Cmentarz mennonicki w Kępniewie: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja zweryfikowana] | [wersja zweryfikowana] |
(→Położenie) |
m (Zastępowanie tekstu - "© Stanisław Kuprjaniuk" na "Fot. Stanisław Kuprjaniuk") |
||
(Nie pokazano 2 wersji utworzonych przez 2 użytkowników) | |||
Linia 8: | Linia 8: | ||
|miejscowość = Kępniewo | |miejscowość = Kępniewo | ||
}} | }} | ||
− | ''' Cmentarz mennonicki w Kępniewie ''' | + | ''' Cmentarz mennonicki w Kępniewie ''' – Cmentarz [[mennonici|mennonicki]] w [[Kępniewo|Kępniewie]] położony jest w pewnym oddaleniu na zachód od drogi prowadzącej ze [[Zwierzno|Zwierzna]] do [[Stare Dolno|Starego Dolna]]. |
<br/><br/> | <br/><br/> | ||
+ | |||
== Położenie == | == Położenie == | ||
− | |||
− | |||
− | |||
[[Kępniewo]] - wieś w [[Markusy (gmina wiejska)|gminie Markusy]], w [[Powiat elbląski|powiecie elbląskim]]. | [[Kępniewo]] - wieś w [[Markusy (gmina wiejska)|gminie Markusy]], w [[Powiat elbląski|powiecie elbląskim]]. | ||
<br/> | <br/> | ||
− | |||
== Opis == | == Opis == | ||
Cmentarz [[mennonici|mennonicki]] w [[Kępniewo|Kępniewie]] położony jest w pewnym oddaleniu na zachód od drogi prowadzącej ze [[Zwierzno|Zwierzna]] do [[Stare Dolno|Starego Dolna]]. Dojazd lub dojście tworzy około 150 m długości brukowa aleja, wysadzona po bokach brzozami. Na jej zakończeniu znajduje się cmentarz, który został założony w końcu XVIII wieku na planie wydłużonego prostokąta. Cmentarz podzielono na dwie niejednakowe kwatery z lipową obsadą graniczną. Węższa część leży na południe od biegnącej przez cmentarz alei lipowej do drogi dojazdowej do gospodarstwa, zaś szersza rozciąga się na północ do rowu melioracyjnego. Na cmentarzu zachowało się 140 mogił, z nagrobkami rodzin Boerzen, Froehlich, Gringel, Grunau, Heinrichs, Jarke, Jansen, Penner, Riesen, Unger. Najstarszy zachowany nagrobek w formie cippusa pochodzi z 1796 roku, poza nim znajdują się jeszcze dwa cippusy, 7 stel, 2 żeliwne krzyże oraz kwatera grobowa rodziny Rudolfa Janzena. Ta ostatnia zbudowana została z bloków szarego granitu, w formie ściany z wnęką pośrodku, którą przesklepiono wklęsło-wypukłym łukiem profilowanego gzymsu, z bocznymi, niższymi skrzydłami, zamkniętych wolutowymi spływami. We wnęce stał głaz z czerwonego granitu upamiętniający Curta Janzena; powyżej wmurowano tablicę z czerwonego granitu dr Oskara Janzena; po obu stronach głazu wyryte są nazwiska innych członków rodu. | Cmentarz [[mennonici|mennonicki]] w [[Kępniewo|Kępniewie]] położony jest w pewnym oddaleniu na zachód od drogi prowadzącej ze [[Zwierzno|Zwierzna]] do [[Stare Dolno|Starego Dolna]]. Dojazd lub dojście tworzy około 150 m długości brukowa aleja, wysadzona po bokach brzozami. Na jej zakończeniu znajduje się cmentarz, który został założony w końcu XVIII wieku na planie wydłużonego prostokąta. Cmentarz podzielono na dwie niejednakowe kwatery z lipową obsadą graniczną. Węższa część leży na południe od biegnącej przez cmentarz alei lipowej do drogi dojazdowej do gospodarstwa, zaś szersza rozciąga się na północ do rowu melioracyjnego. Na cmentarzu zachowało się 140 mogił, z nagrobkami rodzin Boerzen, Froehlich, Gringel, Grunau, Heinrichs, Jarke, Jansen, Penner, Riesen, Unger. Najstarszy zachowany nagrobek w formie cippusa pochodzi z 1796 roku, poza nim znajdują się jeszcze dwa cippusy, 7 stel, 2 żeliwne krzyże oraz kwatera grobowa rodziny Rudolfa Janzena. Ta ostatnia zbudowana została z bloków szarego granitu, w formie ściany z wnęką pośrodku, którą przesklepiono wklęsło-wypukłym łukiem profilowanego gzymsu, z bocznymi, niższymi skrzydłami, zamkniętych wolutowymi spływami. We wnęce stał głaz z czerwonego granitu upamiętniający Curta Janzena; powyżej wmurowano tablicę z czerwonego granitu dr Oskara Janzena; po obu stronach głazu wyryte są nazwiska innych członków rodu. | ||
