Dobiesław Oleśnicki: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja zweryfikowana]
(Utworzono nową stronę "{{Biogram infobox |imię i nazwisko = Dobiesław Oleśnicki |imię i nazwisko org = |pseudonim = |grafika = Pole-obowiązkowe-zdjęcie ...")
 
 
(Nie pokazano 8 wersji utworzonych przez 2 użytkowników)
Linia 3: Linia 3:
 
  |imię i nazwisko org  =
 
  |imię i nazwisko org  =
 
  |pseudonim            =
 
  |pseudonim            =
  |grafika              = Pole-obowiązkowe-zdjęcie
+
  |grafika              =  
  |opis grafiki        = Pole-obowiązkowe
+
  |opis grafiki        =  
 
  |podpis              =
 
  |podpis              =
 
  |data urodzenia      =  
 
  |data urodzenia      =  
 
  |miejsce urodzenia    =  
 
  |miejsce urodzenia    =  
 
  |imię przy narodzeniu =
 
  |imię przy narodzeniu =
  |data śmierci        = 1440 roku
+
  |data śmierci        = 1440 r.
 
  |miejsce śmierci      =  
 
  |miejsce śmierci      =  
 
  |przyczyna śmierci    =
 
  |przyczyna śmierci    =
Linia 20: Linia 20:
 
  |www                  =
 
  |www                  =
 
}}
 
}}
 +
'''Dobiesław Oleśnicki''' (zm. w 1440 r.) – rycerz króla Jagiełły, pan na Rymanowie, uczestnik [[Bitwa pod Grunwaldem|bitwy grunwaldzkiej]]. Sygnatariusz aktu unii horodelskiej 1413 roku. Brat [[Jaśko Oleśnicki|Jaśka Oleśnickiego]].
 +
<br/><br/>
 +
== Życiorys ==
 +
Oleśnicki herbu Dębno z Oleśnicy i z Sienna. Właścicielem Rymanowa stał się dzięki małżeństwu z Katarzyną, córką podskarbiego koronnego Dymitra z Goraja. Ślub odbył się w 1413 r. Małżonkowie bardzo często przebywali w Rymanowie wraz z 11 dzieci.
  
'''Dobiesław Oleśnicki''' – uczestnik bitwy grunwaldzkiej.
+
Oleśnicki był kasztelanem wojnickim w latach 1411–1433, lubelskim w 1433 r., sandomierskim w 1435, starostą krakowskim w 1438, podczaszym krakowskim w latach 1438–1439, wojewodą sandomierskim w latach 1438–1440.  
 
 
  
== Życiorys ==
+
W roku 1404 r. Dobiesław towarzyszył Jagielle w zjeździe z wielkim mistrzem krzyżackim [[Ulrich von Jungingen|Ulrichem von Jungingenem]]. Zadziwiał wówczas wszystkich rynsztunkiem i dworskimi obyczajami, siłą, wytrzymałością i kunsztem rycerskim. W opisie bitwy pod Grunwaldem wśród 50 polskich chorągwi Długosz jako 38. wymienia chorągiew oleśnicką z białym krzyżem na czerwonym polu. Wystawił ją i dowodził nią w bitwie Dobiesław z Oleśnicy. Godnie towarzyszył mu w walce syn Piotr, łowczy sandomierski.  
Herbu Dębno z Oleśnicy i z Sienna. Został właścicielem Rymanowa dzięki małżeństwu z Katarzyną, córką podskarbiego koronnego - Dymitra z Goraja. W 1413 r. odbył się ślub Katarzyny i Dobiesława. Żona jego wraz z nim bardzo często przebywała w Rymanowie wraz ze swoimi 11 dziećmi. Był kasztelanem wojnickim w latach 1411-1433, lubelskim w 1433 r., sandomierskim w 1435, starostą krakowskim w 1438, podczaszym krakowskim w latach 1438-1439, wojewodą sandomierskim w latach 1438-1440. Brał udział w  bitwie pod Grunwaldem. Wśród 50 polskich chorągwi w bitwie pod Grunwaldem, Długosz jako 38. wymienia chorągiew oleśnicką z białym krzyżem na czerwonym polu. Wystawił ją i dowodził nią w bitwie Dobiesław z Oleśnicy. Godnie w walce towarzyszył mu syn Piotr, łowczy sandomierski. Dowodził podczas oblężenia Malborka. Dobiesław Oleśnicki był protoplastą rodu Sienieńskich. Był bratem Jaśka Oleśnickiego, ponadto rycerzem króla Jagiełły. W roku 1404 r. Dobiesław towarzyszył Jagielle w zjeździe z wielkim mistrzem krzyżackim Ulrykiem von Jungingenem. Dobiesław Oleśnicki zadziwiał wszystkich rynsztunkiem i dworskimi obyczajami, siłą, wytrzymałością i kunsztem rycerskim, które nie miały sobie równych. Dobiesław był również sygnatariuszem aktu unii horodelskiej 1413 roku. W 1440 r. Dobiesław zmarł. W 1441 r., po śmierci Dobiesława, właścicielką zamku w Rymanowie została jego żona, Katarzyna Gorajska Oleśnicka, a kolejnymi właścicielami zostali syn Andrzej Sienieński i wnuk Wiktoryn.
 
