Boże Narodzenie: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja zweryfikowana]
(Utworzono nową stronę "{{EWiM Obyczaje infobox |Nazwa = Boże Ciało |zdjecie = Pole-obowiązkowe |opis zdjecia = Pole-obowiązkowe |dzien ...")
 
m (Zastępowanie tekstu - "Kategoria: Etnografia" na "Kategoria:Kultura niematerialna")
 
(Nie pokazano 21 wersji utworzonych przez 3 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
 
{{EWiM Obyczaje infobox
 
{{EWiM Obyczaje infobox
  |Nazwa                = Boże Ciało
+
  |Nazwa                = Boże Narodzenie
  |zdjecie              = Pole-obowiązkowe 
+
  |zdjecie              =
  |opis zdjecia          = Pole-obowiązkowe      
+
  |opis zdjecia          =     
  |dzien                = Pole-obowiązkowe
+
  |dzien                = 25 grudnia
  |typ swieta            =
+
  |typ swieta            = chrześcijańskie
  |zwyczaje              =  
+
  |zwyczaje              = Wigilia, pasterka
 
  |znaczenie            =  
 
  |znaczenie            =  
 
  |symbole              =
 
  |symbole              =
  |inne nazwy            =
+
  |inne nazwy            = Gody, Godnie Święta
 
  |commons              =
 
  |commons              =
 
  |wikipodroze          =
 
  |wikipodroze          =
Linia 14: Linia 14:
 
  |www                  =
 
  |www                  =
 
}}
 
}}
 
+
''' Boże Narodzenie''', Gody – chrześcijańskie święto upamiętniające narodziny Jezusa.  
''' Nazwa''' ...
+
<br/><br/>
 
 
<br/>
 
 
 
==Etymologia==
 
...
 
<br/>
 
  
 
== Zwyczaje na Warmii i Mazurach ==
 
== Zwyczaje na Warmii i Mazurach ==
Boże Narodzenie - zwane Godami lub godnimi świętami. Każdy gospodarz, idąc rano do kościoła, brał ze sobą trochę zboża z każdego gatunku. Takie ziarno miał zwiększać plony i dawać więcej mąki. W drugi dzień świąt pasterze łamali gałązki brzozowe i chodzili z nimi po domu, a nastepnie dowiedzali gospodarzy, których bydłem się opiekowali. Każda gospodyni brała przez fartuch jedną brzozową gałązkę spod ramienia pasterza i kładła ją na stół. Po odejściu pasterzy gałązka była zanoszona na strych lub do spichlerza i wtykana w wymłócone zboże, gdzie pozostawała aż do 25 marca ([[Zwiastowanie Najświętszej Marii Panny]]). Tego dnia po jej wyciągnięciu kierowano się do stajni, gdzie smagał nią bydło i wypędzał w pole. W tym samym czasie gospodarz wykonywał siekierą znak krzyża pod drzwiami obory, kładąc siekierę na progu.
+
Każdy gospodarz, idąc rano do kościoła, brał ze sobą trochę zboża z każdego gatunku. Takie ziarno miało zwiększać plony i ostatecznie przynieść więcej mąki. W drugi dzień świąt pasterze łamali gałązki brzozowe i chodzili z nimi po domu, a następnie odwiedzali gospodarzy, których bydłem się opiekowali. Każda gospodyni brała przez fartuch jedną brzozową gałązkę spod ramienia pasterza i kładła ją na stół. Po odejściu pasterzy gałązka była zanoszona na strych lub do spichlerza i wtykana w wymłócone zboże, gdzie pozostawała aż do 25 marca ([[Dzień Zwiastowania Najświętszej Maryi Panny|Zwiastowanie Najświętszej Marii Panny]]). Tego dnia, po wyciągnięciu gałązki, kierowano się do stajni, gdzie pasterz smagał nią bydło i wypędzał je w pole. W tym samym czasie gospodarz wykonywał siekierą znak krzyża pod drzwiami obory, kładąc siekierę na progu.
  
