Kret: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja zweryfikowana]
(dr. techniczne)
 
(Nie pokazano 37 wersji utworzonych przez 6 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
'''Kret europejski''' (Talpa europaea, Linnaeus, 1758)  
+
{{Zwierzę infobox
 +
|nazwa zwyczajowa      = Kret
 +
|nazwa łacińska        = ''Talpa''
 +
|TSN                    =
 +
|zoolog                = Linnaeus, 1758
 +
|okres istnienia        =
 +
|grafika                = Kret_1a.jpg
 +
|opis grafiki          = Kret<br>Fot. Didier Descouens. Źródło: [http://commons.wikimedia.org/wiki/File:Talpa_europaea_MHNT.jpg Commons Wikimedia]
 +
|typ                    = strunowce
 +
|podtyp                = kręgowce
 +
|gromada                = ssaki
 +
|rząd                  = ''Soricomorpha''
 +
|rodzina                = kretowate
 +
|rodzaj                = kret
 +
|gatunek                =
 +
|synonimy              =
 +
|wikispecies            =
 +
|commons                =
 +
}}
 +
'''Kret europejski''' – ssak z rodziny kretowatych, z rzędu ''Soricomorpha''. Jego ciało jest walcowate, o czarnym zabarwieniu (jaśniejsze po stronie brzusznej) i długości ok. 20 cm. Charakterystyczne dla kreta są silne i mocno rozbudowane łopatowate przednie kończyny z zagiętymi do tyłu długimi pazurami, którymi rozkopuje ziemię, drążąc korytarze.
 +
<br/><br/>
 +
==Charakterystyka==
 +
Krety mają uwstecznione oczy o średnicy ok. 1 mm, które prawdopodobnie są niewrażliwe na światło. Uszy, cofnięte na tył czaszki, bez małżowin zewnętrznych, zaopatrzone są w fałd skórny i włosy zamykające otwory słuchowe (słuch ma bardzo czuły).
  
Patrząc na kopce wydawać by się mogło, że krety to duże zwierzęta. Tymczasem mają długość ok. 20 cm. Ich ciała są walcowate i mają czarne zabarwienie (jaśniejsze po stronie brzusznej).
+
Kret odżywia się dżdżownicami, larwami owadów i drobnymi kręgowcami. Często łapie swoje ofiary w wyryte korytarze, które mają długość ok. 200 metrów (choć dochodzi ona nawet do kilometra). Korytarze kopie z prędkością ok. 12–15 m/h i regularnie je patroluje.
Najbardziej w oczy rzucają się ich silne i mocno rozbudowane łopatowate przednie kończyny z zagiętymi do tyłu długimi pazurami, którymi rozkopują ogromne ilości ziemi, drążąc korytarze.
 
Krety mają uwstecznione oczy (średnica ok. 1 mm), które prawdopodobnie są niewrażliwe na światło. Uszy, cofnięte na tył czaszki, bez małżowin zewnętrznych, zaopatrzone w fałd skórny i włosy zamykające otwory słuchowe (słuch ma bardzo czuły!)
 
Odżywiają się dżdżownicami, larwami owadów i drobnymi kręgowcami. Często łapie swoje ofiary w wyryte korytarze, które mają długość ok. 200 metrów (czasem nawet kilometr!) i regularnie je patroluje. Korytarze kopie z prędkości ok. 12-15 m/h.
 
Kret bytuje w gnieździe, które „wije” z mchu i trawy. Późną wiosną samice rodzą od 2 do 7 nagich młodych. Nie zapada w zimowy sen – robi za to solidne zapasy. W jego spiżarni znaleźć można nawet kilkaset żywych unieruchomionych dżdżownic (z umiejętnie podciętym zwojem nerwowym). Jego największa aktywność przypada na godzinny poranne i wtedy właśnie powstaje najwięcej kretowisk.
 
Pospolity na terenach wilgotnych, można go spotkać w lasach, parkach, sadach, ogrodach, na łąkach i polach uprawnych.  
 
  
[[Grafika:Kret europejski.jpg|300px|]]
+
Kret bytuje w gnieździe, które "wije" z mchu i trawy. Późną wiosną samice rodzą od 2 do 7 nagich młodych. Nie zapada w zimowy sen, ale robi duże zapasy. W jego spiżarni znaleźć można nawet kilkaset żywych, unieruchomionych dżdżownic (z umiejętnie podciętym zwojem nerwowym). Aktywność kreta przypada na godzinny poranne i wtedy właśnie powstaje najwięcej kretowisk.
  
