Franciszek Piotrowski: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja zweryfikowana] | [wersja zweryfikowana] |
m (Zastępowanie tekstu - "[[Kategoria: Nauczyciele i dyrektorzy placówek oświatowych" na "[[Kategoria:Ludzie oświaty]][[Kategoria: Nauczyciele i dyrektorzy placówek oświatowych") |
|||
Linia 58: | Linia 58: | ||
[[Kategoria: Szkolnictwo|Piotrowski, Franciszek]] | [[Kategoria: Szkolnictwo|Piotrowski, Franciszek]] | ||
− | [[Kategoria:Ludzie oświaty]][[Kategoria: Nauczyciele i dyrektorzy placówek oświatowych|Piotrowski, Franciszek]] | + | [[Kategoria:Ludzie oświaty]] [[Kategoria:Ludzie kultury|Piotrowski, Franciszek]] [[Kategoria: Nauczyciele i dyrektorzy placówek oświatowych|Piotrowski, Franciszek]] |
[[Kategoria: Działacze społeczni|Piotrowski, Franciszek]] | [[Kategoria: Działacze społeczni|Piotrowski, Franciszek]] | ||
[[Kategoria: Organizatorzy i animatorzy kultury|Piotrowski, Franciszek]] | [[Kategoria: Organizatorzy i animatorzy kultury|Piotrowski, Franciszek]] |
Wersja z 09:27, 26 mar 2015
Franciszek Piotrowski | |
| |
Data i miejsce urodzenia | 1905 r. Bydgoszcz |
Data śmierci | 1994 r. |
Franciszek Piotrowski (ur. 6 października 1905 r. w Bydgoszczy, zm. 1994 r.) – nauczyciel szkół polskich w Niemczech. Kierownik Katolickiej Szkoły Polskiej w Worytach.
Spis treści
Życiorys
Urodził się jako syn Franciszka i Heleny. W rodzinie pielęgnowano polskie tradycje.
W czasie pobytu w Mikołajkach Pomorskich został ciężko ranny w wyniku napaści bojówek hitlerowskich. 3 września 1939 r. w Olsztynie został aresztowany przez hitlerowców i osadzony w obozie Hahenbruch, a następnie przeniesiony do obozu w Sachsenhausen, w którym przebywał 5 lat. Został wyzwolony przez Anglików w okolicach Lubeki.
Szkoła i wykształcenie
Edukację rozpoczął od niemieckiej szkoły ludowej. Następnie uczył się w konserwatorium i Państwowym Seminarium Nauczycielskim w Bydgoszczy. W 1927 r. zdał drugi egzamin pedagogiczny i zdobył kwalifikacje zawodowe. Po wojnie ukończył studia ekonomiczne w Szkole Głównej Planowania i Statystyki w Warszawie.
Praca
W 1924 r. podjął pracę nauczyciela tymczasowego w szkole w Witrogoszczy. Następnie pracował w szkołach w Wyrzysku, Hachcicach, w szkole p.w. Świętej Trójcy w Bydgoszczy.
W maju 1924 r. urlopowano go do pracy w oświacie polskiej w Niemczech. Pierwszą placówką, którą objął kierownictwem, była szkoła polska w Wiśniewce, następnie w Mikołajkach Pomorskich. W latach 1933–1939 kierował Katolicką Szkołą Polską w Worytach.
Po wojnie pracował w Bydgoszczy jako bibliotekarz. W latach 1946–1950 działał w Olsztynie, organizując szkoły i kursy spółdzielcze. Następnie pracował w Warszawie. W 1977 r. przeszedł na emeryturę.
Działalność społeczna, kulturalna, naukowa, polityczna
Prowadził działalność kulturalną. Zorganizował koło śpiewu, amatorski zespół teatralny, prowadził chór. W Bydgoszczy opiekował się męską drużyną harcerską. Działał w Towarzystwie Śpiewu i w Towarzystwie Czytelni Ludowych. Opiekował się bibliotekami i świetlicami w Worytach i Gietrzwałdzie. Był prezesem warmińskiego oddziału Towarzystwa Nauczycieli Polskich w Niemczech. W 1937 r. zorganizował amatorski teatrzyk kukiełkowy "Bajka". W latach 70. był dyrektorem generalnym Centrali Rolniczych Spółdzielni "Samopomoc Chłopska".
Ciekawostki
Prowadził kronikę szkoły w Worytach. Pozostawił Wspomnienia polskiego nauczyciela w Niemczech (1996) dotyczące życia i działalności nauczyciela polskiego na Warmii.
Nagrody i odznaczenia
- Order Sztandaru II klasy
- Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski
- Medal Rodła
- Medal Komisji Edukacji Narodowej
- Złota Honorowa Odznaka "Zasłużony dla Warmii i Mazur"
Bibliografia
Filipkowski Tadeusz, W obronie polskiego trwania Nauczyciele polscy na Warmii, Mazurach i Powiślu w latach międzywojennych, Olsztyn 1989.