Płociczno: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja zweryfikowana] | [wersja zweryfikowana] |
| (Nie pokazano 3 wersji utworzonych przez 3 użytkowników) | |||
| Linia 5: | Linia 5: | ||
|herb artykuł = | |herb artykuł = | ||
|dopełniacz wsi = Płociczna | |dopełniacz wsi = Płociczna | ||
| − | |zdjęcie = | + | |zdjęcie = |
| − | |opis zdjęcia = | + | |opis zdjęcia = |
|rodzaj miejscowości = wieś sołecka | |rodzaj miejscowości = wieś sołecka | ||
|województwo = warmińsko-mazurskie | |województwo = warmińsko-mazurskie | ||
| Linia 29: | Linia 29: | ||
|www = | |www = | ||
}}<br/> | }}<br/> | ||
| − | ''' Płociczno''' (niem. ''Plotzitznen'', ''Bunhausen'') – wieś sołecka położona w [[Województwo warmińsko-mazurskie| województwie | + | ''' Płociczno''' (niem. ''Plotzitznen'', ''Bunhausen'') – wieś sołecka położona w [[Województwo warmińsko-mazurskie| województwie warmińsko–mazurskim]], w [[Powiat ełcki |powiecie ełckim]], w [[Ełk (gmina wiejska)|gminie Ełk]]. W latach 1975–1998 miejscowość [[Podział administracyjny |administracyjnie]] należała do [[Województwo suwalskie|województwa suwalskiego]]. W 2010 roku wieś liczyła 91 mieszkańców. Obecnie funkcję sołtysa sprawuje [[Małgorzata Sieńkowska]]<ref> [http://elk-ug.bip.eur.pl/public/?id=2554/ Strona Urzędu Gminy Ełk] [30.08.2013]</ref>. |
<br/><br/> | <br/><br/> | ||
| Linia 35: | Linia 35: | ||
Miejscowość położona nad jeziorem [[Jezioro Płociczno|Płociczno]] (Płociczenko, Płociczne), łączącym się w południowej części z [[Jezioro Jasne|Jeziorem Jasnym]]. Płociczno jest usytuowane w południowej części [[Pojezierze Ełckie|Pojezierza Ełckiego]], będącego środkową częścią obszaru [[Pojezierze Mazurskie |Pojezierza Mazurskiego]]. Płociczno jest oddalone o 12 km od [[Ełk|Ełku]]. | Miejscowość położona nad jeziorem [[Jezioro Płociczno|Płociczno]] (Płociczenko, Płociczne), łączącym się w południowej części z [[Jezioro Jasne|Jeziorem Jasnym]]. Płociczno jest usytuowane w południowej części [[Pojezierze Ełckie|Pojezierza Ełckiego]], będącego środkową częścią obszaru [[Pojezierze Mazurskie |Pojezierza Mazurskiego]]. Płociczno jest oddalone o 12 km od [[Ełk|Ełku]]. | ||
<br/> | <br/> | ||
| − | |||
| − | + | == Dzieje miejscowości == | |
| − | Miejscowość powstała jako | + | Miejscowość powstała jako dobra służebne w 1438 roku. Była to jedyna osada założona w rejonie [[Straduny|Stradun]] do chwili wybuchu wojny trzynastoletniej, a w każdym razie jedyny potwierdzony dotychczas przywilej. Nadanie (40 łanów na [[Prawo chełmińskie|prawie chełmińskim]]) z rąk komtura brandenburskiego [[Jan von Beenhausen|Jana von Beenhausen]] otrzymał [[Paweł Pęcki]] (Paulo Pentzkau) z [[Prokuratoria ełcka|prokuratorii ełckiej]], właściciel 4 łanów w okolicach Ełku. Komtur zezwolił ponadto na budowę młyna oraz nadał pół łana łąki przy rzece. Nadanie obejmowało obszar pomiędzy rzekami: [[Rzeka Ełk|Ełk]] i [[Rzeka Lega|Legą]]. W 1486 roku komtur [[Jan von Tieffen]] nadał mieszkańcom Płociczna 4 łany w puszczy, które początkowo traktowano jako integralną część wsi. Jednak w 1540 roku doszło do wydzielenia odrębnych dóbr służebnych – [[Jelitki|Jelitek]]. Stan faktyczny potwierdził w 1564 roku książę [[Albrecht Hohenzollern]]. |