Kret europejski (zdj. Inf-Lite/www.flickr.com)
+
Jest pospolity na terenach wilgotnych (ale nie podmokłych), można go spotkać w lasach, parkach, sadach, ogrodach, na łąkach i polach uprawnych.  
  
[[Grafika:Kret europejski-kopiec.jpg|200px|]]
+
Kret jest charakterystycznym ssakiem dla terenów łąkowych oraz dolin rzek [[Warmia|Warmii]] i [[Mazury|Mazur]].
  
Kopce kreta (zdj. Ashley Chile/flick.com)
+
==Bibliografia==  
 
+
Panfil Jan, ''Ssaki Pojezierza Mazurskiego'', Olsztyn 1984, s. 25.<br/>
{{Zwierzę infobox
 
|nazwa polska      = ‘’Kret’’
 
|nazwa łacińska        = ‘’Talpa’’
 
|zoolog                = Linnaeus, 1758
 
|typ                    = [[strunowce]]
 
|podtyp                = [[kręgowce]]
 
|gromada                = [[ssaki]]
 
|podgromada            = [[ssaki żyworodne]]
 
|infragromada          = [[łożyskowce]]
 
|rząd                  = [[Soricomorpha]]
 
|rodzina                = [[kretowate]]
 
|rodzaj                = ''[[kret]]''
 
}}
 
  
=='''Źródło:'''==
+
[[Kategoria:Przyroda]][[Kategoria:Zwierzęta Warmii i Mazur]]
*[[Panfil Jan|Panfil J.]] 1984, Ssaki Pojezierza Mazurskiego, Wydawnictwo Pojezierze , Olsztyn 1984, 25 str.
 
*WikiMedia
 
[[Kategoria:Przyroda]]
 
JustJask
 

Aktualna wersja na dzień 10:25, 16 mar 2015

Kret

Talpa`
Linnaeus, 1758
Talpa Linnaeus, 1758
KretFot. Didier Descouens. Źródło: Commons Wikimedia
Kret
Fot. Didier Descouens. Źródło: Commons Wikimedia
Systematyka
Domena eukarionty
Królestwo zwierzęta
Typ strunowce
Podtyp kręgowce
Gromada ssaki
Rząd Soricomorpha
Rodzina kretowate
Rodzaj kret

Kret europejski – ssak z rodziny kretowatych, z rzędu Soricomorpha. Jego ciało jest walcowate, o czarnym zabarwieniu (jaśniejsze po stronie brzusznej) i długości ok. 20 cm. Charakterystyczne dla kreta są silne i mocno rozbudowane łopatowate przednie kończyny z zagiętymi do tyłu długimi pazurami, którymi rozkopuje ziemię, drążąc korytarze.

Charakterystyka

Krety mają uwstecznione oczy o średnicy ok. 1 mm, które prawdopodobnie są niewrażliwe na światło. Uszy, cofnięte na tył czaszki, bez małżowin zewnętrznych, zaopatrzone są w fałd skórny i włosy zamykające otwory słuchowe (słuch ma bardzo czuły).

Kret odżywia się dżdżownicami, larwami owadów i drobnymi kręgowcami. Często łapie swoje ofiary w wyryte korytarze, które mają długość ok. 200 metrów (choć dochodzi ona nawet do kilometra). Korytarze kopie z prędkością ok. 12–15 m/h i regularnie je patroluje.

Kret bytuje w gnieździe, które "wije" z mchu i trawy. Późną wiosną samice rodzą od 2 do 7 nagich młodych. Nie zapada w zimowy sen, ale robi duże zapasy. W jego spiżarni znaleźć można nawet kilkaset żywych, unieruchomionych dżdżownic (z umiejętnie podciętym zwojem nerwowym). Aktywność kreta przypada na godzinny poranne i wtedy właśnie powstaje najwięcej kretowisk.

Jest pospolity na terenach wilgotnych (ale nie podmokłych), można go spotkać w lasach, parkach, sadach, ogrodach, na łąkach i polach uprawnych.

Kret jest charakterystycznym ssakiem dla terenów łąkowych oraz dolin rzek Warmii i Mazur.

Bibliografia

Panfil Jan, Ssaki Pojezierza Mazurskiego, Olsztyn 1984, s. 25.