Gronostaj: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja zweryfikowana]
(Charakterystyka)
m (Zastępowanie tekstu - "Kategoria: Rezerwaty przyrody" na " ")
 
(Nie pokazano 5 wersji utworzonych przez 3 użytkowników)
Linia 6: Linia 6:
 
  |okres istnienia        =  
 
  |okres istnienia        =  
 
  |grafika                = Gronostaj-portret.jpg
 
  |grafika                = Gronostaj-portret.jpg
  |opis grafiki          = Gronostaj (fot. P. Trimming, flickr.com)
+
  |opis grafiki          = Gronostaj.<br>Autor: Peter G. Trimming. Źródło: [http://trailmob.com/field-guides/fauna/mammal/weasels-skunks/ermine www.trailmob.com]
 
  |typ                    = strunowce
 
  |typ                    = strunowce
 
  |podtyp                = kręgowce
 
  |podtyp                = kręgowce
Linia 18: Linia 18:
 
  |commons                =  
 
  |commons                =  
 
}}
 
}}
'''Gronostaj (łasica gronostaj)''' – ssak z rodziny łasicowatych, z rodzaju ''Mustela''. Jest niewielkich rozmiarów, długość ciała wynosi 17-33 cm, ogona 4-13 cm. Ciężar ciała dochodzi do 4 kg. Spokrewniony jest z [[kuna|kuną]], [[łasica|łasicą (łaską)]], [[norka|norką]] i [[tchórz|tchórzem]].  
+
'''Gronostaj (łasica gronostaj)''' – ssak z rodziny łasicowatych, z rodzaju ''Mustela''. Jest niewielkich rozmiarów, długość ciała wynosi 17–33 cm, ogona 4–13 cm. Ciężar ciała dochodzi do 4 kg. Spokrewniony jest z [[kuna|kuną]], [[łasica|łasicą (łaską)]], [[norka|norką]] i [[tchórz|tchórzem]].  
 
<br/><br/>
 
<br/><br/>
 
==Charakterystyka==
 
==Charakterystyka==
 
Gronostaj ma futerko o kolorze zmiennym w zależności od pory roku. Zimą jest ono białe, a latem czerwonobrunatne na grzbiecie i żółtobiałe na brzuchu. Koniec ogona jest czarny. Gronostaj ma bardzo ostre pazury i kły, które służą do obrony przed agresorem.  
 
Gronostaj ma futerko o kolorze zmiennym w zależności od pory roku. Zimą jest ono białe, a latem czerwonobrunatne na grzbiecie i żółtobiałe na brzuchu. Koniec ogona jest czarny. Gronostaj ma bardzo ostre pazury i kły, które służą do obrony przed agresorem.  
[[Grafika:Gronostaj_1.jpg|350px|thumb|left|Gronostaj (fot. P. Trimming, flickr.com)]]
+
 
 
Jego głównym terytorium bytowania są lasy liściaste, mieszane oraz przybrzeżne zarośla, śródpolne zadrzewienia, a także zabudowania gospodarcze. Prowadzi nocny, naziemny tryb życia.
 
Jego głównym terytorium bytowania są lasy liściaste, mieszane oraz przybrzeżne zarośla, śródpolne zadrzewienia, a także zabudowania gospodarcze. Prowadzi nocny, naziemny tryb życia.
  
 
Poluje głównie nocą na lemingi, polne gryzonie, rzadziej na płazy i gady oraz owady i mięczaki, a czasem na ptaki. Zimą zdarza się, że atakuje zające.
 
Poluje głównie nocą na lemingi, polne gryzonie, rzadziej na płazy i gady oraz owady i mięczaki, a czasem na ptaki. Zimą zdarza się, że atakuje zające.
  
Ruja odbywa się w marcu i kwietniu. Samica rodzi na przełomie maja i czerwca od 3 do 18 młodych (zwykle 4-9). Dojrzałość płciową młode uzyskują pod koniec pierwszego roku życia. Gronostaj żyje do 6 lat. Jest pod ścisłą ochroną.
+
Ruja odbywa się w marcu i kwietniu. Samica rodzi na przełomie maja i czerwca od 3 do 18 młodych (zwykle 4–9). Dojrzałość płciową młode uzyskują pod koniec pierwszego roku życia. Gronostaj żyje do 6 lat.  
 +
 
 +
Gatunek ten jest pod ścisłą ochroną.
  
