Nocek: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja zweryfikowana]
 
(Nie pokazano 39 wersji utworzonych przez 5 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
Nocek - rodzaj nietoperza. W regionie Warmii i Mazur występują 3 gatunki: wąsaty, rudy i łydkowłosy. Nietoperze to jedyne ssaki zdolne do aktywnego lotu. W Polsce żyją około 24 gatunki - wszystkie są pod ścisłą ochroną. Ich "skrzydła" to błona rozciągnięta między wydłużonymi paliczkami w przedniej kończynie, a także bokami i kończynami tylnymi. Prowadzą w większości nocny tryb życia. Na Warmii i Mazurach nietoperze mają bardzo dogodne warunki: głównie żywieniowe, gdyż większość z nich żywi się owadami - a tych w tym regionie - jeziorno-rzeczno-bagnistym - nie brakuje.
+
{{Zwierzę infobox
 +
|nazwa zwyczajowa      = ''Nocek''
 +
|nazwa łacińska        = '' Myotis''
 +
|TSN                    =
 +
|zoolog                = wąsaty i rudy – (Kuhl, 1817), łydkowłosy – (Boie, 1825)
 +
|okres istnienia        =
 +
|grafika                = Nocek_kolonia.jpg
 +
|opis grafiki          = Kolonia nocków.<br> Fot.  Atli Arnarson. Źródło: [https://www.flickr.com/photos/atlapix/6302927599/ www.flickr.com]
 +
|typ                    = strunowce
 +
|podtyp                = kręgowce
 +
|gromada                = ssaki
 +
|rząd                  = nietoperze
 +
|rodzina                = mroczkowate
 +
|rodzaj                 = ''Myostis''
 +
|gatunek                =
 +
|synonimy              =
 +
|wikispecies            =
 +
|commons                =
 +
}}
 +
'''Nocek''' – ssak z rzędu nietoperzy, z rodziny mroczkowatych. W regionie [[Warmia|Warmii]] i [[Mazury|Mazur]] występują 3 gatunki nocka: wąsaty, rudy i łydkowłosy wszystkie są pod ścisłą ochroną.
  
'''Nocek wąsatek''' zwaty też nockiem wąsatym (Myotis mystacinus) - niewielki nietoperz (dł. bez ogona ok. 47mm.) o zabarwieniu futra kasztanowatym lub czarnym z jasnymi końcówkami na grzbiecie i jaśniejszym po stronie brzusznej. Ucho, puszczek i błona na skrzydłach ciemna, wręcz czarna.
+
Prowadzą w większości nocny tryb życia. Na Warmii i Mazurach mają bardzo dogodne warunki żywieniowe. Większość z nich żywi się owadami, a tych w tym regionie – jeziorno-rzeczno-bagnistym – nie brakuje.
 +
<br/><br/>
 +
==Nocek wąsatek==
 +
Zwany jest też nockiem wąsatym – to niewielki nietoperz (długość ciała bez ogona wynosi ok. 47 mm) o zabarwieniu futra kasztanowatym lub czarnym z jasnymi końcówkami na grzbiecie i jaśniejszym po stronie brzusznej. Ucho, pyszczek i błona na skrzydłach są ciemne, wręcz czarne.
 
Preferuje tereny słabiej zalesione. Latem kryje się w budynkach lub dziuplach, zimą w jaskiniach.
 
Preferuje tereny słabiej zalesione. Latem kryje się w budynkach lub dziuplach, zimą w jaskiniach.
Żywi się drobnymi owadami, kóre najcześciej potrafi chwytać w locie.
 
Sen zimowy ma krótki i często przerywany. W czerwcu lub lipcu rodzi się młode, rzadziej para. Gatunek pod ścisłą ochroną.
 
  
'''Myotis daubentonii – Nocek rudy/nadwodny''' – (Kuhl, 1817)
+
Żywi się drobnymi owadami, które potrafi chwytać w locie.
 +
Sen zimowy ma krótki i często przerywany. W czerwcu lub lipcu rodzi się jedno młode, rzadziej para. Gatunek jest pod ścisłą ochroną.
  