Zgodnie z powszechnym zwyczajem pierwszego dnia świąt nie powinno się odwiedzać krewnych i znajomych - ten czas należał wyłącznie do rodziny. Drugi dzień przeznaczony był przede wszystkim na składanie wizyt. Jedną z popularniejszych rozrywek było... wspólne darcie pierza. Organizowano też wspólne zabawy zwane ''guzinami'', w których uczestniczyli mieszkańcy wsi.
+
Zgodnie z powszechnym zwyczajem pierwszego dnia świąt nie powinno się odwiedzać krewnych i znajomych ten czas należał wyłącznie do rodziny. Na składanie wizyt przeznaczano drugi dzień świat. Dość zaskakujące jest, iż jedną z popularniejszych rozrywek było wówczas wspólne darcie pierza. Organizowano też wspólne zabawy zwane ''guzinami'', w których uczestniczyli mieszkańcy wsi.
  
W tym dniu na [[Warmia|Warmii]] tradycyjnie podawani potrawę z grochu - miało to zagwarantować pomyślność i udane zbiory w nadchodzącym roku. Najczęściej przygotowywano biały groch z wędzonym boczkiem - czasami dodawano też kiełbasę. Na początku XX wieku popularność na świątecznym stole zyskała gęś. Jan Chłosta zauważył, że ''w południowej części dawnego powiatu reszelskiego wkładano na patyk kawałek słoniny ze świątecznej grochówki i umieszczano go na stropie. [...] Wierzono, że pocieranie nim usuwa liszaje, wrzody i opuchliznę''. Zob. J.Chłosta, ''Doroczne zwyczaje i obrzędy na Warmii'', Olsztyn 2009, s. 38.</ref>
+
W tym dniu na [[Warmia|Warmii]] tradycyjnie podawano potrawę z grochu miało to zagwarantować pomyślność i udane zbiory w nadchodzącym roku. Najczęściej przygotowywano biały groch z wędzonym boczkiem, czasami dodawano też kiełbasę. Na początku XX wieku popularność na świątecznym stole zyskała gęś. Jan Chłosta zauważył, że "w południowej części dawnego powiatu reszelskiego wkładano na patyk kawałek słoniny ze świątecznej grochówki i umieszczano go na stropie. [...] Wierzono, że pocieranie nim usuwa liszaje, wrzody i opuchliznę" <ref>Zob. J.Chłosta, ''Doroczne zwyczaje i obrzędy na Warmii'', Olsztyn 2009, s. 38.</ref>.
  
<br/>
+
W warmińskich stronach obdarowywanie prezentami następowało (w przeciwieństwie do innych regionów w [[Prusy Wschodnie|Prusach Wschodnich]]) dopiero pierwszego dnia świąt<ref>''Vom Festefeiern in Ostpreussen'', Landsmannschaft Ostpreussen (Hg), Hamburg 1987, s. 20</ref>.
 
 
==Wierzenia==
 
...
 
<br/>
 
  
 
== Symbole ==
 
== Symbole ==
...
+
*wieniec adwentowy
<br/>
+
*pasterka
 +
*biały groch
 +
*gęś
 +
*brzozowa gałązka
 +
*choinka
 +
*Szemel
 +
==Ciekawostki==
 +
Wielu mazurskich poetów ludowych, w tym [[lkwim:Michał Kajka|Michał Kajka]], układało utwory rymowane specjalnie poświęcone Narodzeniu Pańskiemu ("Na Gody"), częściowo wzorując się na pieśniach [[Nowo Wydany Kancjonał Pruski|kancjonałowych]].
  
== Znaczenie ==
+
== Zobacz też ==
...
+
*[[Adwent]]
<br/>
+
*[[Wigilia]]
 
 
 
 
[[File:Obrazek-nazwa.jpg|thumb|Obyczaje-Opis-Ryzunku]]
 
 
 
 
 
 
 
== Bibliografia ==
 
#Chłosta Jan,''Doroczne zwyczaje i obrzędy na Warmii'', Olsztyn 2009.
 
#Szyfer Anna, ''Zwyczaje, obrzędy i wierzenia Mazurów i Warmiaków'', Olsztyn 1968.
 
#''Warmiacy i Mazurzy. Życie codzienne ludności wiejskiej w I połowie XIX wieku'', red. Bogumił Kuźniewski, Olsztynek 2002.
 
 
{{Przypisy}}
 
{{Przypisy}}
 
<references>
 
<references>
 +
== Bibliografia ==
 +
Chłosta Jan,''Doroczne zwyczaje i obrzędy na Warmii'', Olsztyn 2009.<br/>
 +
Szyfer Anna, ''Zwyczaje, obrzędy i wierzenia Mazurów i Warmiaków'', Olsztyn 1968.<br/>
 +
''Warmiacy i Mazurzy. Życie codzienne ludności wiejskiej w I połowie XIX wieku'', red. Bogumił Kuźniewski, Olsztynek 2002.<br/>
  
<br/>
 
 
== Zobacz też ==
 
...
 