 
== Występowanie==  
 
== Występowanie==  
Występuje nielicznie na całym obszarze [[Warmia|Warmii]] i [[Mazury|Mazur]]. Został odnotowany m.in. w rezerwacie [[Rezerwat Jezioro łuknajno| Jezioro Łuknajno]], w [[Mazurski Park Krajobrazowy| Mazurskim Parku Krajobrazowym]] oraz w [[Park Krajobrazowy Wzgórz Dylewskich| Parku Krajobrazowym Wzgórz Dylewskich]].
+
Występuje nielicznie na całym obszarze [[Warmia|Warmii]] i [[Mazury|Mazur]]. Został odnotowany m.in. w rezerwacie [[Rezerwat Jezioro Łuknajno| Jezioro Łuknajno]], w [[Mazurski Park Krajobrazowy| Mazurskim Parku Krajobrazowym]] oraz w [[Park Krajobrazowy Wzgórz Dylewskich| Parku Krajobrazowym Wzgórz Dylewskich]].
[[Grafika:Gronostaj_2.jpg|250px|thumb|left|Gronostaj (fot. P. Trimming, flickr.com)]]
 
 
==Bibliografia==  
 
==Bibliografia==  
 
Panfil Jan, ''Ssaki Pojezierza Mazurskiego'', Olsztyn 1984, s. 46.
 
Panfil Jan, ''Ssaki Pojezierza Mazurskiego'', Olsztyn 1984, s. 46.
[[Kategoria: Przyroda]] [[Kategoria:Zwierzęta Warmii i Mazur]] [[Kategoria: Rezerwaty przyrody]] [[Kategoria: Parki krajobrazowe]]
+
[[Kategoria: Przyroda]] [[Kategoria:Zwierzęta Warmii i Mazur]]   [[Kategoria: Parki krajobrazowe]]

Aktualna wersja na dzień 17:28, 21 mar 2015

Gronostaj

Mustela erminea`
Linnaeus, 1758
Mustela erminea Linnaeus, 1758
Gronostaj.Autor: Peter G. Trimming. Źródło: www.trailmob.com
Gronostaj.
Autor: Peter G. Trimming. Źródło: www.trailmob.com
Systematyka
Domena eukarionty
Królestwo zwierzęta
Typ strunowce
Podtyp kręgowce
Gromada ssaki
Rząd drapieżne
Rodzina łasicowate
Rodzaj Mustela
Gatunek gronostaj

Gronostaj (łasica gronostaj) – ssak z rodziny łasicowatych, z rodzaju Mustela. Jest niewielkich rozmiarów, długość ciała wynosi 17–33 cm, ogona 4–13 cm. Ciężar ciała dochodzi do 4 kg. Spokrewniony jest z kuną, łasicą (łaską), norką i tchórzem.

Charakterystyka

Gronostaj ma futerko o kolorze zmiennym w zależności od pory roku. Zimą jest ono białe, a latem czerwonobrunatne na grzbiecie i żółtobiałe na brzuchu. Koniec ogona jest czarny. Gronostaj ma bardzo ostre pazury i kły, które służą do obrony przed agresorem.

Jego głównym terytorium bytowania są lasy liściaste, mieszane oraz przybrzeżne zarośla, śródpolne zadrzewienia, a także zabudowania gospodarcze. Prowadzi nocny, naziemny tryb życia.

Poluje głównie nocą na lemingi, polne gryzonie, rzadziej na płazy i gady oraz owady i mięczaki, a czasem na ptaki. Zimą zdarza się, że atakuje zające.

Ruja odbywa się w marcu i kwietniu. Samica rodzi na przełomie maja i czerwca od 3 do 18 młodych (zwykle 4–9). Dojrzałość płciową młode uzyskują pod koniec pierwszego roku życia. Gronostaj żyje do 6 lat.

Gatunek ten jest pod ścisłą ochroną.

Występowanie

Występuje nielicznie na całym obszarze Warmii i Mazur. Został odnotowany m.in. w rezerwacie Jezioro Łuknajno, w Mazurskim Parku Krajobrazowym oraz w Parku Krajobrazowym Wzgórz Dylewskich.

Bibliografia

Panfil Jan, Ssaki Pojezierza Mazurskiego, Olsztyn 1984, s. 46.