Mały nietoperz do 47 mm o dużej rozpiętości skrzydeł – do niemal 28 cm. Grzbiet i boki ciała pokryte brunatnym futerkiem w rdzawym odcieniu, spód ciała jasny – wyraźnie kontrastujący z grzbietem. Pyszczek krótki różowy bądź w kolorze cielistym, tak jak i nasada uszu.
+
==Nocek rudy/nadwodny==
Najczęściej zamieszkuje dziuple starych drzew, ale także na poddaszach budynków, niekiedy pod mostami, jednak zawsze w pobliżu zbiornika wodnego. Na łowy wylatuje o zmierzchu i poluje na [[jętka|jętki]] i [[komar|komary]], czasem [[chruściki]] , sporadycznie małe rybki, aż do świtu. Część ofiar zbiera stopami z powierzchni wody, a część zataczając kręgi nad taflą.
+
Jest to mały nietoperz (do 47 mm) o dużej rozpiętości skrzydeł – do 28 cm. Grzbiet i boki ciała pokryte brunatnym futerkiem w rdzawym odcieniu, spód ciała jest jasny – wyraźnie kontrastujący z grzbietem. Pyszczek ma krótki, różowy bądź w kolorze cielistym tak jak i nasada uszu.
Samica rodzi w czerwcu, zwykle jedno młode. Letarg od października do marca. Chroniony!
 
  
'''Myotis dasycneme – Nocek łydkowłosy/kosmaty''' – (Boie, 1825)
+
Najczęściej zamieszkuje w dziuplach starych drzew, ale także na poddaszach budynków, niekiedy pod mostami, jednak zawsze w pobliżu zbiornika wodnego. Na łowy wylatuje o zmierzchu i poluje aż do świtu na jętki i komary, czasem na [[chruściki]], sporadycznie na małe ryby. Część ofiar zbiera stopami z powierzchni wody, a część zataczając kręgi nad taflą.
 +
Samica rodzi w czerwcu, zwykle jedno młode.
  
Jego długość dochodzi do 6 cm. Ma gęste puszyste futro, na grzbiecie i po bokach szarobrunatny, a u nasady włosy czarne, spód ciała z szarawym odcieniem.
+
Letarg trwa od października do marca. Jest gatunkiem chronionym.
Żyje na strychach, w dziuplach drzew. Na łowy wylatuje o zmierzchu. Żywi się owadami: [[jętka|jętkami]] i [[komar|komarami]], czasem [[chrząszcze| chrząszczami]] i [[chruściki|chruścikami]].
+
 
Związany z dużymi zbiornikami wodnymi, zarówno stojącymi jak i płynącymi. Poluje nad taflą, chwytając ofiary w locie.
+
==Nocek łydkowłosy/kosmaty==
 +
Długość jego ciała dochodzi do 6 cm. Ma gęste puszyste futro, na grzbiecie i po bokach szarobrunatne, a u nasady czarne, spód ciała z szarawym odcieniem.
 +
 
 +
Żyje na strychach, w dziuplach drzew. Na łowy wylatuje o zmierzchu. Żywi się owadami: jętkami i komarami, czasem chrząszczami i chruścikami.
 +
 
 +
Związany jest z dużymi zbiornikami wodnymi zarówno stojącymi, jak i płynącymi. Poluje nad taflą, chwytając ofiary w locie.
 
W sen zapada już we wrześniu i pozostaje w letargu do maja.
 
W sen zapada już we wrześniu i pozostaje w letargu do maja.
Ściśle chroniony, rzadko często spotykany. Zaobserwowano jego obecność m.in. w [[Lasy Iławskie|Lasach Iławskich]].
 
  
Poniżej zdjęcia wszystkich trzech gatunków: 1. nocek wąsatek (zdj. D.Nill), 2. nocek rudy (zdj.Y.Briss), 3 i 4 nocek łydkowłosy (zdj. D.Nill)
+
Jest gatunkiem ściśle chronionym i rzadko spotykanym. Jego obecność zaobserwowano m.in. w [[Lasy Iławskie|Lasach Iławskich]] oraz nad [[Jezioro Dobskie|Jeziorem Dobskim]] i [[Jezioro Drużno|Drużno]].
  
1. [[Grafika:Nocek wąsatek.jpg|500px|]]
+
==Bibliografia==
2. [[Grafika:Nocek rudy.jpg|500px|]]
+
Panfil Jan, ''Ssaki Pojezierza Mazurskiego'', Olsztyn 1984, s. 34-35.
3. [[Grafika:Nocek łydkowłosy w locie.jpg|500px|]]
 
4. [[Grafika:Nocek łydkowłosy.jpg|500px|]]
 
  
{{Zwierzę infobox
 
|nazwa zwyczajowa      = Nocek
 
|nazwa łacińska        = '' Myotis''
 
|typ                    = [[strunowce]]
 
|podtyp                = [[kręgowce]]
 
|gromada                = [[ssaki]]
 
|podgromada            = [[ssaki żyworodne]]
 
|infragromada          = [[łożyskowce]]
 
|rząd                  = [[nietoperze]]
 
|rodzina                = [[mroczkowate]]
 
|rodzaj                = ''[[Myotis]]''
 
|gatunek                = '''Nocek’’’
 
}}
 
 
=='''Źródło:'''==
 
*[[Panfil Jan|Panfil J.]] 1984, Ssaki Pojezierza Mazurskiego, Wydawnictwo Pojezierze , Olsztyn 1984, 34, 35 str.
 