W XVII wieku Płociczno z pewnością wchodziło w skład [[Parafia ewangelicka w Stradunach|parafii straduńskiej]]. | W XVII wieku Płociczno z pewnością wchodziło w skład [[Parafia ewangelicka w Stradunach|parafii straduńskiej]]. | ||
W roku 1938 administracja III Rzeszy zmieniła nazwę miejscowości na Bunhausen. | W roku 1938 administracja III Rzeszy zmieniła nazwę miejscowości na Bunhausen. | ||
| − | W okolicy zachowane jest [[Grodzisko w Płocicznie|grodzisko z czasów jaćwieskich]]. Aktualnie wieś jest siedzibą | + | W okolicy zachowane jest [[Grodzisko w Płocicznie|grodzisko z czasów jaćwieskich]]. |
| + | |||
| + | Aktualnie wieś jest siedzibą sołectwa. | ||
<br/> | <br/> | ||
| − | + | ==Religia== | |
| − | Wieś znajduje się na terenie [[Parafia pw. Matki Bożej Królowej Polski w Stradunach |parafii rzymskokatolickiej | + | Wieś znajduje się na terenie [[Parafia pw. Matki Bożej Królowej Polski w Stradunach |parafii rzymskokatolickiej w Stradunach]]. |
| − | |||
<br/> | <br/> | ||
| − | + | == Zabytki == | |
| − | * | + | *w lesie, po prawej stronie drogi prowadzącej do wsi, znajduje się pojedyncza mogiła nieznanego żołnierza armii rosyjskiej, poległego w czasie [[I wojna światowa na Warmii i Mazurach|I wojny światowej]] |
| − | |||
| − | <br/> | + | == Bibliografia == |
| + | Białuński Grzegorz, ''Kolonizacja „Wielkiej Puszczy” (do 1568 roku) – starostwa piskie, ełckie, straduńskie, zelkowskie i węgoborskie (węgorzewskie)'', Olsztyn 2002.<br/> | ||
| + | Jan Kawecki, Bolesław Roman, ''Ełk. Z dziejów miasta i powiatu'', Olsztyn 1970.<br/> | ||
| + | Kossert Andreas, ''Mazury. Zapomniane Południe dawnych Prus Wschodnich'', przeł. Barbara Ostrowska, Warszawa 2004. <br/> | ||
| + | Orłowicz Mieczysław, ''Ilustrowany przewodnik po Mazurach Pruskich i Warmii'', na nowo podali do druku Grzegorz Jasiński, Andrzej Rzempołuch, Robert Traba, Olsztyn 1991. <br/> | ||
| + | [http://www.stat.gov.pl/bdl/app/miejsc_w.display?p_id=6858&p_token=0.10795675833696938/ Bank Danych Lokalnych GUS] [29.07.2013]<br/> | ||
| + | [http://www.verwaltungsgeschichte.de/lyck.html/ Deutsche Verwaltungsgeschichte] [29.07.2013]<br/> | ||
| + | [http://www.rowery.olsztyn.pl/wiki/miejsca/1914/warminsko-mazurskie/plociczno/ Olsztyńska Strona Rowerowa] [29.07.2013] | ||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
{{Przypisy}} | {{Przypisy}} | ||
| − | |||
<references/> | <references/> | ||
<br/> | <br/> | ||
Aktualna wersja na dzień 11:41, 1 kwi 2015
| Płociczno | |
| | |
| Rodzaj miejscowości | wieś sołecka |
| Państwo |  Polska
|
| Województwo | warmińsko-mazurskie |
| Powiat | ełcki |
| Gmina | Ełk |
| Liczba ludności (2010) | 91 |
| Strefa numeracyjna | (+48) 87 |
| Kod pocztowy | 19-300 |
| Tablice rejestracyjne | NEL |
| Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego   Płociczno | |
| Położenie na mapie Polski  Płociczno | |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} | |
Płociczno (niem. Plotzitznen, Bunhausen) – wieś sołecka położona w województwie warmińsko–mazurskim, w powiecie ełckim, w gminie Ełk. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa suwalskiego. W 2010 roku wieś liczyła 91 mieszkańców. Obecnie funkcję sołtysa sprawuje Małgorzata Sieńkowska[1].
