Paweł Huhn: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja zweryfikowana] | [wersja zweryfikowana] |
m (Zastępowanie tekstu - "[[Kategoria: Osoba" na "[[Kategoria:Osoby") |
|||
Linia 36: | Linia 36: | ||
[http://olsztyn.gosc.pl/ olsztyn.gosc.pl] [15.11.2014]<br/> | [http://olsztyn.gosc.pl/ olsztyn.gosc.pl] [15.11.2014]<br/> | ||
− | [[Kategoria: | + | [[Kategoria:Osoby|Huhn, Paweł]] |
[[Kategoria: Duchowni rzymskokatoliccy|Huhn, Paweł]] | [[Kategoria: Duchowni rzymskokatoliccy|Huhn, Paweł]] | ||
[[Kategoria: Powiat elbląski|Huhn, Paweł]] | [[Kategoria: Powiat elbląski|Huhn, Paweł]] |
Wersja z 20:26, 17 mar 2015
Paweł Huhn | |
| |
ks. Paweł Huhn
Reprodukcja ze zbiorów Krzysztofa Kozłowskiego. Źródło: www.kkozlowski.pl | |
Data i miejsce urodzenia | 23 października 1906 r. Jeziorany |
Data i miejsce śmierci | 26 lutego 1945 r. Rychnowy |
Przyczyna śmierci | śmierć męczeńska |
Paweł Huhn (ur. 23 października 1906 r., zm. 26 lutego 1945 r.) – duchowny rzymskokatolicki, włączony w poczet warmińskich męczenników, którzy zginęli śmiercią męczeńską podczas II wojny światowej.
Życiorys
Urodził się 23 października 1906 r. w Jezioranach. Jego ojciec, Paweł (z zawodu listonosz) oraz matka Maria wiele uwagi poświęcali chrześcijańskiemu wychowaniu syna.
Szkoła i wykształcenie
Ks. Paweł wychował się i kształcił w Królewcu. Odkrywszy swoje powołanie do posługi kapłańskiej, wstąpił do Seminarium Duchownego w Braniewie. Swą edukację poszerzał również podczas studiów w Monachium i Innsbrucku. 5 marca 1933 r., w kościele katedralnym we Fromborku, z rąk bp. Maksymiliana Kallera otrzymał święcenia kapłańskie.
Praca
Jako wikariusz pracował w Iławie, następnie w parafii św. Mikołaja w Elblągu. Później pełnił urząd administratora parafii w Gąbinie (1939–1942), Tylży (1942–1944) i od października 1944 r. w Tolkmicku.
Śmierć męczeńska
26 stycznia 1945 r. Tolkmicko zostało zajęte przez wojska Armii Czerwonej. Wkrótce potem ks. Paweł Huhn z mieszkańcami Tolkmicka został deportowany do Pasłęka, gdzie znajdował się rosyjski obóz. W trakcie deportacji do Pasłęka podtrzymywał współwięźniów, modląc się z nimi. Chronił również dziewczęta przed żołnierzami radzieckimi.
Zwolniono go po sprawdzeniu dokumentów. Kiedy samotnie wracał do parafii, zatrzymywał się by porozmawiać z ludźmi, pocieszyć ich, udzielić sakramentów świętych. W drodze powrotnej do Tolkmicka, 26 lutego 1945 r., został zatrzymany przez żołnierzy radzieckich. Podczas kontroli zakwestionowali oni autentyczność jego dokumentów i pozwolenie na powrót do Tolkmicka. Zastrzelili go w Rychnowach koło Pogrodzia.
Bibliografia
olsztyn.gosc.pl [15.11.2014]