  
 +
Dowodził podczas oblężenia Malborka. Był protoplastą rodu Sienieńskich.
 +
 +
Zmarł w 1440 r. Rok później właścicielką zamku w Rymanowie została jego żona, a kolejnymi właścicielami zostali syn Andrzej Sienieński i wnuk Wiktoryn.
  
<br/>
 
 
== Bibliografia ==
 
== Bibliografia ==
J. Sikorski, ''Bohaterowie Grunwaldu'', Olsztyn 2010.  
+
J. Długosz, ''Banderia Prutenorum'', wyd. K. Górski, Warszawa 1958.<br>
<br/>
+
J. Długosz [1415-1480], ''Grunwald 1410: proelii descriptio auctoris Joannis Dlugossi = opisanie bitwy według Jana Długosza = mušio aprašymas pagal Janą Dlugošą = popis bitvy podle Jana Długosze = Yan Dlugosqa köre urusmanin tasviri = Schlachtenbeschreibung nach Jan Długosz = a description of the battle according to Jan Długosz = description de la bataille d'apres Jan Długosz = opisanie bitvy po Ânu Dlugošu = opis bitvi za Ânom Dlugošem'', [moderator doctrinae deditus Jan Gancewski; moderator editionem ducens Anna Westfeld], Olsztyn 2010.<br>
== Zobacz też ==
+
''Jana Długosza Roczniki czyli kroniki sławnego Królestwa Polskiego'', przekł. J. Mrukówna, oprac. J. Garbacik, K. Pieradzka, Warszawa 1982. <br>
 +
''Kronika konfliktu Władysława króla polskiego z Krzyżakami w roku Pańskim 1410'', przekład J. Danka, A. Nadolski, Olsztyn 1987.<br>
 +
M. Duczmal, ''Jagiellonowie. Leksykon biograficzny'', Kraków 1996.<br>
 +
S. Ekdahl, ''Die Schlacht bei Tannenberg'', t. 1. ''Einführung und Quellenanlage'', Berlin 1982. <br>
 +
''Encyklopedia historii Polski. Dzieje polityczne'', t. 1-2, Warszawa 1994-1995.<br>
 +
S. Jóźwiak, K. Kwiatkowski, A. Szweda, S. Szybkowski, ''Wojna Polski i Litwy z zakonem krzyżackim w latach 1409-1411'', Malbork 2010. <br>
 +
L. Kolankowski, Polska Jagiellonów. Dzieje polityczne, Olsztyn 1991.<br>
 +
A. Nadolski, Grunwald. Problemy wybrane, Olsztyn 1990.<br>
 +
A. Nikżentaitis, Witold i Jagiełło, Poznań 2000.<br>
 +
''Polski Słownik Biograficzny'', Kraków 1978 - . <br>
 +
J. Sikorski, ''Bohaterowie Grunwaldu'', Olsztyn 2010. <br/>
 +
 
  
  
[[Kategoria: Osoba]][[Kategoria: Zakon krzyżacki]][[Kategoria: Bitwa pod Grunwaldem]]
+
[[Kategoria:Osoby|Oleśnicki, Dobiesław]][[Kategoria: Wielka wojna z zakonem krzyżackim|Oleśnicki, Dobiesław]][[Kategoria: 1401-1500|Oleśnicki, Dobiesław]]

Aktualna wersja na dzień 20:05, 29 mar 2015

Dobiesław Oleśnicki

Data śmierci 1440 r.

