Tomasz Wilczyński: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja zweryfikowana] |
m (Zastępowanie tekstu - "[[Kategoria: Osoba" na "[[Kategoria:Osoby") |
|||
| (Nie pokazano 16 wersji utworzonych przez 5 użytkowników) | |||
| Linia 5: | Linia 5: | ||
|pseudonim = | |pseudonim = | ||
|grafika = Wilczyński.jpg | |grafika = Wilczyński.jpg | ||
| − | |opis grafiki = Tomasz Wilczyński | + | |opis grafiki = Tomasz Wilczyński<br>Źródło: ''Poczet biskupów warmińskich'', red. Stanisław Achremczyk, Olsztyn 2008, 510 ss. |
|podpis = | |podpis = | ||
| − | |data urodzenia = 18 | + | |data urodzenia = 18 września 1903 r. |
|miejsce urodzenia = Parczewo | |miejsce urodzenia = Parczewo | ||
|imię przy narodzeniu = | |imię przy narodzeniu = | ||
| − | |data śmierci = 5 | + | |data śmierci = 5 sierpnia 1965 r. |
|miejsce śmierci = Olsztyn | |miejsce śmierci = Olsztyn | ||
| − | |przyczyna śmierci = | + | |przyczyna śmierci = zawał serca |
| − | |miejsce spoczynku = | + | |miejsce spoczynku = konkatedra św. Jakuba w Olsztynie |
| − | | | + | |urząd = biskup warmiński |
|odznaczenia = | |odznaczenia = | ||
|commons = | |commons = | ||
| Linia 20: | Linia 20: | ||
|wikicytaty = | |wikicytaty = | ||
|www = | |www = | ||
| − | }} | + | }} |
| − | |||
| − | |||
| + | ''' Tomasz Wilczyński ''' (ur. 18 września 1903 r. w Parczewie, zm. 5 sierpnia 1965 r. w [[Olsztyn|Olsztynie]]) – [[Duchowni katoliccy|duchowny katolicki]], [[Biskup warmiński|biskup warmiński]] w latach 1956-1965. | ||
| + | <br/><br/> | ||
== Życiorys == | == Życiorys == | ||
| + | === Szkoła i wykształcenie === | ||
| + | Tomasz Wilczyński szkołę podstawową ukończył w Parczewie, a gimnazjum w Lublinie. Po krótkim pobycie w wojsku, w 1920 r. powrócił na studia do Lublina. Jeszcze przed święceniami kapłańskimi uczęszczał na Uniwersytet Gregoriański w Rzymie. 1 sierpnia 1926 r. w Lublinie przyjął święcenia kapłańskie. We Włoszech obronił doktorat z teologii i licencjat z biblistyki. | ||
<br/> | <br/> | ||
| − | === | + | === Działalność === |
| − | + | Wilczyński po powrocie do Polski objął stanowisko profesora, a następnie wicedyrektora w lubelskim seminarium. Po wybuchu II wojny światowej objął parafię w Bełżycach. Zajął się tam ochroną kapłanów poszukiwanych przez Niemców. Po zakończeniu wojny ponownie objął stanowisko rektora w seminarium w Lublinie. | |
| − | + | ||
| + | 12 czerwca 1952 r. mianowano go biskupem pomocniczym diecezji lubelskiej i biskupem tytularnym Polybotus. 29 czerwca 1952 r. otrzymał święcenia biskupie, a 1 grudnia 1956 r. został ordynariuszem [[Archidiecezja warmińska|diecezji warmińskiej]]. | ||
| + | |||
| + | Wilczyński ustalił nowy podział administracyjny diecezji warmińskiej. 15 marca 1957 r. erygował [[Metropolitalny Sąd Archidiecezji Warmińskiej |Sąd Biskupi Diecezji Warmińskiej]]. W 1959 r. zwiększył liczbę kanoników [[Kapituła warmińska|kapituły warmińskiej]]. | ||
| − | + | Utworzył Instytut Katechetyczny w [[Gietrzwałd|Gietrzwałdzie]]. Wspierał wychowawców i wykładowców seminaryjnych w badaniach naukowych i popularyzacji wiedzy teologicznej oraz regionalnej. W 1959 r. z jego inicjatywy założono [[lkwim: Warmińskie Wydawnictwo Diecezjalne|Warmińskie Wydawnictwo Diecezjalne]]. Wilczyński przywiązywał dużą uwagę do tworzenia nowych placówek duszpasterskich. Erygował parafie m.in. w [[Parafia pw. św. Antoniego Padewskiego w Baniach Mazurskich|Baniach Mazurskich]], [[Parafia pw. Świętego Andrzeja Boboli w Białej Piskiej|Białej Piskiej]], [[Parafia pw. św. Andrzeja Boboli w Dubeninkach|Dubeninkach]], [[Parafia pw. św. Antoniego Padewskiego w Gąskach|Gąskach]], [[Parafia pw. św. Józefa i Matki Boskiej Częstochowskiej w Jedwabnie|Jedwabnie]], [[Parafia pw. Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Jegłowniku|Jegłowniku]], [[Parafia pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Jeziorze|Jeziorze]], [[Parafia pw. Matki Bożej Królowej Świata w Kamieńcu|Kamieńcu]], [[Parafia pw. Matki Boskiej Częstochowskiej w Łukcie|Łukcie]], [[Parafia pw. Podwyższenia Krzyża Świętego w Olszewie Węgorzewskim|Olszewie Węgorzewskim]], [[Parafia pw. św. Stanisława Kostki w Pozezdrzu|Pozezdrzu]], [[Parafia pw. Chrystusa Króla w Radziejach|Radziejach]], [[Parafia pw. Świętego Antoniego w Sarnowie|Sarnowie]], [[Parafia pw. Matki Bożej Miłosierdzia-Matki Bożej Ostrobramskiej w Strużynie|Strużynie]], [[Parafia pw. św. Józefa w Szkotowie|Szkotowie]], [[Parafia pw. Zesłania Ducha Świętego w Ząbrowie|Ząbrowie]]. Reaktywował też parafie w [[Parafia pw. Chrystusa Króla w Jarnołtowie|Jarnołtowie]], [[Parafia pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Kalinowie|Kalinowie]], [[Parafia pw. św. Stanisława w Osieku|Osieku]], [[Parafia pw. św. Stanisława w Samborowie|Samborowie]], [[Parafia pw. Podwyższenia Krzyża Świętego w Słoneczniku|Słoneczniku]], [[Parafia pw. Trójcy Przenajświętszej w Starych Juchach|Starych Juchach]], [[Parafia pw. św. Józefa w Węgielsztynie|Węgielsztynie]], [[Parafia pw. Matki Bożej Częstochowskiej w Wilamowie|Wilamowie]], [[Parafia pw. Przemienienia Pańskiego w Wilczętach|Wilczętach]]. Konsekrował [[Kościół pw. Podwyższenia Krzyża Świętego w Korszach |kościół pw. Podwyższenia Krzyża Świętego w Korszach]]. | |
| − | Wilczyński | ||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | + | Zabiegał o zorganizowanie duszpasterstwa dla grekokatolików. Z jego polecenia rozpoczęto odprawianie greckokatolickich Mszy św. m.in. w [[lkwim:Kościół pw. św. Bartłomieja w Pasłęku|kościele pw. św. Bartłomieja w Pasłęku]], przekazano też grekokatolikom [[Cerkiew pw. św. Michała Archanioła w Pieniężnie |kościół pw. św. Jakuba w Pieniężnie]] (obecnie Cerkiew pw. św. Michała Archanioła). Walczył na rzecz wolności Kościoła i posługi duszpasterskiej. Wprowadzał posługę parafialną do kaplic szpitalnych. | |
| − | |||
<br/> | <br/> | ||
==Ciekawostki== | ==Ciekawostki== | ||
| − | Wilczyński | + | *Biskup znalazł się w finale konkursu [[lkwim:Olsztynianin XX wieku|Olsztynianin XX wieku]]. |
| − | + | *Tomasz Wilczyński został pochowany w [[lkwim:Bazylika Współkatedralna Świętego Jakuba Apostoła w Olsztynie|Bazylice Współkatedralnej Świętego Jakuba Apostoła w Olsztynie]]. | |
| − | + | *[[lkwim:Balbina Świtycz-Widacka|Balbina Świtycz-Widacka]] wykonała portret rzeźbiarski biskupa. | |
== Bibliografia == | == Bibliografia == | ||
| − | Obłąk Jan, Kopiczko Andrzej,''Historia Diecezji i Archidiecezji Warmińskiej'', Olsztyn 2010, 261 ss. | + | [[Jan Obłąk |Obłąk Jan]], Kopiczko Andrzej, ''Historia Diecezji i Archidiecezji Warmińskiej'', Olsztyn 2010, 261 ss.<br> |
| − | |||
''Poczet biskupów warmińskich'', pod red. Stanisława Achremczyka, Olsztyn 2008, 510 ss. | ''Poczet biskupów warmińskich'', pod red. Stanisława Achremczyka, Olsztyn 2008, 510 ss. | ||
<br/> | <br/> | ||
| + | [[Kategoria:Osoby|Wilczyński, Tomasz]] | ||
| − | + | [[Kategoria: Duchowni rzymskokatoliccy|Wilczyński, Tomasz]] | |
| − | [[Kategoria: | + | [[Kategoria: Biskupi warmińscy|Wilczyński, Tomasz]] |
| + | [[Kategoria: Olsztyn|Wilczyński, Tomasz]] | ||
| + | [[Kategoria: 1945-1989|Wilczyński, Tomasz]] | ||
Aktualna wersja na dzień 20:26, 17 mar 2015
| Tomasz Wilczyński | |
| | |
 Tomasz Wilczyński
Źródło: Poczet biskupów warmińskich, red. Stanisław Achremczyk, Olsztyn 2008, 510 ss. | |
| Data i miejsce urodzenia | 18 września 1903 r. Parczewo |
| Data i miejsce śmierci | 5 sierpnia 1965 r. Olsztyn |
| Przyczyna śmierci | zawał serca |
| Miejsce spoczynku | konkatedra św. Jakuba w Olsztynie |
Tomasz Wilczyński (ur. 18 września 1903 r. w Parczewie, zm. 5 sierpnia 1965 r. w Olsztynie) – duchowny katolicki, biskup warmiński w latach 1956-1965.
