Gronostaj: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja zweryfikowana]
m (Zastępowanie tekstu - "Kategoria: Rezerwaty przyrody" na " ")
 
(Nie pokazano 15 wersji utworzonych przez 3 użytkowników)
Linia 6: Linia 6:
 
  |okres istnienia        =  
 
  |okres istnienia        =  
 
  |grafika                = Gronostaj-portret.jpg
 
  |grafika                = Gronostaj-portret.jpg
  |opis grafiki          = Gronostaj (zdj.P.Trimming/flickr.com)
+
  |opis grafiki          = Gronostaj.<br>Autor: Peter G. Trimming. Źródło: [http://trailmob.com/field-guides/fauna/mammal/weasels-skunks/ermine www.trailmob.com]
 
  |typ                    = strunowce
 
  |typ                    = strunowce
 
  |podtyp                = kręgowce
 
  |podtyp                = kręgowce
Linia 13: Linia 13:
 
  |rodzina                = łasicowate
 
  |rodzina                = łasicowate
 
  |rodzaj                = ''Mustela''
 
  |rodzaj                = ''Mustela''
  |gatunek                = Gronostaj
+
  |gatunek                = gronostaj
 
  |synonimy              =  
 
  |synonimy              =  
 
  |wikispecies            =  
 
  |wikispecies            =  
 
  |commons                =  
 
  |commons                =  
 
}}
 
}}
'''Gronostaj (łasica gronostaj)''' – ssak niewielkich rozmiarów (17-33 cm + ogon: 4-13 cm) z rodziny łasicowatych z rodzaju ''Mustela''. Ciężar ciała dochodzi do 4 kg. Spokrewniony z [[kuna|kuną]], [[łasica|łasicą (łaską)]], [[norka|norką]] i [[tchórz|tchórzem]]. Ma futerko o zmiennym w zależności od pory roku kolorze. Zimą jest ono białe, a latem czerwonobrunatne na grzbiecie i żółtobiałe na brzuchu; koniec ogona – czarny. Gronostaj ma bardzo ostre pazury i kły, które służą do obrony przed agresorem.  
+
'''Gronostaj (łasica gronostaj)''' – ssak z rodziny łasicowatych, z rodzaju ''Mustela''. Jest niewielkich rozmiarów, długość ciała wynosi 17–33 cm, ogona 4–13 cm. Ciężar ciała dochodzi do 4 kg. Spokrewniony jest z [[kuna|kuną]], [[łasica|łasicą (łaską)]], [[norka|norką]] i [[tchórz|tchórzem]].  
 
<br/><br/>
 
<br/><br/>
[[Grafika:Gronostaj_1.jpg|350px|thumb|left|Gronostaj (zdj.P.Trimming/flickr.com)]]
+
==Charakterystyka==
Występuje nielicznie na całym obszarze [[Warmia|Warmii]] i [[Mazury|Mazur]]. Jego głównym terytorium bytowania są lasy liściaste, mieszane oraz przybrzeżne zarośla, śródpolne zadrzewienia, a także zabudowania gospodarcze. Prowadzi nocny, naziemny tryb życia.
+
Gronostaj ma futerko o kolorze zmiennym w zależności od pory roku. Zimą jest ono białe, a latem czerwonobrunatne na grzbiecie i żółtobiałe na brzuchu. Koniec ogona jest czarny. Gronostaj ma bardzo ostre pazury i kły, które służą do obrony przed agresorem.  
  
Poluje głównie nocą na lemingi, polne gryzonie, rzadziej płazy i gady oraz owady, mięczaki; czasem ptaki. Zimą zdarza się, że atakuje zające.
+
Jego głównym terytorium bytowania są lasy liściaste, mieszane oraz przybrzeżne zarośla, śródpolne zadrzewienia, a także zabudowania gospodarcze. Prowadzi nocny, naziemny tryb życia.
  
Ruja odbywa się w marcu i kwietniu. Samica rodzi na przełomie maja i czerwca od 3 do 18 młodych (zwykle 4-9). Dojrzałość płciową młode uzyskują pod koniec pierwszego roku życia. Gronostaj żyje do 6 lat. Jest pod ścisłą ochroną.
+
Poluje głównie nocą na lemingi, polne gryzonie, rzadziej na płazy i gady oraz owady i mięczaki, a czasem na ptaki. Zimą zdarza się, że atakuje zające.
  