Dobiesław Oleśnicki (zm. w 1440 r.) – rycerz króla Jagiełły, pan na Rymanowie, uczestnik bitwy grunwaldzkiej. Sygnatariusz aktu unii horodelskiej 1413 roku. Brat Jaśka Oleśnickiego.

Życiorys

Oleśnicki herbu Dębno z Oleśnicy i z Sienna. Właścicielem Rymanowa stał się dzięki małżeństwu z Katarzyną, córką podskarbiego koronnego Dymitra z Goraja. Ślub odbył się w 1413 r. Małżonkowie bardzo często przebywali w Rymanowie wraz z 11 dzieci.

Oleśnicki był kasztelanem wojnickim w latach 1411–1433, lubelskim w 1433 r., sandomierskim w 1435, starostą krakowskim w 1438, podczaszym krakowskim w latach 1438–1439, wojewodą sandomierskim w latach 1438–1440.

W roku 1404 r. Dobiesław towarzyszył Jagielle w zjeździe z wielkim mistrzem krzyżackim Ulrichem von Jungingenem. Zadziwiał wówczas wszystkich rynsztunkiem i dworskimi obyczajami, siłą, wytrzymałością i kunsztem rycerskim. W opisie bitwy pod Grunwaldem wśród 50 polskich chorągwi Długosz jako 38. wymienia chorągiew oleśnicką z białym krzyżem na czerwonym polu. Wystawił ją i dowodził nią w bitwie Dobiesław z Oleśnicy. Godnie towarzyszył mu w walce syn Piotr, łowczy sandomierski.

Dowodził podczas oblężenia Malborka. Był protoplastą rodu Sienieńskich.

Zmarł w 1440 r. Rok później właścicielką zamku w Rymanowie została jego żona, a kolejnymi właścicielami zostali syn Andrzej Sienieński i wnuk Wiktoryn.

Bibliografia

J. Długosz, Banderia Prutenorum, wyd. K. Górski, Warszawa 1958.
J. Długosz [1415-1480], Grunwald 1410: proelii descriptio auctoris Joannis Dlugossi = opisanie bitwy według Jana Długosza = mušio aprašymas pagal Janą Dlugošą = popis bitvy podle Jana Długosze = Yan Dlugosqa köre urusmanin tasviri = Schlachtenbeschreibung nach Jan Długosz = a description of the battle according to Jan Długosz = description de la bataille d'apres Jan Długosz = opisanie bitvy po Ânu Dlugošu = opis bitvi za Ânom Dlugošem, [moderator doctrinae deditus Jan Gancewski; moderator editionem ducens Anna Westfeld], Olsztyn 2010.
Jana Długosza Roczniki czyli kroniki sławnego Królestwa Polskiego, przekł. J. Mrukówna, oprac. J. Garbacik, K. Pieradzka, Warszawa 1982.
Kronika konfliktu Władysława króla polskiego z Krzyżakami w roku Pańskim 1410, przekład J. Danka, A. Nadolski, Olsztyn 1987.
M. Duczmal, Jagiellonowie. Leksykon biograficzny, Kraków 1996.
S. Ekdahl, Die Schlacht bei Tannenberg, t. 1. Einführung und Quellenanlage, Berlin 1982.
Encyklopedia historii Polski. Dzieje polityczne, t. 1-2, Warszawa 1994-1995.
S. Jóźwiak, K. Kwiatkowski, A. Szweda, S. Szybkowski, Wojna Polski i Litwy z zakonem krzyżackim w latach 1409-1411, Malbork 2010.
L. Kolankowski, Polska Jagiellonów. Dzieje polityczne, Olsztyn 1991.
A. Nadolski, Grunwald. Problemy wybrane, Olsztyn 1990.
A. Nikżentaitis, Witold i Jagiełło, Poznań 2000.
Polski Słownik Biograficzny, Kraków 1978 - .
J. Sikorski, Bohaterowie Grunwaldu, Olsztyn 2010.