Ewa Malewicka: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja zweryfikowana][wersja zweryfikowana]
(Przebieg kariery sportowej)
(Przebieg kariery sportowej)
 
(Nie pokazano 2 wersji utworzonych przez 2 użytkowników)
Linia 2: Linia 2:
 
  |nazwa                  = Ewa Malewicka
 
  |nazwa                  = Ewa Malewicka
 
  |grafika                = Ewa Malewicka.jpeg
 
  |grafika                = Ewa Malewicka.jpeg
  |podpis grafiki          = Ewa Malewicka, źródło: lyzwyszybkie.republika.pl
+
  |podpis grafiki          = Ewa Malewicka<br>Źródło: [http://lyzwyszybkie.republika.pl/olimpijczycy.htm www.lyzwyszybkie.republika.pl]
 
  |Imię i Nazwisko        = Ewa Malewicka
 
  |Imię i Nazwisko        = Ewa Malewicka
 
  |Data i miejsce urodzenia = 8 maja 1955 r.
 
  |Data i miejsce urodzenia = 8 maja 1955 r.
Linia 9: Linia 9:
 
  |Największy sukces        = wicemistrzyni świata juniorek
 
  |Największy sukces        = wicemistrzyni świata juniorek
 
}}
 
}}
'''Ewa Malewicka''' (ur. 8 maja 1955 r., zm. 23 lipca 1995 r. w Radziechowych koło Żywca) – łyżwiarka szybka Orła-Olimpii Elbląg, srebrna medalistka mistrzostw świata juniorów, uczestniczka Igrzysk Olimpijskich w Innsbrucku w 1976).
+
'''Ewa Malewicka''' (ur. 8 maja 1955 r., zm. 23 lipca 1995 r. w Radziechowych koło Żywca) – łyżwiarka szybka Orła-Olimpii Elbląg, srebrna medalistka mistrzostw świata juniorów, uczestniczka Igrzysk Olimpijskich w Innsbrucku w 1976 r.
 
<br/><br/>
 
<br/><br/>
 
==Przebieg kariery sportowej==
 
==Przebieg kariery sportowej==
Była absolwentką liceum ogólnokształcącego w [[Elblągu|Elblągu]]. Jej kariera była bardzo krótka, ale intensywna i obfitująca w duże sukcesy.  
+
Była absolwentką liceum ogólnokształcącego w [[Elbląg|Elblągu]]. Jej kariera była bardzo krótka, ale intensywna i obfitująca w duże sukcesy.  
  
Przygodę ze sportem rozpoczęła w 1969 r. w grupie Włodzimierz Koźlickiego. Jej niewątpliwy talent szlifował trener [[Cezary Mancewicz]]. Bardzo szybko znalazła się w kadrze narodowej juniorek. W 1974 roku zdobyła srebrny medal w mistrzostwach świata juniorów; to był wstęp do kariery. W tym samym roku została 2-krotną wicemistrzynią Polski na 1500 m i 3000 m, uczestniczyła w mistrzostwach świata w wieloboju (bez sukcesów), została  międzynarodową mistrzynią Szwajcarii (1976) i brała udział w Igrzyskach Olimpijskich w Innsbrucku w 1976 r. (bez miejsca w czołowej dziesiątce).
+
Przygodę ze sportem rozpoczęła w 1969 r. w grupie Włodzimierza Koźlickiego. Jej niewątpliwy talent szlifował trener [[Cezary Mancewicz]]. Bardzo szybko znalazła się w kadrze narodowej juniorek. W 1974 roku zdobyła srebrny medal w mistrzostwach świata juniorów; to był wstęp do kariery.
 +
 
 +
W tym samym roku została 2-krotną wicemistrzynią Polski na 1500 m i 3000 m, uczestniczyła w mistrzostwach świata w wieloboju (bez sukcesów), została  międzynarodową mistrzynią Szwajcarii (1976) i brała udział w Igrzyskach Olimpijskich w Innsbrucku w 1976 r. (bez miejsca w czołowej dziesiątce).
  
 
Po zakończeniu kariery  została przy sporcie, ale w innej roli. Przeniosła się w góry i pomagała mężowi Edwardowi Dudkowi, biegaczowi narciarskiemu, w organizacji imprez masowych.  
 
Po zakończeniu kariery  została przy sporcie, ale w innej roli. Przeniosła się w góry i pomagała mężowi Edwardowi Dudkowi, biegaczowi narciarskiemu, w organizacji imprez masowych.  

Aktualna wersja na dzień 15:17, 18 mar 2015

Ewa Malewicka

Ewa MalewickaŹródło: www.lyzwyszybkie.republika.pl
Ewa Malewicka
Źródło: www.lyzwyszybkie.republika.pl
Imię i nazwisko Ewa Malewicka
Data i miejsce urodzenia 8 maja 1955 r.
Data śmierci 23 lipca 1995 r. w Radziechowych koło Żywca
Dyscyplina łyżwiarstwo szybkie
Największy sukces wicemistrzyni świata juniorek

Ewa Malewicka (ur. 8 maja 1955 r., zm. 23 lipca 1995 r. w Radziechowych koło Żywca) – łyżwiarka szybka Orła-Olimpii Elbląg, srebrna medalistka mistrzostw świata juniorów, uczestniczka Igrzysk Olimpijskich w Innsbrucku w 1976 r.

Przebieg kariery sportowej

Była absolwentką liceum ogólnokształcącego w Elblągu. Jej kariera była bardzo krótka, ale intensywna i obfitująca w duże sukcesy.

Przygodę ze sportem rozpoczęła w 1969 r. w grupie Włodzimierza Koźlickiego. Jej niewątpliwy talent szlifował trener Cezary Mancewicz. Bardzo szybko znalazła się w kadrze narodowej juniorek. W 1974 roku zdobyła srebrny medal w mistrzostwach świata juniorów; to był wstęp do kariery.

W tym samym roku została 2-krotną wicemistrzynią Polski na 1500 m i 3000 m, uczestniczyła w mistrzostwach świata w wieloboju (bez sukcesów), została międzynarodową mistrzynią Szwajcarii (1976) i brała udział w Igrzyskach Olimpijskich w Innsbrucku w 1976 r. (bez miejsca w czołowej dziesiątce).

Po zakończeniu kariery została przy sporcie, ale w innej roli. Przeniosła się w góry i pomagała mężowi Edwardowi Dudkowi, biegaczowi narciarskiemu, w organizacji imprez masowych.

Zmarła po urodzeniu trzeciego dziecka.

Bibliografia

olimpijski.pl [19.12.2014]