Jan Kochanowicz: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja zweryfikowana] | [wersja zweryfikowana] |
m (Zastępowanie tekstu - "[[Kategoria: Nauczyciele i dyrektorzy placówek oświatowych" na "[[Kategoria:Ludzie oświaty]][[Kategoria: Nauczyciele i dyrektorzy placówek oświatowych") |
|||
Linia 32: | Linia 32: | ||
Plik:Kochanowicz4.jpg| | Plik:Kochanowicz4.jpg| | ||
</gallery> | </gallery> | ||
+ | |||
+ | ==Multimedia== | ||
+ | {{#ev:youtube|HJyiryUqMuE|500|left|}} | ||
+ | |||
==Bibliografia== | ==Bibliografia== | ||
Archiwum Janusza Poryckiego | Archiwum Janusza Poryckiego | ||
[[Kategoria: Sport|Kochanowicz, Jan]] [[Kategoria: Działacze sportowi|Kochanowicz, Jan]] [[Kategoria:Ludzie oświaty]][[Kategoria: Nauczyciele i dyrektorzy placówek oświatowych|Kochanowicz, Jan]][[Kategoria:Olsztyn|Kochanowicz, Jan]] [[Kategoria: 1945-1989|Kochanowicz, Jan]] | [[Kategoria: Sport|Kochanowicz, Jan]] [[Kategoria: Działacze sportowi|Kochanowicz, Jan]] [[Kategoria:Ludzie oświaty]][[Kategoria: Nauczyciele i dyrektorzy placówek oświatowych|Kochanowicz, Jan]][[Kategoria:Olsztyn|Kochanowicz, Jan]] [[Kategoria: 1945-1989|Kochanowicz, Jan]] |
Wersja z 08:00, 31 sie 2015
Jan Kochanowicz (ur. 3 lutego 1928 r. w Dylewie (powiat ostrołęcki)) – jeden z pionierów sportu na Warmii i Mazurach. Świetny organizator, budowniczy kilku obiektów sportowych w Olsztynie.
Życiorys
Bardzo wcześnie stracił rodziców, wychowywała go babcia. W czasie II wojny światowej przebywał na robotach przymusowych w Niemczech. Po wojnie dokończył edukację w szkole podstawowej i gimnazjum, a w 1947 roku rozpoczął naukę w Liceum Pedagogicznym w Szczytnie. Po maturze ukończył kurs komendantów hufców pracy w Lubieńcu i kurs matematyczny w Mysłowicach.
Następnie pracował jako nauczyciel w Bartoszycach jako kierownik internatu. W latach 1953-1958 był wizytatorem w Dyrekcji Okręgowej Szkolnictwa Zawodowego w Olsztynie. W 1958 roku podjął pracę w Technikum Handlowym w Olsztynie i zainteresował się koszykówką.
Działalność sportowa
Stworzył żeńskie drużyny w klubach Juvenia i Łączność. Jego wychowanka, późniejsza reprezentantka Polski Ewa Biesiekierska, była przez lata podporą krakowskiej Wisły. Realizując plan szkoleniowy, cały czas myślał nad rozbudową infrastruktury sportowej w mieście. Z jego inicjatywy powstały sale przy ul. Jagiellońskiej (1960) oraz dużo większa i bardziej funkcjonalna przy ul. Paderewskiego, która służyła nie tylko uczniom olsztyńskiej "handlówki", ale i zawodnikom innych klubów w Olsztynie.
W 1976 roku ukończył zaoczne studia na Akademii Wychowania Fizycznego. Będąc dyrektorem Zespołu Szkół Handlowych w Olsztynie udzielał się społecznie, stał się osobą rozpoznawalną w mieście. Działał w Zarządzie Głównym i Wojewódzkim Szkolnego Związku Sportowego, przez dwie kadencje pełnił funkcję radnego MRN. Przez kilkanaście lat przewodniczył Zespołowi Dyrektorów Szkół Zawodowych. Dyrektorem Zespołu Szkół Handlowych był w latach 1967 –1997.
Po przejściu na emeryturę nadal pomagał olsztyńskim sportowcom. W 2003 roku w szkole, którą tyle lat kierował, zorganizowano specjalną uroczystość z okazji 75-lecia urodzin. Był wielokrotnie wyróżniany. Otrzymał m. in. Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, odznakę Zasłużony Nauczyciel PRL i Medal KEN.
Galeria zdjęć
Zdjęcia z archiwum Janusza Poryckiego
Multimedia
Bibliografia
Archiwum Janusza Poryckiego