[[Grafika:Gronostaj_2.jpg|250px|thumb|left|Gronostaj (zdj.P.Trimming/flickr.com)]]
+
Ruja odbywa się w marcu i kwietniu. Samica rodzi na przełomie maja i czerwca od 3 do 18 młodych (zwykle 4–9). Dojrzałość płciową młode uzyskują pod koniec pierwszego roku życia. Gronostaj żyje do 6 lat.
 +
 
 +
Gatunek ten jest pod ścisłą ochroną.
 +
 
 +
== Występowanie==
 +
Występuje nielicznie na całym obszarze [[Warmia|Warmii]] i [[Mazury|Mazur]]. Został odnotowany m.in. w rezerwacie [[Rezerwat Jezioro Łuknajno| Jezioro Łuknajno]], w [[Mazurski Park Krajobrazowy| Mazurskim Parku Krajobrazowym]] oraz w [[Park Krajobrazowy Wzgórz Dylewskich| Parku Krajobrazowym Wzgórz Dylewskich]].
 
==Bibliografia==  
 
==Bibliografia==  
 
Panfil Jan, ''Ssaki Pojezierza Mazurskiego'', Olsztyn 1984, s. 46.
 
Panfil Jan, ''Ssaki Pojezierza Mazurskiego'', Olsztyn 1984, s. 46.
[[Kategoria:Zwierzęta]][[Kategoria:Przyroda]][[Kategoria:Zwierzęta Warmii i Mazur]]
+
[[Kategoria: Przyroda]] [[Kategoria:Zwierzęta Warmii i Mazur]]   [[Kategoria: Parki krajobrazowe]]

Aktualna wersja na dzień 16:28, 21 mar 2015

Gronostaj

Mustela erminea`
Linnaeus, 1758
Mustela erminea Linnaeus, 1758
Gronostaj.Autor: Peter G. Trimming. Źródło: www.trailmob.com
Gronostaj.
Autor: Peter G. Trimming. Źródło: www.trailmob.com
Systematyka
Domena eukarionty
Królestwo zwierzęta
Typ strunowce
Podtyp kręgowce
Gromada ssaki
Rząd drapieżne
Rodzina łasicowate
Rodzaj Mustela
Gatunek gronostaj

Gronostaj (łasica gronostaj) – ssak z rodziny łasicowatych, z rodzaju Mustela. Jest niewielkich rozmiarów, długość ciała wynosi 17–33 cm, ogona 4–13 cm. Ciężar ciała dochodzi do 4 kg. Spokrewniony jest z kuną, łasicą (łaską), norką i tchórzem.

Charakterystyka

Gronostaj ma futerko o kolorze zmiennym w zależności od pory roku. Zimą jest ono białe, a latem czerwonobrunatne na grzbiecie i żółtobiałe na brzuchu. Koniec ogona jest czarny. Gronostaj ma bardzo ostre pazury i kły, które służą do obrony przed agresorem.

Jego głównym terytorium bytowania są lasy liściaste, mieszane oraz przybrzeżne zarośla, śródpolne zadrzewienia, a także zabudowania gospodarcze. Prowadzi nocny, naziemny tryb życia.

Poluje głównie nocą na lemingi, polne gryzonie, rzadziej na płazy i gady oraz owady i mięczaki, a czasem na ptaki. Zimą zdarza się, że atakuje zające.

Ruja odbywa się w marcu i kwietniu. Samica rodzi na przełomie maja i czerwca od 3 do 18 młodych (zwykle 4–9). Dojrzałość płciową młode uzyskują pod koniec pierwszego roku życia. Gronostaj żyje do 6 lat.

Gatunek ten jest pod ścisłą ochroną.

Występowanie

Występuje nielicznie na całym obszarze Warmii i Mazur. Został odnotowany m.in. w rezerwacie Jezioro Łuknajno, w Mazurskim Parku Krajobrazowym oraz w Parku Krajobrazowym Wzgórz Dylewskich.

Bibliografia

Panfil Jan, Ssaki Pojezierza Mazurskiego, Olsztyn 1984, s. 46.