich populacji istnieją jeszcze na stanowiskach w Beskidzie Żywieckim, w Pieninach, na Pogórzu Cieszyńskim, w Tatrach i pojedyncze stanowiska na Dołach Jasielsko-Sanockich, w Beskidzie Niskim, na Pogórzu Ciężkowickim i w Bieszczadach. Podawany był też latach 60. w Gorcach i latach 20. w Beskidzie Sądeckim. W latach 80. i 90. XX wieku odkryto natomiast dużo stanowisk tej rośliny na Wyżynie Krakowsko-Częstochowskiej. W pasie Nizin Środkowopolskich wyblina jednolistnego nie odnotowano. Gatunek był notowany na terenie Polski do 1220 m n.p.m.
Na Warmii i Mazurach znaczna część stanowisk wyblina jednolistnego zanikła. Odnotowany został na obszarze Natura 2000 Ostoja Welska.
Na terenach górskich rośnie w murawach nawapiennych w piętrze regla dolnego. Na niżu gatunek ten związany jest z torfowiskami niskimi i przejściowymi. Notowany jest także w wilgotnych lasach liściastych i w borach sosnowych. Na stanowiskach rośnie zwykle kilka, kilkanaście egzemplarzy, jedynie na Wyżynie Śląskiej występują bardziej liczne populacje, składające się nawet z setek roślin.

Wartość użytkowa

Wyblin jednolistny jest gatunkiem bardzo rzadkim, objętym w Polsce ścisłą ochroną gatunkową. Znajduje się na Czerwonej liście roślin i grzybów Polski, zaliczony do kategorii V (narażony na wyginięcie). Według Polskiej Czerwonej Księgi Roślin, należy do kategorii LR (niskie ryzyko zagrożenia). Liczba jego stanowisk jest trudna do określenia, ponieważ - ze względu na bardzo małe rozmiary - bywa nieraz niezauważany. W Polsce północno-zachodniej gatunek uznany jest za wymarły, w Polsce północno-wschodniej zginęła znaczna większość stanowisk. Zagrożeniem dla gatunku jest osuszanie torfowisk i lasów wilgotnych, zarastanie jego stanowisk przez inne, bardziej ekspansywne rośliny, wprowadzanie drzew iglastych na siedliskach żyznych lasów liściastych.

Ciekawostki

Gatunek zróżnicowany na trzy odmiany: Malaxis monophyllosvar. brachypoda (A. Gray) P. Morris&Eames – występuje w Ameryce Północnej; Malaxis monophyllosvar. monophyllos – rośnie w całym zasięgu gatunku; Malaxis monophyllosvar. obtusa Tsukaya&H.Okada – występuje w Nepalu.
Obecnie prowadzone są badania dotyczące historii kolonizacji gatunku, ze szczególnym uwzględnieniem relacji między południowymi (górskimi i wyżynnymi) oraz północnymi (borealnymi) populacjami. Badania genetyczno-demograficzne umożliwią określenie relacji między cechami historii życia, właściwościami populacji, a ich genetyczną różnorodnością.
Bardzo rzadko trafiają się osobniki o 2 lub 3 liściach.

Zobacz też

Wyblin jednolistny, pl.wikipedia.pl [12.12.2014]
Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 5 stycznia 2012 r. w sprawie ochrony gatunkowej roślin (Dz. U. 2012, poz. 81),www.dziennikustaw.gov.pl [12.12.2014]
labmol.uwb.edu.pl [12.12.2014]

Bibliografia

Piękoś-Mirkowa Halina, Mirek Zbigniew, Rośliny chronione, Warszawa 2006.
Zarzycki Kazimierz, Szeląg Zbigniew, Red list of the vascular plants in Poland, [w:] Red lists of plants and fungi in Poland. Czerwona lista roślin i grzybów Polski, red. Zbigniew Mirek, Kazimierz Zarzycki, Władysław Wojewoda i Zbigniew Szeląg, Kraków 2006, s. 11-20.