Położenie
Miejscowość położona nad jeziorem Płociczno (Płociczenko, Płociczne), łączącym się w południowej części z Jeziorem Jasnym. Płociczno jest usytuowane w południowej części Pojezierza Ełckiego, będącego środkową częścią obszaru Pojezierza Mazurskiego. Płociczno jest oddalone o 12 km od Ełku.
Dzieje miejscowości
Miejscowość powstała jako dobra służebne w 1438 roku. Była to jedyna osada założona w rejonie Stradun do chwili wybuchu wojny trzynastoletniej, a w każdym razie jedyny potwierdzony dotychczas przywilej. Nadanie (40 łanów na prawie chełmińskim) z rąk komtura brandenburskiego Jana von Beenhausen otrzymał Paweł Pęcki (Paulo Pentzkau) z prokuratorii ełckiej, właściciel 4 łanów w okolicach Ełku. Komtur zezwolił ponadto na budowę młyna oraz nadał pół łana łąki przy rzece. Nadanie obejmowało obszar pomiędzy rzekami: Ełk i Legą. W 1486 roku komtur Jan von Tieffen nadał mieszkańcom Płociczna 4 łany w puszczy, które początkowo traktowano jako integralną część wsi. Jednak w 1540 roku doszło do wydzielenia odrębnych dóbr służebnych – Jelitek. Stan faktyczny potwierdził w 1564 roku książę Albrecht Hohenzollern. W XVII wieku Płociczno z pewnością wchodziło w skład parafii straduńskiej. W roku 1938 administracja III Rzeszy zmieniła nazwę miejscowości na Bunhausen. W okolicy zachowane jest grodzisko z czasów jaćwieskich.
Aktualnie wieś jest siedzibą sołectwa.
Religia
Wieś znajduje się na terenie parafii rzymskokatolickiej w Stradunach.
Zabytki
- w lesie, po prawej stronie drogi prowadzącej do wsi, znajduje się pojedyncza mogiła nieznanego żołnierza armii rosyjskiej, poległego w czasie I wojny światowej
Bibliografia
Białuński Grzegorz, Kolonizacja „Wielkiej Puszczy” (do 1568 roku) – starostwa piskie, ełckie, straduńskie, zelkowskie i węgoborskie (węgorzewskie), Olsztyn 2002.
Jan Kawecki, Bolesław Roman, Ełk. Z dziejów miasta i powiatu, Olsztyn 1970.
Kossert Andreas, Mazury. Zapomniane Południe dawnych Prus Wschodnich, przeł. Barbara Ostrowska, Warszawa 2004.
Orłowicz Mieczysław, Ilustrowany przewodnik po Mazurach Pruskich i Warmii, na nowo podali do druku Grzegorz Jasiński, Andrzej Rzempołuch, Robert Traba, Olsztyn 1991.
Bank Danych Lokalnych GUS [29.07.2013]
Deutsche Verwaltungsgeschichte [29.07.2013]
Olsztyńska Strona Rowerowa [29.07.2013]
Przypisy
- ↑ Strona Urzędu Gminy Ełk [30.08.2013]
