Pomezanie: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja zweryfikowana] | [wersja zweryfikowana] |
(→Charakterystyka) |
m (Zastępowanie tekstu - "Kategoria: Dzieje" na "Kategoria:Dzieje Warmii i Mazur") |
||
Linia 14: | Linia 14: | ||
Henryk Łowmiański, ''Studia nad początkami społeczeństwa i państwa litewskiego'', t. 1–2, Wilno 1932. | Henryk Łowmiański, ''Studia nad początkami społeczeństwa i państwa litewskiego'', t. 1–2, Wilno 1932. | ||
− | [[Kategoria: Dzieje]] [[Kategoria:Prusowie]] [[Kategoria:Historia Prusów]][[Kategoria:Prusowie]] [[Kategoria:Prusowie]] | + | [[Kategoria:Dzieje Warmii i Mazur]] [[Kategoria:Prusowie]] [[Kategoria:Historia Prusów]][[Kategoria:Prusowie]] [[Kategoria:Prusowie]] |
[[Kategoria:Prusowie]] [[Kategoria:Plemiona i kultury archeologiczne Prusów]] [[Kategoria: 1201-1300]] | [[Kategoria:Prusowie]] [[Kategoria:Plemiona i kultury archeologiczne Prusów]] [[Kategoria: 1201-1300]] |
Aktualna wersja na dzień 13:03, 16 wrz 2015
Pomezanie (Pomezania) – jedno z plemion pruskich zamieszkujące na początku XIII w. obszar w przybliżeniu ograniczony rzekami: Osą, Wisłą, Nogatem, Zalewem Drużeńskim (późniejsze jezioro Drużno) oraz linią górnej Drwęcy i dzisiejszego Kanału Elbląskiego.
Charakterystyka
Pomezania w wyżej określonych granicach pierwotnie była zamieszkała przez ludność słowiańską. Od czasu wędrówek ludów, gdy tereny te opustoszały, były one zasiedlane przez Prusów, późniejszych Pomezan. Częściowe zasiedlenie nastąpiło w okresie V–IX w., by na przełomie wieków XII i XIII zająć resztę tak zakreślonego terytorium.
W Pomezanii występowały następujące jednostki niższorzędne (okręgi, włości): Geria, Pobuz, Komor, Loypicz, Rudencz, Prezla, Resla, Lingwar, Alyem, Posoloua.
W wyniku badań językowych odtworzono znaczenia nazwy Pomezania. Rekonstruowana z języka pruskiego nazwa *Pomedjan składała się z dwóch słów: przedrostek *po, *pa + median, "las". Oznaczać miała "lesisty kraj", analogicznie do Polesia.
Bibliografia
Jan Powierski, Prussica, Malbork 2003. Henryk Łowmiański, Studia nad początkami społeczeństwa i państwa litewskiego, t. 1–2, Wilno 1932.