  
[[Kategoria: Kultura]][[Kategoria: Etnografia]][[Kategoria: Wierzenia i Obyczaje]] [[Kategoria: Legendy i Podania]]
+
[[Kategoria: Kultura]][[Kategoria:Kultura niematerialna]][[Kategoria: Wierzenia i obyczaje]]

Aktualna wersja na dzień 18:03, 17 mar 2015

Boże Narodzenie

Dzień 25 grudnia
Typ święta chrześcijańskie
Zwyczaje Wigilia, pasterka
Inne nazwy Gody, Godnie Święta

Boże Narodzenie, Gody – chrześcijańskie święto upamiętniające narodziny Jezusa.

Zwyczaje na Warmii i Mazurach

Każdy gospodarz, idąc rano do kościoła, brał ze sobą trochę zboża z każdego gatunku. Takie ziarno miało zwiększać plony i ostatecznie przynieść więcej mąki. W drugi dzień świąt pasterze łamali gałązki brzozowe i chodzili z nimi po domu, a następnie odwiedzali gospodarzy, których bydłem się opiekowali. Każda gospodyni brała przez fartuch jedną brzozową gałązkę spod ramienia pasterza i kładła ją na stół. Po odejściu pasterzy gałązka była zanoszona na strych lub do spichlerza i wtykana w wymłócone zboże, gdzie pozostawała aż do 25 marca (Zwiastowanie Najświętszej Marii Panny). Tego dnia, po wyciągnięciu gałązki, kierowano się do stajni, gdzie pasterz smagał nią bydło i wypędzał je w pole. W tym samym czasie gospodarz wykonywał siekierą znak krzyża pod drzwiami obory, kładąc siekierę na progu.

Zgodnie z powszechnym zwyczajem pierwszego dnia świąt nie powinno się odwiedzać krewnych i znajomych – ten czas należał wyłącznie do rodziny. Na składanie wizyt przeznaczano drugi dzień świat. Dość zaskakujące jest, iż jedną z popularniejszych rozrywek było wówczas wspólne darcie pierza. Organizowano też wspólne zabawy zwane guzinami, w których uczestniczyli mieszkańcy wsi.

W tym dniu na Warmii tradycyjnie podawano potrawę z grochu – miało to zagwarantować pomyślność i udane zbiory w nadchodzącym roku. Najczęściej przygotowywano biały groch z wędzonym boczkiem, czasami dodawano też kiełbasę. Na początku XX wieku popularność na świątecznym stole zyskała gęś. Jan Chłosta zauważył, że "w południowej części dawnego powiatu reszelskiego wkładano na patyk kawałek słoniny ze świątecznej grochówki i umieszczano go na stropie. [...] Wierzono, że pocieranie nim usuwa liszaje, wrzody i opuchliznę" [1].

W warmińskich stronach obdarowywanie prezentami następowało (w przeciwieństwie do innych regionów w Prusach Wschodnich) dopiero pierwszego dnia świąt[2].

Symbole

  • wieniec adwentowy
  • pasterka
  • biały groch
  • gęś
  • brzozowa gałązka
  • choinka
  • Szemel

Ciekawostki

Wielu mazurskich poetów ludowych, w tym Michał Kajka, układało utwory rymowane specjalnie poświęcone Narodzeniu Pańskiemu ("Na Gody"), częściowo wzorując się na pieśniach kancjonałowych.

Zobacz też

Przypisy

  1. Zob. J.Chłosta, Doroczne zwyczaje i obrzędy na Warmii, Olsztyn 2009, s. 38.
  2. Vom Festefeiern in Ostpreussen, Landsmannschaft Ostpreussen (Hg), Hamburg 1987, s. 20

<references>

Bibliografia

Chłosta Jan,Doroczne zwyczaje i obrzędy na Warmii, Olsztyn 2009.
Szyfer Anna, Zwyczaje, obrzędy i wierzenia Mazurów i Warmiaków, Olsztyn 1968.
Warmiacy i Mazurzy. Życie codzienne ludności wiejskiej w I połowie XIX wieku, red. Bogumił Kuźniewski, Olsztynek 2002.