*WikiMedia
 
[[Kategoria:Zwierzęta]]
 
 
[[Kategoria:Przyroda]]
 
[[Kategoria:Przyroda]]
JustJask
+
[[Kategoria:Zwierzęta Warmii i Mazur]]

Aktualna wersja na dzień 10:51, 16 mar 2015

Nocek

Myotis`
wąsaty i rudy – (Kuhl, 1817), łydkowłosy – (Boie, 1825)
Myotis wąsaty i rudy – (Kuhl, 1817), łydkowłosy – (Boie, 1825)
Kolonia nocków. Fot.  Atli Arnarson. Źródło: www.flickr.com
Kolonia nocków.
Fot. Atli Arnarson. Źródło: www.flickr.com
Systematyka
Domena eukarionty
Królestwo zwierzęta
Typ strunowce
Podtyp kręgowce
Gromada ssaki
Rząd nietoperze
Rodzina mroczkowate
Rodzaj Myostis

Nocek – ssak z rzędu nietoperzy, z rodziny mroczkowatych. W regionie Warmii i Mazur występują 3 gatunki nocka: wąsaty, rudy i łydkowłosy – wszystkie są pod ścisłą ochroną.

Prowadzą w większości nocny tryb życia. Na Warmii i Mazurach mają bardzo dogodne warunki żywieniowe. Większość z nich żywi się owadami, a tych w tym regionie – jeziorno-rzeczno-bagnistym – nie brakuje.

Nocek wąsatek

Zwany jest też nockiem wąsatym – to niewielki nietoperz (długość ciała bez ogona wynosi ok. 47 mm) o zabarwieniu futra kasztanowatym lub czarnym z jasnymi końcówkami na grzbiecie i jaśniejszym po stronie brzusznej. Ucho, pyszczek i błona na skrzydłach są ciemne, wręcz czarne. Preferuje tereny słabiej zalesione. Latem kryje się w budynkach lub dziuplach, zimą w jaskiniach.

Żywi się drobnymi owadami, które potrafi chwytać w locie. Sen zimowy ma krótki i często przerywany. W czerwcu lub lipcu rodzi się jedno młode, rzadziej para. Gatunek jest pod ścisłą ochroną.

Nocek rudy/nadwodny

Jest to mały nietoperz (do 47 mm) o dużej rozpiętości skrzydeł – do 28 cm. Grzbiet i boki ciała pokryte są brunatnym futerkiem w rdzawym odcieniu, spód ciała jest jasny – wyraźnie kontrastujący z grzbietem. Pyszczek ma krótki, różowy bądź w kolorze cielistym tak jak i nasada uszu.

Najczęściej zamieszkuje w dziuplach starych drzew, ale także na poddaszach budynków, niekiedy pod mostami, jednak zawsze w pobliżu zbiornika wodnego. Na łowy wylatuje o zmierzchu i poluje aż do świtu na jętki i komary, czasem na chruściki, sporadycznie na małe ryby. Część ofiar zbiera stopami z powierzchni wody, a część zataczając kręgi nad taflą. Samica rodzi w czerwcu, zwykle jedno młode.

Letarg trwa od października do marca. Jest gatunkiem chronionym.

Nocek łydkowłosy/kosmaty

Długość jego ciała dochodzi do 6 cm. Ma gęste puszyste futro, na grzbiecie i po bokach szarobrunatne, a u nasady czarne, spód ciała z szarawym odcieniem.

Żyje na strychach, w dziuplach drzew. Na łowy wylatuje o zmierzchu. Żywi się owadami: jętkami i komarami, czasem chrząszczami i chruścikami.

Związany jest z dużymi zbiornikami wodnymi zarówno stojącymi, jak i płynącymi. Poluje nad taflą, chwytając ofiary w locie. W sen zapada już we wrześniu i pozostaje w letargu do maja.

Jest gatunkiem ściśle chronionym i rzadko spotykanym. Jego obecność zaobserwowano m.in. w Lasach Iławskich oraz nad Jeziorem Dobskim i Drużno.

Bibliografia

Panfil Jan, Ssaki Pojezierza Mazurskiego, Olsztyn 1984, s. 34-35.