Życiorys
Szkoła i wykształcenie
Tomasz Wilczyński szkołę podstawową ukończył w Parczewie, a gimnazjum w Lublinie. Po krótkim pobycie w wojsku, w 1920 r. powrócił na studia do Lublina. Jeszcze przed święceniami kapłańskimi uczęszczał na Uniwersytet Gregoriański w Rzymie. 1 sierpnia 1926 r. w Lublinie przyjął święcenia kapłańskie. We Włoszech obronił doktorat z teologii i licencjat z biblistyki.
Działalność
Wilczyński po powrocie do Polski objął stanowisko profesora, a następnie wicedyrektora w lubelskim seminarium. Po wybuchu II wojny światowej objął parafię w Bełżycach. Zajął się tam ochroną kapłanów poszukiwanych przez Niemców. Po zakończeniu wojny ponownie objął stanowisko rektora w seminarium w Lublinie.
12 czerwca 1952 r. mianowano go biskupem pomocniczym diecezji lubelskiej i biskupem tytularnym Polybotus. 29 czerwca 1952 r. otrzymał święcenia biskupie, a 1 grudnia 1956 r. został ordynariuszem diecezji warmińskiej.
Wilczyński ustalił nowy podział administracyjny diecezji warmińskiej. 15 marca 1957 r. erygował Sąd Biskupi Diecezji Warmińskiej. W 1959 r. zwiększył liczbę kanoników kapituły warmińskiej.
Utworzył Instytut Katechetyczny w Gietrzwałdzie. Wspierał wychowawców i wykładowców seminaryjnych w badaniach naukowych i popularyzacji wiedzy teologicznej oraz regionalnej. W 1959 r. z jego inicjatywy założono Warmińskie Wydawnictwo Diecezjalne. Wilczyński przywiązywał dużą uwagę do tworzenia nowych placówek duszpasterskich. Erygował parafie m.in. w Baniach Mazurskich, Białej Piskiej, Dubeninkach, Gąskach, Jedwabnie, Jegłowniku, Jeziorze, Kamieńcu, Łukcie, Olszewie Węgorzewskim, Pozezdrzu, Radziejach, Sarnowie, Strużynie, Szkotowie, Ząbrowie. Reaktywował też parafie w Jarnołtowie, Kalinowie, Osieku, Samborowie, Słoneczniku, Starych Juchach, Węgielsztynie, Wilamowie, Wilczętach. Konsekrował kościół pw. Podwyższenia Krzyża Świętego w Korszach.
Zabiegał o zorganizowanie duszpasterstwa dla grekokatolików. Z jego polecenia rozpoczęto odprawianie greckokatolickich Mszy św. m.in. w kościele pw. św. Bartłomieja w Pasłęku, przekazano też grekokatolikom kościół pw. św. Jakuba w Pieniężnie (obecnie Cerkiew pw. św. Michała Archanioła). Walczył na rzecz wolności Kościoła i posługi duszpasterskiej. Wprowadzał posługę parafialną do kaplic szpitalnych.
Ciekawostki
- Biskup znalazł się w finale konkursu Olsztynianin XX wieku.
- Tomasz Wilczyński został pochowany w Bazylice Współkatedralnej Świętego Jakuba Apostoła w Olsztynie.
- Balbina Świtycz-Widacka wykonała portret rzeźbiarski biskupa.
Bibliografia
Obłąk Jan, Kopiczko Andrzej, Historia Diecezji i Archidiecezji Warmińskiej, Olsztyn 2010, 261 ss.
Poczet biskupów warmińskich, pod red. Stanisława Achremczyka, Olsztyn 2008, 510 ss.