Linia 23: | Linia 20: | ||
Na przykładzie cmentarza w Kępniewie widać zróżnicowanie form pochówku. Dosyć liczne są tumby, występują klasyczne piaskowcowe stele, ale są również żeliwne krzyże w formie pełnej i ażurowej. Te ostatnie są zbliżone do tych, jakie występują na Warmii, na jej cmentarzach. | Na przykładzie cmentarza w Kępniewie widać zróżnicowanie form pochówku. Dosyć liczne są tumby, występują klasyczne piaskowcowe stele, ale są również żeliwne krzyże w formie pełnej i ażurowej. Te ostatnie są zbliżone do tych, jakie występują na Warmii, na jej cmentarzach. | ||
<br/> | <br/> | ||
+ | |||
+ | ==Galeria zdjęć== | ||
+ | <gallery mode=packed widths=300px heights=300px class="left"> | ||
+ | Plik:kę1.jpg|<center>Cmentarz mennonicki w Kępniewie. Fot. Stanisław Kuprjaniuk | ||
+ | Plik:kę2.jpg|<center>Cmentarz mennonicki w Kępniewie. Fot. Stanisław Kuprjaniuk | ||
+ | Plik:kę3.jpg|<center>Cmentarz mennonicki w Kępniewie. Fot. Stanisław Kuprjaniuk | ||
+ | </gallery> | ||
== Bibliografia == | == Bibliografia == | ||
Kizik Edmund, ''Mennonici w Gdańsku, Elblągu i na Żuławach Wiślanych w drugiej połowie XVII i w XVIII wieku. Studium z dziejów małej społeczności wyznaniowej'', Gdańsk 1994. | Kizik Edmund, ''Mennonici w Gdańsku, Elblągu i na Żuławach Wiślanych w drugiej połowie XVII i w XVIII wieku. Studium z dziejów małej społeczności wyznaniowej'', Gdańsk 1994. |
Aktualna wersja na dzień 08:01, 25 mar 2015
Cmentarz mennonicki w Kępniewie | |
| |
typ obiektu: | cmentarz mennonicki |
datacja: | pocz. XVIII |
powiat: | elbląski |
gmina: | Markusy |
miejscowość: | Kępniewo |
Cmentarz mennonicki w Kępniewie – Cmentarz mennonicki w Kępniewie położony jest w pewnym oddaleniu na zachód od drogi prowadzącej ze Zwierzna do Starego Dolna.
Spis treści
Położenie
Kępniewo - wieś w gminie Markusy, w powiecie elbląskim.
Opis
Cmentarz mennonicki w Kępniewie położony jest w pewnym oddaleniu na zachód od drogi prowadzącej ze Zwierzna do Starego Dolna. Dojazd lub dojście tworzy około 150 m długości brukowa aleja, wysadzona po bokach brzozami. Na jej zakończeniu znajduje się cmentarz, który został założony w końcu XVIII wieku na planie wydłużonego prostokąta. Cmentarz podzielono na dwie niejednakowe kwatery z lipową obsadą graniczną. Węższa część leży na południe od biegnącej przez cmentarz alei lipowej do drogi dojazdowej do gospodarstwa, zaś szersza rozciąga się na północ do rowu melioracyjnego. Na cmentarzu zachowało się 140 mogił, z nagrobkami rodzin Boerzen, Froehlich, Gringel, Grunau, Heinrichs, Jarke, Jansen, Penner, Riesen, Unger. Najstarszy zachowany nagrobek w formie cippusa pochodzi z 1796 roku, poza nim znajdują się jeszcze dwa cippusy, 7 stel, 2 żeliwne krzyże oraz kwatera grobowa rodziny Rudolfa Janzena. Ta ostatnia zbudowana została z bloków szarego granitu, w formie ściany z wnęką pośrodku, którą przesklepiono wklęsło-wypukłym łukiem profilowanego gzymsu, z bocznymi, niższymi skrzydłami, zamkniętych wolutowymi spływami. We wnęce stał głaz z czerwonego granitu upamiętniający Curta Janzena; powyżej wmurowano tablicę z czerwonego granitu dr Oskara Janzena; po obu stronach głazu wyryte są nazwiska innych członków rodu.
Ciekawostki
Na przykładzie cmentarza w Kępniewie widać zróżnicowanie form pochówku. Dosyć liczne są tumby, występują klasyczne piaskowcowe stele, ale są również żeliwne krzyże w formie pełnej i ażurowej. Te ostatnie są zbliżone do tych, jakie występują na Warmii, na jej cmentarzach.
Galeria zdjęć
Bibliografia
Kizik Edmund, Mennonici w Gdańsku, Elblągu i na Żuławach Wiślanych w drugiej połowie XVII i w XVIII wieku. Studium z dziejów małej społeczności wyznaniowej, Gdańsk 1994.