Spółdzielnia Handlowo-Rolnicza "Rolnik": Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja zweryfikowana] |
m (Zastępowanie tekstu - "Kategoria:Dzieje" na "Kategoria:Dzieje Warmii i Mazur") |
|||
(Nie pokazano 2 wersji utworzonych przez 2 użytkowników) | |||
Linia 29: | Linia 29: | ||
− | [[Kategoria:Dzieje | + | [[Kategoria:Dzieje Warmii i Mazur]][[Kategoria: Organizacje polskie przed 1945]] [[Kategoria: Olsztyn]] [[Kategoria: 1919-1944]] |
Aktualna wersja na dzień 12:44, 16 wrz 2015
Spółdzielnia Handlowo-Rolnicza "Rolnik" | |
| |
Rodzaj organizacji | spółdzielnia rolnicza |
Profil działalności | wspieranie działalności polskich rolników na terenie Warmii |
Rok założenia | 1923 |
Spółdzielnia Handlowo-Rolnicza "Rolnik" – spółdzielnia rolnicza założona 26 października 1923 roku w Olsztynie, której celem było wspieranie polskich rolników na Warmii.
Historia
Początkowy kapitał własny Spółdzielni był bardzo niski i zamykał się w kwocie 300 marek. Kapitał stanowiły udziały dwunastu członków i zarazem założycieli Spółdzielni.
Pierwszym prezesem Rady Nadzorczej został wybrany ks. Robert Bilitewski z Klebarka Wielkiego. Funkcję sekretarza sprawował pochodzący z Barczewa Stanisław Kowalski. W zarządzie zasiadali również Józef Nikielkowski i Konstanty Biegała.
Od 1925 roku Spółdzielnia rozpoczęła praktyczną działalność dzięki przyznaniu jej 50 tysięcy marek kredytu z Banku Gospodarstwa Krajowego w Warszawie. Pierwszy rok swojej działalność Spółdzielnia zamknęła z zyskiem na koncie towarowym zamykającym się w kwocie blisko 16 tysięcy marek. Jednak rok obrachunkowy zamknięto stratami w wysokości 2200 marek. Na kontach zostało zamrożonych łącznie 26 tysięcy marek. Sytuacja ta wynikała z charakteru działalności Spółdzielni jako spółki zbożowej, rozprowadzała ona bowiem nawozy sztuczne, rozkładając należności na raty, a tych w większości przypadków rolnicy nie spłacali w terminie.
W 1927 roku straty Spółdzielni w wyniku niespłaconych należności sięgnęły kwoty 4000 marek. Organizację ratował w tej sytuacji Bank Ludowy, jednak w kolejnych latach straty finansowe jedynie narastały. Sytuacji nie ułatwiała niechęć ze strony niemieckich spółek i związków, których członkowie bojkotowali rolników nawiązujących kontakty ze Spółdzielnią. Na porządku dziennym było również składania donosów na polskich gospodarzy, którzy kontynuowali z nią współpracę.
W 1932 roku roku Spółdzielnia skupiała 99 członków z 182 udziałami po 25 marek. Kierownikiem był Leon Włodarczak. Organizacja odnotowywała zyski przy rozprowadzaniu węgla, a traciła finansowo na skupie i sprzedaży zboża, nie mogła jednak zrezygnować z tej działalności.
Cele i zadania organizacji
W statucie Spółdzielni określone zostały jej podstawowe zadania: zakup i sprzedaż płodów rolnych, zaopatrywanie członków organizacji w maszyny, narzędzia rolnicze oraz nawozy sztuczne, uniezależnienie polskich rolników od niemieckich związków i spółek.
Bibliografia
Achremczyk Stanisław, Historia Warmii i Mazur, t. II, Olsztyn 2011.
Chłosta Jan, Słownik Warmi, Olsztyn 2002.
Wrzesiński Wojciech, Ruch polski na Warmii, Mazurach i Powiślu w latach 1920-1939, Olsztyn 1973.