Zębiełek białawy: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja zweryfikowana] |
(Nie pokazano 2 wersji utworzonych przez jednego użytkownika) | |||
Linia 5: | Linia 5: | ||
|zoolog = Hermann, 1780 | |zoolog = Hermann, 1780 | ||
|okres istnienia = | |okres istnienia = | ||
− | |grafika = Zębiełek | + | |grafika = Zębiełek białawy.jpg |
− | |opis grafiki = Zębiełek białawy | + | |opis grafiki = Zębiełek białawy. Fot. Dodoni. Źródło: [http://commons.wikimedia.org/wiki/File:Crocidura_leucodon.JPG Commons Wikimedia] |
|typ = strunowce | |typ = strunowce | ||
|podtyp = kręgowce | |podtyp = kręgowce | ||
Linia 31: | Linia 31: | ||
Gatunek objęty jest ścisłą ochroną. | Gatunek objęty jest ścisłą ochroną. | ||
− | |||
− | |||
==Bibliografia== | ==Bibliografia== | ||
Panfil Jan, ''Ssaki Pojezierza Mazurskiego'', Olsztyn 1984, s. 30.<br/> | Panfil Jan, ''Ssaki Pojezierza Mazurskiego'', Olsztyn 1984, s. 30.<br/> | ||
− | |||
[[Kategoria:Przyroda]] [[Kategoria:Zwierzęta Warmii i Mazur]] | [[Kategoria:Przyroda]] [[Kategoria:Zwierzęta Warmii i Mazur]] |
Aktualna wersja na dzień 16:10, 14 mar 2015
Zębiełek białawy | |
| |
Crocidura leucodon` | |
Hermann, 1780 | |
Crocidura leucodon Hermann, 1780 | |
Zębiełek białawy. Fot. Dodoni. Źródło: Commons Wikimedia | |
Systematyka | |
Domena | eukarionty |
Królestwo | zwierzęta |
Typ | strunowce |
Podtyp | kręgowce |
Gromada | ssaki |
Rząd | Soricomorfa |
Rodzina | ryjówkowate |
Rodzaj | zębiełek |
Gatunek | zębiełek białawy |
Zębiełek białawy – nieduży ssak z rodziny ryjówkowatych.
Charakterystyka
Długość ciała bez ogona wynosi do 8 cm. Grzbiet jest barwy rdzawej, brązowej lub ciemnobrązowej z jasnymi bokami i niemal białą stroną brzuszną.
Zębiełek białawy żyje na polach uprawnych i na łąkach. Zdarza się, że bytuje w pobliżu ludzkich siedlisk. Często zasiedla nory kretów, rzadziej kopie własne. Buduje gniazdo ze splecionej trawy. Na zimę przenosi się do zabudowań gospodarczych – najczęściej stajni lub obór.
Jest aktywny całą dobę. Żywi się głównie owadami, ślimakami oraz drobnymi gryzoniami. Nie stroni od padliny i owoców.
W ciągu roku samica wydaje od 2 do 4 miotów (3–6 młodych w każdym).
Gatunek objęty jest ścisłą ochroną.
Bibliografia
Panfil Jan, Ssaki Pojezierza Mazurskiego, Olsztyn 1984, s. 30.