Ewa Malewicka: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja zweryfikowana] |
(→Przebieg kariery sportowej) |
|||
(Nie pokazano 5 wersji utworzonych przez 3 użytkowników) | |||
Linia 2: | Linia 2: | ||
|nazwa = Ewa Malewicka | |nazwa = Ewa Malewicka | ||
|grafika = Ewa Malewicka.jpeg | |grafika = Ewa Malewicka.jpeg | ||
− | |podpis grafiki = | + | |podpis grafiki = Ewa Malewicka<br>Źródło: [http://lyzwyszybkie.republika.pl/olimpijczycy.htm www.lyzwyszybkie.republika.pl] |
|Imię i Nazwisko = Ewa Malewicka | |Imię i Nazwisko = Ewa Malewicka | ||
− | |Data i miejsce urodzenia = 8 maja 1955 | + | |Data i miejsce urodzenia = 8 maja 1955 r. |
− | |Data śmierci = 23 lipca 1995 | + | |Data śmierci = 23 lipca 1995 r. w Radziechowych koło Żywca |
− | |Dyscyplina = | + | |Dyscyplina = łyżwiarstwo szybkie |
− | |Największy sukces = | + | |Największy sukces = wicemistrzyni świata juniorek |
}} | }} | ||
− | '''Ewa Malewicka''' (ur. 8 maja 1955 | + | '''Ewa Malewicka''' (ur. 8 maja 1955 r., zm. 23 lipca 1995 r. w Radziechowych koło Żywca) – łyżwiarka szybka Orła-Olimpii Elbląg, srebrna medalistka mistrzostw świata juniorów, uczestniczka Igrzysk Olimpijskich w Innsbrucku w 1976 r. |
− | <br/> | + | <br/><br/> |
− | =Przebieg kariery sportowej= | + | ==Przebieg kariery sportowej== |
− | + | Była absolwentką liceum ogólnokształcącego w [[Elbląg|Elblągu]]. Jej kariera była bardzo krótka, ale intensywna i obfitująca w duże sukcesy. | |
− | |||
− | =Bibliografia= | + | Przygodę ze sportem rozpoczęła w 1969 r. w grupie Włodzimierza Koźlickiego. Jej niewątpliwy talent szlifował trener [[Cezary Mancewicz]]. Bardzo szybko znalazła się w kadrze narodowej juniorek. W 1974 roku zdobyła srebrny medal w mistrzostwach świata juniorów; to był wstęp do kariery. |
− | + | ||
− | [[Kategoria:Sport|Malewicka, Ewa]][[Kategoria:Zawodnicy|Malewicka, Ewa]][[Kategoria:Olimpijczycy|Malewicka, Ewa]][[Kategoria:1945-1989|Malewicka, Ewa]] | + | W tym samym roku została 2-krotną wicemistrzynią Polski na 1500 m i 3000 m, uczestniczyła w mistrzostwach świata w wieloboju (bez sukcesów), została międzynarodową mistrzynią Szwajcarii (1976) i brała udział w Igrzyskach Olimpijskich w Innsbrucku w 1976 r. (bez miejsca w czołowej dziesiątce). |
+ | |||
+ | Po zakończeniu kariery została przy sporcie, ale w innej roli. Przeniosła się w góry i pomagała mężowi Edwardowi Dudkowi, biegaczowi narciarskiemu, w organizacji imprez masowych. | ||
+ | |||
+ | Zmarła po urodzeniu trzeciego dziecka. | ||
+ | |||
+ | ==Bibliografia== | ||
+ | [http://www.olimpijski.pl/pl/bio/1389,malewicka-dudek-ewa.html olimpijski.pl] [19.12.2014]<br/> | ||
+ | |||
+ | [[Kategoria:Sport|Malewicka, Ewa]][[Kategoria:Zawodnicy|Malewicka, Ewa]][[Kategoria:Olimpijczycy|Malewicka, Ewa]][[Kategoria:1945-1989|Malewicka, Ewa]] [[Kategoria:Elbląg|Malewicka, Ewa]] |
Aktualna wersja na dzień 15:17, 18 mar 2015
Ewa Malewicka | |
| |
Ewa Malewicka Źródło: www.lyzwyszybkie.republika.pl | |
Imię i nazwisko | Ewa Malewicka |
Data i miejsce urodzenia | 8 maja 1955 r. |
Data śmierci | 23 lipca 1995 r. w Radziechowych koło Żywca |
Dyscyplina | łyżwiarstwo szybkie |
Największy sukces | wicemistrzyni świata juniorek |
Ewa Malewicka (ur. 8 maja 1955 r., zm. 23 lipca 1995 r. w Radziechowych koło Żywca) – łyżwiarka szybka Orła-Olimpii Elbląg, srebrna medalistka mistrzostw świata juniorów, uczestniczka Igrzysk Olimpijskich w Innsbrucku w 1976 r.
Przebieg kariery sportowej
Była absolwentką liceum ogólnokształcącego w Elblągu. Jej kariera była bardzo krótka, ale intensywna i obfitująca w duże sukcesy.
Przygodę ze sportem rozpoczęła w 1969 r. w grupie Włodzimierza Koźlickiego. Jej niewątpliwy talent szlifował trener Cezary Mancewicz. Bardzo szybko znalazła się w kadrze narodowej juniorek. W 1974 roku zdobyła srebrny medal w mistrzostwach świata juniorów; to był wstęp do kariery.
W tym samym roku została 2-krotną wicemistrzynią Polski na 1500 m i 3000 m, uczestniczyła w mistrzostwach świata w wieloboju (bez sukcesów), została międzynarodową mistrzynią Szwajcarii (1976) i brała udział w Igrzyskach Olimpijskich w Innsbrucku w 1976 r. (bez miejsca w czołowej dziesiątce).
Po zakończeniu kariery została przy sporcie, ale w innej roli. Przeniosła się w góry i pomagała mężowi Edwardowi Dudkowi, biegaczowi narciarskiemu, w organizacji imprez masowych.
Zmarła po urodzeniu trzeciego dziecka.
Bibliografia
olimpijski.pl [19.12.2014]